Inhoudsopgave:
- Definitie
- Wat is microcefalie?
- Hoe vaak komt deze aandoening voor?
- Tekenen en symptomen
- Wat zijn de tekenen en symptomen van microcefalie?
- Wanneer moet je naar een dokter?
- Oorzaak
- Wat veroorzaakt microcefalie?
- 1. Craniosynostose
- 2. Genetische aandoeningen
- 3. Voedingstekorten
- 4. Gebruik van bepaalde stoffen en blootstelling aan chemicaliën
- 5. Infectie
- 6. Celebrale anoxie
- 7. Fenylketonurie
- Het is belangrijk om de oorzaken van microcefalie bij baby's te kennen
- Complicaties
- Wat zijn de complicaties of langetermijneffecten van deze aandoening?
- Geneeskunde en geneeskunde
- Wat zijn de gebruikelijke tests om microcefalie te diagnosticeren?
- Wat zijn de behandelingsopties voor microcefalie?
- Preventie
- Is er een manier om microcefalie te voorkomen?
X
Definitie
Wat is microcefalie?
Microcefalie of microcefalie is een zeldzame medische aandoening. Microcephalus is een neurologische aandoening waarbij het hoofd van een baby kleiner is dan andere kinderen van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht.
Vanaf de website van het National Institute of Neurological Disorders and Stroke is de hoofdomtrek bij baby's met microcefalie kleiner dan normaal omdat de hersenen zich niet hebben ontwikkeld.
Naast hersenontwikkeling die niet goed verloopt, kan microcefalie of microcefalie ook worden veroorzaakt door het stoppen van de hersengroei.
In feite kan microcefalie al dan niet gelijktijdig optreden met andere geboorteafwijkingen.
Met andere woorden, de baby heeft misschien alleen microcefalie, maar er zijn ook mensen die deze aandoening ervaren, samen met andere geboorteafwijkingen.
Microcephalus is een aandoening die bij de geboorte kan optreden of zich in de eerste jaren van de geboorte kan ontwikkelen.
Hoe vaak komt deze aandoening voor?
Microcefalie is geen veel voorkomende aandoening bij pasgeborenen. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door verschillende genetische en omgevingsfactoren.
U kunt het risico op het ontwikkelen van deze ziekte echter verkleinen door te weten aan welke aandoeningen uw baby lijdt. Raadpleeg uw arts voor meer informatie.
Tekenen en symptomen
Wat zijn de tekenen en symptomen van microcefalie?
Zoals eerder uitgelegd, is microcefalie of microcefalie een aandoening die nauw verband houdt met de grootte van de hoofdomtrek van de baby.
Daarom is volgens de Mayo Clinic het belangrijkste teken of symptoom dat de aanwezigheid van microcefalie bij zuigelingen aangeeft, de grootte van de hoofdomtrek van de baby, die duidelijk kleiner is dan die van kinderen van zijn leeftijd.
Terwijl het zou moeten zijn, hebben baby's van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht hun respectieve bereiken van normale hoofdomtrekmaten.
De hoofdomtrek van de baby wordt gemeten op het breedste deel van het voorhoofd, ofwel boven de wenkbrauwen, de bovenkant van de oren en het meest prominente deel van de achterkant van het hoofd.
Baby's met een normale hoofdomtrek lieten resultaten zien op basis van hun huidige leeftijd en geslacht.
Ondertussen ligt de hoofdomtrek van een abnormale baby ver onder het gemiddelde op basis van hun huidige geslacht en leeftijd.
Niet alleen dat, een baby met een microcefalie die als ernstig is geclassificeerd, kan een voorhoofd hebben dat naar achteren helt.
Meting van de hoofdomtrek van de baby moet worden gestart sinds hij net is geboren of de eerste dag van het leven van uw kleintje.
Op die manier kunnen de resultaten van deze hoofdomtrekmeting een leidraad zijn om de gezondheidstoestand van uw baby te beschrijven.
Als je kleintje microcefalie krijgt, zal zijn gezichtje blijven groeien, maar niet de schedel.
Deze aandoening kan er zeker voor zorgen dat kinderen een groot gezicht, een gekrompen voorhoofd en een slappe en gerimpelde hoofdhuid krijgen.
Ondertussen kunnen baby's voor andere lichaamsdelen ondergewicht hebben en meestal kleiner zijn dan ze zouden moeten zijn.
In gevallen die ernstig genoeg zijn, loopt microcefalie bij zuigelingen het risico dodelijk of levensbedreigend te zijn.
Wanneer moet je naar een dokter?
Raadpleeg uw arts als u ziet dat uw kleintje een van de bovenstaande tekenen van microcefalie heeft of als u andere vragen heeft. De gezondheidstoestand van het lichaam van elke persoon is anders.
Raadpleeg altijd een arts om de beste behandeling te krijgen met betrekking tot uw gezondheidstoestand en die van uw baby.
Oorzaak
Wat veroorzaakt microcefalie?
Microcephalus wordt meestal veroorzaakt door genetische aandoeningen die de groei van de hersenschors tijdens de eerste maanden van de ontwikkeling van de foetus verstoren.
Daarnaast zijn er echter ook enkele oorzaken van microcefalie die ouders moeten kennen, namelijk:
1. Craniosynostose
Craniosynostose is een geboorteafwijking die een abnormale vorm van het hoofd van de baby veroorzaakt door afwijkingen in de schedel.
Deze aandoening beïnvloedt de ontwikkeling van het hoofd en de hersenen van de baby, zodat het de oorzaak kan zijn dat het hoofd van een baby kleiner is dan het zou moeten zijn, of microcefalie.
Om deze aandoening te behandelen, hebben baby's een chirurgische ingreep nodig om de probleembotten te scheiden.
Als de hersenen geen problemen ondervinden, geeft deze operatie de hersenen voldoende ruimte om te groeien en zich te ontwikkelen.
2. Genetische aandoeningen
Genetische aandoeningen veroorzaken vaak verschillende gezondheidsproblemen, waaronder microcefalie.
Elk gen bestaat uit DNA dat fungeert als een regulator van de eiwitproductie die nauw verband houdt met de groei en ontwikkeling van baby's.
Volgens Stanford Children's Health kunnen erfelijke abnormale genen van ouders ervoor zorgen dat baby's microcefalie ontwikkelen.
Microcephalus is een aandoening die kan worden veroorzaakt door een afwijking van een autosomaal recessief gen. Autosomaal betekent dat beide geslachten zowel mannelijke als vrouwelijke baby's kunnen treffen.
Terwijl recessief betekent dat er twee exemplaren van het gen zijn, die elk van beide ouders komen. Sommige genetische aandoeningen die microcephalus veroorzaken, hebben iets te maken met gen X.
Dit betekent dat de verkeerde genrangschikking op het X-chromosoom zit. Kijk, meisjes kunnen het verkeerde gen op een van de X-chromosomen hebben, maar geen tekenen of symptomen van een bepaalde ziekte.
Dit betekent echter dat het meisje drager is van bepaalde aandoeningen. In tegenstelling tot jongens die maar één X-chromosoom hebben.
Als het X-chromosoom van de jongen het verkeerde gen draagt, zal hij tekenen of symptomen ontwikkelen voor bepaalde aandoeningen, waaronder microcefalie.
Het bestaan van een probleem of genafwijking die bij een baby optreedt, kan de groei en ontwikkeling van zijn lichaam verstoren. Een van de genaandoeningen die microcefalie kunnen veroorzaken, is het syndroom van Down.
3. Voedingstekorten
Zwangere vrouwen hebben veel voedingsstoffen nodig om de groei en ontwikkeling van de foetus in hun baarmoeder te ondersteunen.
Belangrijke voedingsstoffen tijdens de zwangerschap, verkregen uit eten en drinken, zoals groenten, fruit, vlees, vis, noten en zaden.
Als de voedingsbehoeften van zwangere vrouwen niet goed worden vervuld, kan de ontwikkeling van de baby worden verstoord. Dit kan de oorzaak zijn van het hoofdje van een kleine baby of microcefalie.
4. Gebruik van bepaalde stoffen en blootstelling aan chemicaliën
Naast de voedingsbehoeften waarmee rekening moet worden gehouden, moet je vaak horen dat het zwangere vrouwen verboden is om activiteiten te doen of bepaalde middelen te gebruiken.
Dit omvat banen waarbij zwangere vrouwen worden blootgesteld aan chemicaliën, roken en alcohol drinken of bepaalde drugs gebruiken.
Alle lichaamsvreemde stoffen die het lichaam van de moeder binnendringen, kunnen met het bloed mee stromen en het lichaam van de baby binnendringen.
Deze onnodige stoffen kunnen het ontwikkelingsproces van de hersenen van het kind verstoren, wat microcefalie kan veroorzaken.
5. Infectie
Infectie in het lichaam van zwangere vrouwen kan problemen veroorzaken bij de ontwikkeling van de baby. De reden is dat de infectie met het bloed kan stromen en het lichaam van de baby kan binnendringen.
Bovendien kan infectie ook interfereren met het werk van de organen van de moeder die de foetus zouden moeten perfectioneren.
Sommige infecties die microcefalie bij baby's kunnen veroorzaken, zijn onder meer:
- Waterpokken is een varicella-virusinfectie die ervoor zorgt dat het lichaam koorts krijgt, vergezeld van veerkrachtig water.
- Het Zika-virus is een virus dat wordt verspreid door muggen Aedes aegypti die de koorts van Zika veroorzaakt.
- Toxoplasmose is een infectie die lichaamskoorts, toevallen en een vergrote milt veroorzaakt.
- Rubella-infectie die een rode uitslag over de hele huid veroorzaakt.
- Cytomegalovirus-infectie die koorts, gezwollen lymfeklieren en spierpijn veroorzaakt.
6. Celebrale anoxie
Zwangerschapscomplicaties kunnen ook microcefalie veroorzaken, een daarvan is celebrale anoxie. Deze toestand treedt op omdat de levering van zuurstof aan de foetale hersenen wordt geblokkeerd.
Deze onvoldoende zuurstofopname kan leiden tot een verminderde ontwikkeling van de hersenen en het hoofd van de baby.
7. Fenylketonurie
Fenylketonurie is een aangeboren afwijking die ervoor zorgt dat het aminozuur fenylalanine zich ophoopt in het lichaam.
Dit gebeurt vanwege een genetisch defect dat door ouders wordt geërfd om fenylalanine af te breken.
Zwangere vrouwen met deze aandoening lopen een groot risico, waarvan er één microcefalie of een miskraam kan veroorzaken.
Het is belangrijk om de oorzaken van microcefalie bij baby's te kennen
Er zijn veel mogelijke oorzaken van microcefalie. Dit is erg belangrijk om erachter te komen, omdat het artsen en families zal helpen om te voorspellen welke symptomen uw kleintje zal ervaren.
Neem bijvoorbeeld microcefalie veroorzaakt door ontwikkelingsachterstanden die het risico lopen epileptische symptomen te veroorzaken.
Hoewel bepaalde oorzaken van microcefalie ook de motorische functie kunnen beschadigen, zodat het later het vermogen van uw kleintje om zijn bewegingen te reguleren en beheersen kan beïnvloeden.
Als microcefalie wordt veroorzaakt door een infectie, veroorzaakt dit bovendien meestal zicht- en gehoorproblemen. Raadpleeg uw arts voor meer informatie over microcefalie bij baby's.
Complicaties
Wat zijn de complicaties of langetermijneffecten van deze aandoening?
Of er al dan niet langetermijneffecten van microcefalie zijn, hangt in feite af van de oorzaak ervan.
Als de baby gestoord is, maar in milde mate, zijn er mogelijk geen andere problemen. Uw kleintje kan nog steeds normaal groeien met een op de leeftijd afgestemde groei.
Een ander geval bij baby's met microcefalie. Baby's met deze aandoening kunnen problemen krijgen met het ontwikkelings- en leerproces.
In feite kan uw kleintje ook andere medische problemen krijgen, zoals epilepsie en hersenverlamming.
Aan de andere kant kan de conditie van de kleine hoofdomtrek juist invloed hebben op de ontwikkeling en kwaliteit van leven van de baby.
Hier zijn enkele van de symptomen die optreden als gevolg van de impact van microcefalie op baby's:
- Ontwikkelingsachterstanden, zoals moeilijk leren spreken, staan, zitten en lopen
- Moeilijkheden met leren
- Problemen ervaren met evenwicht, beweging en coördinatie van ledematen
- Problemen hebben met eten, zoals slikproblemen
- Gehoorverlies hebben
- Gehoorproblemen hebben
- Hyperactief
- Korte gestalte
Geneeskunde en geneeskunde
De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.
Wat zijn de gebruikelijke tests om microcefalie te diagnosticeren?
Er zijn twee manieren die artsen kunnen doen om microcephalus te diagnosticeren, namelijk vóór de geboorte en nadat de baby is geboren.
Microcefalieonderzoek vóór de geboorte kan tijdens de zwangerschap worden gedaan. Artsen gebruiken meestal echografie of echografie om de toestand van de baby in de baarmoeder te onderzoeken en te zien.
Echografie kan ook aantonen of de baby een hoofdmaat heeft die kleiner of kleiner is dan normaal.
Echografisch onderzoek om microcefalie bij zuigelingen op te sporen, kan meestal worden gedaan vanaf het einde van het tweede trimester en bij het ingaan van het derde trimester van de zwangerschap.
Ondertussen, wanneer de baby wordt geboren, kan de diagnose van microcefalie op de volgende manieren worden gesteld:
- Lichamelijk onderzoek van de baby, inclusief het meten van de omtrek van zijn hoofd.
- Controleer de familiegeschiedenis en bepaal de grootte van het hoofd van de ouders.
- Voer een hoofdonderzoek uit om de groei van het hoofd van de baby in de loop van de tijd te bepalen.
Bij pasgeboren baby's wordt het hoofd gemeten om als beoordeling op de groeigrafiek te worden gebruikt.
Het controleren van de grootte van de hoofdomtrek kan om de paar maanden worden uitgevoerd, afhankelijk van de ontwikkeling van de baby.
De Indonesian Doctors Association (IDAI) raadt aan om de hoofdomtrek van de baby elke maand regelmatig te meten totdat de baby twee jaar oud wordt.
Het doel van dit onderzoek is om te bepalen of de groei van de hoofdomtrek van de baby normaal is in overeenstemming met zijn leeftijd en geslacht, of dat er kans is op microcefalie.
Als blijkt dat de meting van de hoofdomtrek van de baby onder het gemiddelde ligt, betekent dit dat hij microcefalie heeft.
Nadat de arts de aanwezigheid van microcefalie bij de baby heeft vastgesteld, kan de ernst van deze aandoening verder worden onderzocht met behulp van computertomografie(CT-scan) of magnetische resonantie beeldvorming of MRI.
Daarnaast kan de arts ook bloedtesten uitvoeren om de oorzaak achter de vertraagde ontwikkeling van de hoofdomtrek van de baby te achterhalen.
Deze tests kunnen ook informatie geven over de mogelijkheid van een infectie in de baarmoeder die het risico loopt structurele veranderingen in de hersenen te veroorzaken.
Wat zijn de behandelingsopties voor microcefalie?
Tot nu toe is er geen behandeling die kan worden gedaan om de toestand van microcefalie te verbeteren. De uitzondering is echter voor microcefalie veroorzaakt door craniosynostose.
Deze aandoening kan nog steeds worden gecorrigeerd door een operatie of operatie uit te voeren om de schedel opnieuw vorm te geven, maar niet bij andere aandoeningen.
Om de gezondheid van het lichaam van uw kleintje te behouden, is de behandeling meestal meer gericht op het behandelen en elimineren van de problemen die voortkomen uit microcefalie.
Als er andere aandoeningen zijn die het gevolg zijn van microcefalie, bijvoorbeeld ondervoeding, zal de arts ook zoeken naar manieren om het probleem te behandelen.
Baby's met milde microcefalie hebben over het algemeen alleen regelmatige controle nodig. Ondertussen vereisen ernstigere aandoeningen meestal een speciale behandeling om de fysieke mogelijkheden en intelligentie van uw kleintje te ondersteunen.
De behandeling kan spraak-, fysieke en ergotherapie omvatten. In feite zijn voor bepaalde aandoeningen, zoals baby's die vaak epileptische aanvallen en hyperactiviteit ervaren, meestal medicijnen nodig om de zenuw- en spierfunctie te verbeteren.
Preventie
Is er een manier om microcefalie te voorkomen?
Preventie van microcefalie of microcefalie kan op de volgende manieren worden geprobeerd sinds de zwangerschap:
- Eet gezond en neem vitamines tijdens de zwangerschap.
- Drink geen alcohol en gebruik geen illegale drugs.
- Gebruik geen chemicaliën die niet goed zijn voor de foetus.
- Wees ijverig in het handhaven van persoonlijke hygiëne, inclusief het wassen van de handen.
- Bij gezondheidsproblemen onmiddellijk een arts raadplegen.
Als u al een kind met microcefalie heeft en opnieuw zwanger wilt worden, kunt u het beste eerst uw arts raadplegen.
Uw arts kan u uitleg geven om u te helpen het risico van deze ziekte voor uw gezin te begrijpen.