Schildklierknobbeltjes: symptomen, oorzaken, behandeling

Definitie

Wat zijn schildklierknobbeltjes?

Schildklierknobbeltjes zijn tumorzaden die in de schildklier verschijnen. Omdat de tumor klein en verspreid is, wordt het een lokale struma genoemd.

De schildklier bevindt zich in de nek. Deze klieren maken deel uit van het endocriene systeem dat schildklierhormonen produceert die helpen bij het beheersen van metabolische processen. Schildklierknobbeltjes zijn tumordeeltjes die schildklierpantser worden genoemd.

Lokale verspreiding van struma wordt veroorzaakt door infectie. De meeste schildkliertumoren zijn meestal goedaardig of cysten gevuld met vocht, maar melanoom vertoont hetzelfde.

U merkt misschien niet eens dat u een schildklierknobbeltje heeft totdat uw arts een onderzoek heeft gedaan. De arts kan de aandoening ook ontdekken tijdens een scan die om andere gezondheidsredenen wordt gedaan.

Aangezien sommige lokale struma's mogelijk kanker kunnen zijn, moet de lokale struma-distributie worden gecontroleerd.

Hoe vaak komt deze aandoening voor?

Deze ziekte wordt gediagnosticeerd bij mensen van alle leeftijden en geslachten. Patiënten realiseren zich echter vaak niet dat ze een verslechterende schildklieraandoening hebben totdat ze naar een arts gaan.

Daarom moet u regelmatig een medische controle ondergaan bij de arts om de gezondheid van uw lichaam te garanderen.

Tekenen en symptomen

Wat zijn de tekenen en symptomen van een schildklierknobbeltje?

U realiseert zich misschien niet dat u een plaatselijke struma heeft, die bepaalde symptomen veroorzaakt. Deze symptomen kunnen een zachte knobbel zijn, die de schildklier bij de nek niet kan voelen.

De meeste schildklierstruma's zijn goedaardige of koude (inactieve) tumoren, dus ze hebben geen invloed op de gezondheid. Verwarmde (overactieve) uitstulpingen kunnen angst, zweten, gewichtsverlies, honger en koude rillingen veroorzaken en te veel schildklierhormoon (hyperthyreoïdie) creëren.

In sommige gevallen ontwikkelen de tumorzaden zich snel om een harde barrière te vormen en stemveranderingen (heesheid) of slikproblemen teweeg te brengen, zodat ze het risico lopen op kankerverwekkendheid en zo snel mogelijk moeten worden verwijderd.

Geciteerd uit de Mayo Clinic: slechts een klein deel van de schildklierknobbeltjes is kankerachtig. U kunt echter niet voor uzelf bepalen of uw aandoening al dan niet tot kanker leidt.

De meeste kankerachtige schildklierknobbeltjes groeien langzaam en kunnen klein van formaat zijn. Agressieve schildklierkanker is zeldzaam met grote, stevige, snelgroeiende knobbeltjes.

Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom.

Wanneer moet ik naar een dokter?

De meeste schildkliertumoren zijn goedaardig, maar u moet ze niet onderschatten, aangezien ze zich tot kanker kunnen ontwikkelen. Bel uw arts als u:

U heeft radiotherapie in de nek of u heeft een familiegeschiedenis van schildklierkanker
Heeft nog steeds symptomen na behandeling of operatie

Oorzaak

Wat zijn de oorzaken van schildklierknobbeltjes?

Verschillende aandoeningen kunnen schildklierknobbeltjes veroorzaken, waaronder:

Overgroei van schildklierweefsel. Deze aandoening wordt soms een schildklieradenoom genoemd. Het is niet kankerachtig en wordt niet serieus genomen, tenzij het storende symptomen veroorzaakt.
Schildkliercyste. Met vloeistof gevulde holtes (cysten) zijn meestal niet kanker, maar bevatten soms een vast bestanddeel van kanker.
Chronische ontsteking van de schildklier. De ziekte van Hashimoto kan een ontsteking van de schildklier veroorzaken en vergrote knobbeltjes produceren.
Multinodulair struma. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door jodiumtekort of schildklieraandoeningen.
Schildklierkanker. De kans dat een schildklierknobbeltje kanker wordt, is klein. Als u echter pijn of ongemak ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts.
Jodiumtekort. Hierdoor kan uw schildklier schildklierknobbeltjes ontwikkelen.

Risicofactoren

Wat verhoogt mijn risico op schildklierknobbeltjes?

Bepaalde factoren die uw risico op het ontwikkelen van schildklierknobbeltjes verhogen, zijn onder meer:

Oude leeftijd;
Dames;
Blootstelling aan straling. Blootstelling aan omgevingsstraling of een voorgeschiedenis van bestralingstherapie van het hoofd, de nek, de borst (vooral tijdens de kindertijd) verhoogt het risico;
Jodiumtekort: schildklieraandoeningen kunnen hobbels veroorzaken;
Heeft thyroïditis van Hashimoto: kan de oorzaak zijn van hypothyreoïdie;
Vader of moeder met schildklierknobbeltjes.

Medicijnen en medicijnen

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

Wat zijn mijn behandelingsopties voor schildklierknobbeltjes?

De meeste schildkliertumoren zijn goedaardige tumoren. Bepaalde vormen van goedaardige schildkliertumoren kunnen gemakkelijk worden behandeld met schildklierhormoonsupplementen en het medicijn levothyroxine, dat de ontwikkeling van tumoren kan helpen voorkomen.

Bij tumoren die vloeistof bevatten, wordt de vloeistof op dezelfde manier verwijderd als een schildklierbiopsie, zoals met behulp van een cytologienaald. Een operatie kan nodig zijn om grote tumoren te verwijderen als er een risico bestaat op het ontwikkelen van schildklierkanker of op bloedvaten en andere weefsels in de nek.

Als u de tumor niet volledig kunt verwijderen, kunt u een methode gebruiken die radioactief jodium gebruikt om resterende kankercellen te vernietigen. Deze behandeling zal ook normale schildkliercellen vernietigen, dus na de behandeling zijn hypothyreoïdie en hormonale behandeling vereist.

Complicaties van een operatie zijn onder meer bloeding, infectie, hypocalciëmie als gevolg van een bijschildklierwond die zich tijdens de operatie in de buurt van de schildklier bevindt, of letsel aan de stembanden. Maar ervaren chirurgen kunnen complicaties meestal minimaliseren.

Hormoontherapie voor goedaardige tumoren kan ervoor zorgen dat de schildklier overactief wordt (hyperthyreoïdie). Radioactieve jodiumtherapie kan zwelling en andere klieren veroorzaken.

Wat zijn de gebruikelijke tests voor deze aandoening?

Een bloedtest op de schildklierfunctie helpt bij het diagnosticeren van een schildkliertumor. Maar omdat de meeste schildkliertumoren goedaardig zijn, hebben de meeste mensen een normale schildklierfunctie. De verspreiding van tumoren wordt vaak gedetecteerd op een röntgenfoto van de nek tijdens lichamelijk onderzoek.

Echografie (met behulp van geluidsgolven om afbeeldingen van delen van het lichaam vast te leggen) kan de aanwezigheid van tumoruitzaaiing detecteren en zien of tumorzaden bepaalde kenmerken vertonen. De uitzaaiing van bepaalde tumoren kan uitgroeien tot kanker.

Een speciale (schildklier) test kan een overactieve schildkliertumor detecteren, die een overproductie van hormonen veroorzaakt en er moet worden gecontroleerd of deze aandoening behandeld moet worden of niet.

Uw arts zal een weefselmonster (biopsie) van de uitzaaiing van de tumor controleren om te zien of deze goedaardig is. Een biopsie wordt uitgevoerd met een kleine naald om een monster van de schildklier te verkrijgen, dat vervolgens onder een microscoop wordt onderzocht.