Inhoudsopgave:
- Wat is nutrigenomisch?
- De relatie tussen voeding en genen op het vetmetabolisme
- De relatie tussen voeding en genen bij mensen met diabetes mellitus type 2
Er zijn mensen die vaak veel eten maar niet snel dik worden, er is ook het tegenovergestelde. Of er zijn mensen die vaak een voedselingrediënt eten en dan geen bijwerkingen ondervinden van het eten van dat voedsel, maar er zijn ook mensen die gewoon een beetje eten, de bijwerkingen direct voelen. Waarom is dit gebeurd?
Ieder mens is anders, niet alleen in aard en fysieke vorm, maar ook in genen en zelfs het metabolisme dat plaatsvindt. Daarom heeft elke persoon een andere gevoeligheid en spijsverteringsvermogen. Er is een nieuwe wetenschap in opkomst, die betrekking heeft op het dieet of wat we eten, en de relatie met de genen en het DNA die lichaamsfuncties reguleren. Deze kennis wordt nutrigenomics genoemd.
Wat is nutrigenomisch?
Nutrigenomics is de studie van de respons van genen op het voedsel dat u eet, met als doel om in een vroeg stadium te bepalen welke veranderingen zullen optreden nadat het voedsel het lichaam is binnengekomen. Nutrigenomics is ook in verband gebracht met de incidentie van verschillende door voedsel overgedragen ziekten.
In 2001, wetenschappers die dat deden Menselijk genoom project stelt dat menselijke genen in kaart zijn gebracht, zodat de interacties tussen genen en voedsel en het milieu bekend kunnen zijn, evenals geninteracties die verband houden met verschillende chronische ziekten. Nutrigenomics worden beschouwd als de voedingsbehoeften van elk individu op basis van hun genen. Er zijn 5 principes die aan deze wetenschap ten grondslag liggen, namelijk
- Voedingssubstanties hebben effect op menselijke genen, al is het effect direct of indirect.
- Onder bepaalde omstandigheden zijn voeding of gegeten voedingssubstanties risicofactoren voor ziekten.
- De voedingsstoffen in voeding hebben een grote invloed op het gezond of ziek maken van het lichaam, dit hangt af van de genetische samenstelling van elk individu.
- Verschillende genen in het lichaam, waarvan het aantal en de structuur worden gereguleerd en beïnvloed door voeding, kunnen de ernst van een chronische ziekte beïnvloeden.
- Consumptie van voedsel op basis van de behoeften van elk individu kan feitelijk worden gebruikt om verschillende chronische ziekten te voorkomen, behandelen en genezen.
Iedereen heeft verschillende genen, tenminste één gen heeft een verschil van 0,1%. In nutrigenomics wordt voedsel dat het lichaam binnenkomt, beschouwd als een signaal dat de activiteit van genen in het lichaam kan beïnvloeden. Daarnaast is het ook bekend dat voeding de structuur van genen verandert, zodat het verschillende aandoeningen in het lichaam kan veroorzaken als de genen veranderen.
De relatie tussen voeding en genen op het vetmetabolisme
Een studie heeft aangetoond dat er een relatie en interactie is tussen voedingsstoffen en genen bij het metaboliseren van vet. De resultaten van deze studie geven aan dat personen met bepaalde genen (het APOA1 * A-allelgen) hogere niveaus van slechte cholesterol (LDL) hebben dan personen met andere genen (het APOA1 * G-allelgen) na het nuttigen van voedsel met veel enkelvoudig onverzadigd vet. zoals avocado, koolzaadolie, olijfolie en wat noten.
Aanvankelijk was het LDL-niveau bij mensen met het APOA1 * A-allel-gen slechts 12% en na consumptie van de voedselbron nam het LDL-niveau toe tot 22%. Verhoogde niveaus van LDL in het lichaam kunnen verschillende chronische ziekten veroorzaken, zoals diabetes mellitus type 2, coronaire hartziekten en andere hartaandoeningen. Andere onderzoeken hebben ook aangetoond dat door het eten van voedsel dat meervoudig onverzadigde vetten bevat, zoals visolie, sojabonen en oliën. kokos, kan bij personen met bepaalde genen het niveau van goede cholesterol (HDL) in het lichaam verlagen, terwijl het bij andere personen het HDL-gehalte verhoogt.
De relatie tussen voeding en genen bij mensen met diabetes mellitus type 2
In veel onderzoeken is gewezen op de relatie tussen voeding en genen bij diabetici, zoals onderzoek in Nederland. In die studie werd gevonden dat kinderen geboren met een "honger" -aandoening die wordt gekenmerkt door een laag geboortegewicht, de neiging hadden om hogere postprandriale bloedsuikerspiegels te hebben. Een andere studie in India laat hetzelfde zien, namelijk dat baby's met een body mass index die in de eerste twee levensjaren lager is dan normaal, een hoog risico hebben om diabetes te ontwikkelen. Daarom kan worden geconcludeerd dat de toestand van ondervoeding tijdens de zwangerschap en op jonge leeftijd een nadelig effect heeft op het koolhydraat- en bloedsuikermetabolisme, wat zal leiden tot diabetes mellitus type 2.
Nutrigenomics is eigenlijk nog steeds een punt van controverse op medisch gebied, omdat het de genen van elk individu betreft. Dit kan een nieuwe doorbraak zijn die verschillende chronische ziekten zoals hartaandoeningen, kanker en diabetes mellitus kan helpen en overwinnen. Maar aan de andere kant moet nutrigenomics nog verder worden onderzocht of het goed kan worden toegepast, omdat elk individu anders is, dus hun behoeften zijn anders. Toch is het implementeren van een gezonde levensstijl, zoals het beheren van de tijd, het soort en de portie voedsel, regelmatige lichaamsbeweging en voldoende rust krijgen, voorlopig het beste advies en kan door iedereen worden gedaan.