Syndactylie: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling • hallo gezond

X

Definitie

Wat is syndactylie?

Syndactylie is een aangeboren afwijking of afwijking bij een pasgeborene waardoor de vingers aan elkaar plakken of aan elkaar plakken.

Syndactylie is een aandoening waarbij de vingers van de baby vastzitten, waarbij twee of meer vingers betrokken kunnen zijn, waardoor de handpalmen of voeten de vorm krijgen van eendenpootjes (zwemvliezen vingers).

Er is een vorm van syndactylie-vervorming waarbij de aanhechting slechts een derde van de lengte van de vinger bedraagt ​​of zolang de vingers aan elkaar zijn bevestigd.

Verklevingen kunnen ook alleen optreden in huidweefsel, pezen (zacht weefsel), zelfs in de twee aangrenzende vingerbotten.

Normaal gesproken, wanneer de foetus nog in de baarmoeder is, zijn er een aantal genen die ervoor zorgen dat de rijen cellen tussen twee vingers volledig gescheiden worden.

Bij baby's met syndactylie zijn de genen die functioneren bij de ontwikkeling van deze vingers echter aangetast. Als gevolg hiervan blijven de vingers van de baby bij elkaar en scheiden ze niet in de andere vijf vingers.

Syndactylie is een aandoening die het groei- en ontwikkelingsproces van de baby daadwerkelijk kan verstoren en remmen. Dit komt omdat een vinger die is bevestigd, voorkomt dat de groei van de vinger de andere vingers ernaast beweegt.

Als deze aandoening bij de geboorte niet onmiddellijk wordt opgelost, loopt u ook het risico de mentale ontwikkeling van uw kleintje te verstoren.

Wat zijn de soorten syndactylie?

Enkele van de soorten syndactyliegroepen zijn als volgt:

1. Onvolledige syndactylie

Deze toestand treedt op wanneer de vingers niet tot het einde aan elkaar kleven. Dus slechts een deel van de vingers is te zien dat aan elkaar plakt.

2. Voltooi syndactylie

Deze toestand treedt op wanneer de vingers volledig aan elkaar zijn bevestigd, oftewel aan de uiteinden. Dit is omgekeerd evenredig met het vorige type.

3. Eenvoudige syndactylie

Deze toestand treedt op wanneer de vingers alleen door zacht weefsel bij elkaar worden gehouden. De vingerbeenderen zijn dus niet met elkaar verbonden.

4. Syndactylie is ingewikkeld

Deze aandoening treedt op wanneer de vingers bij elkaar worden gehouden door bot, kraakbeen en zacht weefsel. Dit maakt de vorm van de vinger minder perfect.

Hoe vaak komt deze aandoening voor?

Syndactylie is een aandoening van de tenen of handen van de baby die aan elkaar vastzitten. Deze aandoening komt voor bij ongeveer 1 op de 2500 tot 3000 pasgeborenen.

De afwijking komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes.

Tekenen en symptomen

Wat zijn de tekenen en symptomen van syndactylie?

Het belangrijkste symptoom van syndactylie bij baby's is de aanwezigheid van twee of meer vingers die met elkaar zijn verbonden alsof ze zijn samengevoegd. De vingers die aan elkaar kleven, zien eruit alsof ze membranen hebben, waardoor het moeilijk is voor de baby om normaal te bewegen.

Stekende vingers of tenen kunnen slechts één symptoom zijn van syndactylie. Sommige baby's met syndactylie ervaren ook complexere symptomen van andere genetische syndromen.

Syndactylie is een aangeboren geboorteafwijking of aandoening die een abnormaal uiterlijk van de handen of voeten van de baby kan veroorzaken.

Als de grootte van de vingers die aan elkaar kleven in lengte toeneemt, kan deze aandoening groeiafwijkingen bij de baby veroorzaken.

Wanneer moet je naar een dokter?

Syndactylie is een aandoening die gemakkelijk kan worden gezien vanaf het moment dat een pasgeborene wordt geboren. Als u ziet dat de baby de bovenstaande symptomen of andere vragen heeft, raadpleeg dan onmiddellijk een arts.

De gezondheidstoestand van het lichaam van elke persoon is anders, ook van baby's. Raadpleeg altijd een arts om de beste behandeling te krijgen met betrekking tot de gezondheidstoestand van uw baby.

Oorzaak

Wat zijn de oorzaken van syndactylie?

Volgens het National Center for Advancing Translational Sciences, zolang de foetus zich in de baarmoeder ontwikkelt, ontwikkelen de handen zich aanvankelijk in een peddel- of ovale vorm.

Naarmate de foetus zich ontwikkelt, worden de vingers een voor een van elkaar gescheiden totdat er vijf aan elke hand en voet zijn.

Het proces van het scheiden van elke vinger vindt meestal plaats tijdens de zesde week van de zwangerschap of de zevende week van de zwangerschap.

De oorzaak van syndactylie is wanneer een of meer vingers en tenen niet scheiden tijdens deze ontwikkelingsperiode.

Aan de andere kant zitten de vingers of tenen nog steeds aan elkaar en lijken ze bedekt te zijn met een membraan.

Genetische of aangeboren afwijkingen die van ouder op kind worden overgedragen, kunnen bij de geboorte de oorzaak zijn van syndactylie. Bovendien kan de oorzaak van syndactylie ook het gevolg zijn van blootstelling aan het milieu of een combinatie van omgevings- en genetische factoren tijdens de zwangerschap.

Sommige gevallen van syndactylie zijn aandoeningen die ook afzonderlijk kunnen voorkomen, bij afwezigheid van genetische factoren.

Ondertussen is syndactylie in bepaalde gevallen een aandoening die gepaard kan gaan met andere genetische syndromen, zoals het syndroom van Down, het syndroom van Polen, het Apert-syndroom of het Holt-Oram-syndroom.

Risicofactoren

Wat verhoogt het risico op syndactylie?

Sommige aandoeningen die het risico kunnen vergroten dat een baby syndactylie ontwikkelt, zijn het hebben van een mannelijk geslacht.

Daarentegen werden vrouwelijke baby's geacht een lager risico te hebben. Bovendien is een andere risicofactor voor syndactylie dat het vaak voorkomt bij Aziatische rassen en zwarte mensen.

We raden u aan om verder met uw arts te overleggen om de risicofactoren die u en uw baby kunnen hebben, te verminderen.

Diagnose en behandeling

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

Wat zijn de gebruikelijke tests om deze aandoening te diagnosticeren?

Geciteerd uit Kids Health, kunnen artsen de mogelijkheid diagnosticeren dat een foetus in de baarmoeder syndactylie ervaart door een echografisch onderzoek (USG) uit te voeren.

Zodra de baby is geboren, kan het aangeboren geboorteafwijking onmiddellijk worden vastgesteld. Tijdens het pasgeboren onderzoek zal de arts meestal ook op andere tekenen controleren om erachter te komen of uw kleintje andere, complexere aandoeningen heeft.

Voor alle duidelijkheid: artsen kunnen ook röntgenfoto's of röntgenfoto's maken. Dit onderzoek is bedoeld om te zien of de botten in de vingers van de baby zijn samengevoegd of dat alleen de huid en het zachte weefsel zijn versmolten.

Als de arts ziet dat uw kleintje een complexere aandoening heeft die verband houdt met syndactylie, kunnen er andere tests worden uitgevoerd.

Deze reeks onderzoeken helpt de arts om de juiste behandeling te kiezen voor de toestand van de baby.

Wat zijn de behandelingsopties voor syndactylie?

Babyteentjes die aan elkaar kleven, worden zelden gehanteerd omdat ze over het algemeen niet al te problematisch zijn voor de ontwikkeling van uw kleintje.

Ondertussen kunnen artsen in gevallen van syndactylie in de vingers van een ongewoon groeiende baby een operatie of een operatie voorstellen om ze te scheiden.

Tot nu toe kan de manier om de vingers die aan elkaar zijn bevestigd, te scheiden door een operatie te scheiden. Door een operatie of operatie kan de baby zijn vingers goed gebruiken.

Meestal wordt deze operatie uitgevoerd wanneer de baby 12 maanden of 1 jaar oud is tot 24 maanden of 2 jaar oud. Het chirurgische proces hangt ook af van hoeveel vingers er zijn bevestigd.

Als niet slechts twee vingers zijn bevestigd, kan de scheidingsbewerking een voor een worden uitgevoerd. Dit is bedoeld om complicaties in de wond te voorkomen en bloeding aan de vinger die op het punt staat te worden gescheiden te voorkomen.

Na deze scheiding kunnen transplantaten op de vingers van de huid nodig zijn om de wond gedeeltelijk te bedekken. Dit proces duurt zeker iets langer.

Hoe eerder de ingreep, hoe beter, want het kan in de toekomst invloed hebben op de fijne motorische ontwikkeling van baby's en kinderen. De behandeling wordt uiteraard aangepast aan de ernst van de vingerafwijkingen die optreden.

Het is dus aan te raden om de toestand van uw foetus of baby te laten controleren bij een plastisch chirurg. De plastisch chirurg kan het type vingerafwijking identificeren en de beste therapie voor de vinger van uw baby bepalen.

In bepaalde gevallen wordt er mogelijk geen operatie uitgevoerd en wordt de toestand van de aan elkaar geplakte vingers of tenen niet gecorrigeerd.

Dit gebeurt meestal omdat de vingers die aan elkaar vastzitten nog steeds goed kunnen functioneren, maar de zenuwen, bloedvaten en pezen zijn versmolten, zodat het moeilijk is ze van elkaar te scheiden.

Ergotherapie en thuisoefeningen kunnen het herstel van uw kind helpen versnellen na een syndactylie-operatie.

Als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts voor de beste oplossing voor uw probleem.