Inhoudsopgave:
- Definitie
- Wat is hypersplenisme?
- Hoe vaak komt deze aandoening voor?
- Tekenen en symptomen
- Wat zijn de tekenen en symptomen van hypersplenie?
- Wanneer moet ik naar een dokter?
- Oorzaak
- Wat veroorzaakt hypersplenisme?
- Diagnose en behandeling
- Hoe wordt hypersplenisme gediagnosticeerd?
- Hoe hypersplenisme te behandelen?
- Preventie
- Wat kan ik doen om hypersplenisme te voorkomen en te behandelen?
Definitie
Wat is hypersplenisme?
Hypersplenisme is een aandoening waarbij de milt overactief wordt, waardoor bloedcellen voortijdig en snel kunnen worden vernietigd.
De milt is een orgaan in de linker bovenbuik. De functie van de milt is om abnormale, verouderende of met antilichamen bedekte bloedcellen uit de bloedbaan van het lichaam te verwijderen.
Bij hypersplenisme wordt de normale functie van de milt abnormaal versneld, zodat de milt automatisch gezonde bloedcellen begint te vernietigen en te verwijderen die nog steeds normaal functioneren.
Aangenomen wordt dat deze aandoening wordt veroorzaakt door verschillende andere aandoeningen. Deze voorwaarde is in tweeën gedeeld. Ten eerste, primaire (idiopathische) hypersplenie die optreedt als gevolg van afwijkingen in de milt. Ten tweede wordt veroorzaakt door andere gezondheidsproblemen.
Als de oorzaak van deze aandoening een andere ziekte is, zoals chronische malaria, reumatoïde artritis, tuberculose of een tumor, staat dit bekend als secundair hypersplenisme. Onderzoek toont aan dat miltaandoeningen die bij een persoon voorkomen, over het algemeen bijna altijd van het secundaire type zijn.
Hoe vaak komt deze aandoening voor?
Volgens een rapport van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) in 1998 is het aantal gevallen van hypersplenisme dat in de Verenigde Staten wordt gediagnosticeerd, nog steeds klein (ongeveer 10.000 gevallen) voor zowel mannen als vrouwen. Recente studies hebben aangetoond dat 2 - 5,6% van de mensen een vergrote milt (slenomegalie) heeft bij lichamelijk onderzoek, wat vaak wordt geassocieerd met hypersplenisme.
Hypersplenisme kan echter worden behandeld door risicofactoren te verminderen. Praat met uw arts voor meer informatie.
Tekenen en symptomen
Wat zijn de tekenen en symptomen van hypersplenie?
Er zijn verschillende tekenen en symptomen voor deze aandoening. Veel voorkomende tekenen en symptomen zijn onder meer:
- Vergrote milt
- Lage waarden van een of meer bloedcellen
- Te snel een vol gevoel na het eten
- Buikpijn aan de linkerkant
Wanneer moet ik naar een dokter?
Vroegtijdige diagnose en behandeling kunnen voorkomen dat deze aandoening verergert en andere medische noodgevallen voorkomen. Neem daarvoor onmiddellijk contact op met uw arts om deze ernstige aandoening te voorkomen.
Raadpleeg uw arts als u bovenstaande tekenen of symptomen heeft of als u andere vragen heeft. Het lichaam van iedereen is anders. Raadpleeg altijd een arts om uw gezondheidstoestand te behandelen.
Oorzaak
Wat veroorzaakt hypersplenisme?
Er zijn verschillende dingen waarvan wordt aangenomen dat ze de belangrijkste oorzaken van hypersplenisme zijn, waaronder:
- Cirrose (gevorderde leverziekte)
- Lymfoom
- Malaria
- Tuberculose
- Diverse bindweefselaandoeningen en ontstekingen
Diagnose en behandeling
De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.
Hoe wordt hypersplenisme gediagnosticeerd?
De diagnose van deze ziekte vereist individuele ervaring, aangezien de symptomen gemakkelijk blauwe plekken, vatbaarheid voor bacteriële ziekten, koorts, zwakte, hartkloppingen en zweren in de mond en voeten omvatten. Veel mensen hebben last van een vergrote milt (splenomegalie) die de maag kan irriteren, pijn aan de linkerkant van de maag kan veroorzaken, evenals een vol gevoel, ook al hebben ze net een beetje gegeten of zijn ze net begonnen met eten.
Andere symptomen kunnen afkomstig zijn van de onderliggende ziekten (zoals malaria en tuberculose) die de ziekte hebben veroorzaakt.
Gezien de vele mogelijke symptomen van deze ziekte, is het noodzakelijk om de algemene medische geschiedenis van de patiënt te hebben om een diagnose te stellen. Hypersplenisme wordt zelden gediagnosticeerd op basis van symptomen alleen. Meestal zal deze ziekte alleen duidelijk worden gevonden als bekend is dat een bepaalde medische aandoening (ziekte) de oorzaak is en de bevindingen van een arts met betrekking tot een vergrote milt tijdens een lichamelijk onderzoek van het lichaam van de patiënt.
Het meest voorkomende symptoom is verzadiging of gebrek aan eetlust. Een artsonderzoek en druk op de buikstreek (hartkloppingen) kunnen een abnormaal vergrote milt (splenomegalie) of een harde, gekrompen lever (cirrose) aantonen. Onderzoek met een stethoscoop kan abnormale vasculaire geluiden laten zien. Met dit onderzoek kunnen ook koorts, blauwe plekken en zweren worden bevestigd.
Sommige tests die uw arts kan aanbevelen, zoals bloedtesten, inclusief een volledig perifeer bloedbeeld (DPL), om het aantal verschillende soorten bloedcellen te zien. Deze tests tonen gewoonlijk een afname van het aantal witte bloedcellen (leukopenie), rode bloedcellen (anemie) en bloedplaatjes (trombocytopenie).
Andere diagnostische tests (zoals leverfunctietests, CT-scans, MRI en echografie) worden ook gebruikt om vergroting van de milt (splenomegalie) te bevestigen. Een beenmergonderzoek kan ook helpen bij het identificeren van verschillende oorzaken van hypersplenie, zoals leukemie, lymfoom en de verspreiding van kanker.
Hoe hypersplenisme te behandelen?
De meeste mensen met secundair hypersplenisme hebben therapie nodig om hun primaire ziekte (zoals chronische malaria of tuberculose) te genezen. Door de onderliggende ziekte te behandelen, kan schade aan de bloedcellen en mogelijk een vergrote milt worden voorkomen.
Over het algemeen moet de onderliggende ziekte worden behandeld voordat wordt overwogen om de milt te verwijderen (splenectomie). Chirurgische verwijdering van de milt (splenectomie) wordt vaak gebruikt om primair hypersplenisme te behandelen.
Indicaties voor splenectomie moeten meestal ook gepaard gaan met een drastische vermindering van bloedplaatjes of immuuncellen, directe betrokkenheid van de milt bij ziekten zoals leukemie en lymfoom, en de verspreiding van kanker van andere organen naar de milt. Na een splenectomie hebben individuen immunisaties nodig tegen bepaalde bacteriën, zoals Streptococcuslongontsteking(bacteriën die longontsteking veroorzaken).
Preventie
Wat kan ik doen om hypersplenisme te voorkomen en te behandelen?
Na de juiste behandeling moeten de werkactiviteiten mogelijk worden beperkt om de kans op trauma dat scheuren van de milt kan veroorzaken, te verminderen. Personen met deze aandoening hebben mogelijk vaker ziekteverlof nodig om eventuele aandoeningen en complicaties die zich voordoen te kunnen behandelen.
Als een operatie nodig is, heeft de patiënt mogelijk langere rusttijden nodig om te herstellen. Raadpleeg uw arts als u vragen heeft over deze aandoening.