Delirium: symptomen, oorzaken, behandeling, etc. & bull; hallo gezond

Definitie van delirium

Wat is een delirium?

Delirium is een ernstige psychische stoornis die ertoe leidt dat een persoon gedesoriënteerd of verward raakt en minder goed op zijn omgeving kan letten. Patiënten kunnen vaak niet helder denken en onthouden, waardoor ze gemakkelijk afgeleid worden.

Deze aandoening treedt meestal plotseling, snel en tijdelijk op. Over het algemeen kunnen mensen met delier binnen enkele uren of dagen verwarring ervaren, die kan komen en gaan.

Soms is de desoriëntatie die optreedt vaak moeilijk te onderscheiden van de symptomen van dementie. Bovendien komt deze aandoening ook vaak voor naarmate u ouder wordt.

Het moet echter duidelijk zijn dat delirium een ​​ernstiger aandoening is. Patiënten hebben vaak een ziekenhuisopname nodig. Deze psychische stoornis kan echter nog steeds worden behandeld met verschillende medische behandelingen die worden gegeven.

Hoe vaak komt deze aandoening voor?

Delirium is een psychische stoornis die veel voorkomt bij ouderen of ouderen, en bij mensen met bepaalde gezondheidsproblemen die in het ziekenhuis of verpleeghuis worden opgenomen.

Volgens de Cleveland Clinic is het moeilijk om te weten hoeveel mensen een delier hebben, omdat deze aandoening slechts tijdelijk is. De onderzoekers schatten echter dat deze aandoening 15-50 procent van de mensen treft die in het ziekenhuis zijn opgenomen.

Deze toestand kan worden ondervangen door risicofactoren te verminderen. Neem contact op met uw arts voor meer informatie.

Delirium tekenen en symptomen

Wat zijn de tekenen en symptomen van delirium?

De tekenen en symptomen van deze aandoening treden over het algemeen plotseling op en hebben de neiging binnen enkele uren of dagen erger te worden. Soms fluctueren de symptomen gedurende de dag, die de neiging hebben om 's nachts erger te worden en vaak worden gevolgd door periodes zonder symptomen.

Over het algemeen zijn de typische kenmerken, tekenen of symptomen van delier:

• Minder bewustwording van de omgeving

Deze aandoening wordt meestal gekenmerkt door verschillende symptomen, zoals moeite met concentreren en focussen, vastzitten aan een idee in plaats van te reageren op een vraag of gesprek, gemakkelijk afgeleid door dingen die niet belangrijk zijn, en vaak dagdromen.

• Slecht denken of cognitieve vaardigheden

Deze omvatten geheugen- of geheugenproblemen, desoriëntatie (niet bewust zijn van de tijd, plaats en wie u bent), moeite met spreken of onthouden van woorden, onduidelijke spraak, moeite met het verstaan ​​van spraak en moeite met lezen en schrijven.

• Veranderingen in gedrag of gewoonten

Deze aandoening wordt meestal gekenmerkt door verschillende symptomen, zoals:

• Dingen zien die er niet zijn (hallucinaties) of wanen.
• Gedraag je agressief.
• Andere geluiden maken, zoals kreunen.
• Zich terugtrekken uit de sociale omgeving.
• Traagheid of trage beweging.
• Verstoorde slaappatronen, zoals overdag slapen en 's nachts wakker worden.

• Emotionele stoornissen

Enkele van de symptomen van emotioneel leed die kunnen optreden, zijn onder meer overmatige of paranoïde angst en angst, depressie, prikkelbaarheid, overmatige opwinding (euforie), snelle en onvoorspelbare stemmingswisselingen en persoonlijkheidsveranderingen.

Daarnaast worden bij mensen met een delier vaak meerdere lichamelijke klachten ervaren. Deze symptomen zijn onder meer tremoren en verlies van controle over de darmen of blaas (urine-incontinentie).

Er kunnen symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over een symptoom.

Wanneer moet je naar een dokter?

Patiënten met delier realiseren zich misschien niet dat ze deze aandoening hebben. Daarom is aandacht en input van de mensen om hen heen nodig om artsen te helpen bij het bepalen van de juiste diagnose.

Om deze reden moet u onmiddellijk een arts raadplegen als u een familielid, vriend of familielid ziet die de bovengenoemde symptomen ervaart. De arts zal de juiste diagnose en behandeling bepalen.

Soorten delirium

Er zijn drie soorten of soorten delier die kunnen optreden. Elk type aandoening vertoont verschillende tekenen en symptomen. De volgende zijn soorten delirium:

• Hyperactief delier

Dit is het type dat het gemakkelijkst wordt herkend. Dit komt doordat de gedragsveranderingen die optreden zeer zichtbaar zijn, zoals angst (meestal getoond door heen en weer te lopen), agitatie of prikkelbaarheid, snelle stemmingswisselingen en hallucinaties.

• Hypoactief delier

Het is het tegenovergestelde van hyperactiviteit, met kenmerken van inactiviteit of verminderde motoriek, lusteloos zijn, abnormaal slaperig zijn, afwezig lijken of traag reageren. Dit type komt echter vaker voor, met casusschattingen die 75 procent van alle delierpatiënten bereiken.

• Gemengd delier

Zoals de naam al aangeeft, wordt dit type gekenmerkt door afwisselende hyperactieve en hypoactieve symptomen. Een persoon kan de ene minuut erg agressief zijn, maar de volgende minuut lusteloos of slaperig worden.

Oorzaken en risicofactoren voor delirium

Wat zijn de oorzaken van delirium?

Delirium is een aandoening die optreedt wanneer het proces van het verzenden en ontvangen van zenuwsignalen in de hersenen verstoord raakt. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door verschillende factoren die ervoor zorgen dat de hersenen niet goed functioneren.

De volgende zijn verschillende factoren die de oorzaak kunnen zijn van delirium:

• Alcoholverslaving of terugtrekking van alcohol. Dit omvat het ernstige alcoholontwenningssyndroom dat optreedt wanneer een persoon stopt met het drinken van alcohol na jarenlang gebruik, of staat bekend als delirium tremens.
• Bepaalde medicijnen, zoals pijnstillers, slaappillen, medicijnen voor stemmingsstoornissen (waaronder depressie, bipolaire stoornis of angststoornissen), allergiemedicatie (antihistaminica), astmamedicatie, corticosteroïden, medicatie voor de ziekte van Parkinson of medicatie voor epileptische aanvallen.
• Ondervoeding of uitdroging.
• Infecties, zoals urineweginfecties, longontsteking en griep.
• Blootstelling aan gifstoffen, zoals koolmonoxide, cyanide en andere.
• Slaapgebrek of ernstig emotioneel leed.
• Hormonale problemen, zoals hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie.
• Pijn.
• Chronische ziekte of orgaanfalen, zoals nier- of leverfalen.
• Medische aandoeningen, zoals beroerte, hartaanval, longziekte of hoofdletsel door een val.
• Chirurgie of andere medische ingrepen waarbij anesthesie betrokken is.

Wat verhoogt het risico van een persoon om deze aandoening te ontwikkelen?

Enkele van de risicofactoren die het risico van een persoon op het ontwikkelen van een delier kunnen verhogen, zijn:

• Een hersenaandoening hebben, zoals dementie, beroerte of de ziekte van Parkinson.
• Ik heb eerder een delirium gehad.
• Visie- of gehoorproblemen.
• Een chronische of ernstige ziekte hebben, of meer dan één ziekte.
• Een infectie hebben.
• Oude leeftijd.
• Operatie aan het doen.
• Het nemen van bepaalde medicijnen, zoals pijnstillers of medicijnen die het denken en gedrag beïnvloeden.
• Langdurige opname in een ziekenhuis of verpleeghuis.
• Heb de gewoonte om alcohol te drinken. (Het controleren van het alcoholgehalte in het bloed kan helpen om erachter te komen of u risico loopt).

Diagnose en behandeling van delier

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

Wat zijn de gebruikelijke tests voor de diagnose van delier?

Uw arts zal een diagnose stellen op basis van de symptomen die optreden en uw medische geschiedenis. Deze diagnose wordt bevestigd door een reeks tests uit te voeren, die doorgaans bestaan ​​uit:

• Fysiek onderzoek, om te controleren op tekenen van bepaalde gezondheidsproblemen die de oorzaak kunnen zijn van de symptomen.
• Neurologisch onderzoek, om het gezichtsvermogen, het evenwicht, de coördinatie en de reflexen te controleren die artsen kunnen helpen bepalen of een beroerte of een andere ziekte van het zenuwstelsel deze aandoening veroorzaakt.
• Mentale statusbeoordeling, om het bewustzijn, de aandacht en de gedachten van een persoon te beoordelen door middel van een gesprek of door bepaalde tests, waaronder het verkrijgen van informatie van familieleden.
• Ondersteunende tests, zoals bloed-, urine- of beeldvormende tests (röntgenfoto's, CT-scan of MRI), om de diagnose te bevestigen.

Wat zijn de behandelingsmogelijkheden voor delier?

De eerste stap die artsen nemen om een ​​delier te behandelen, is het behandelen van de medische aandoening die de aandoening veroorzaakt. Bijvoorbeeld het stoppen met het gebruik van bepaalde medicijnen, het behandelen van infecties of het overwinnen van ondervoeding.

Door de oorzaak te behandelen, kan de patiënt vaak volledig herstellen van het delier. De herstelperiode kan weken of soms maanden duren.

Patiënten met deze aandoening hebben echter ook vaak andere behandelingsprocedures nodig die zich richten op het beheersen van de symptomen. De behandeling is meestal in de vorm van:

• De omgeving beheersen om de geest van de patiënt te kalmeren, bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat de kamer stil en goed verlicht is.
• Toediening van medicijnen die agitatie of verwarring kunnen helpen beheersen. Meestal worden medicijnen gegeven wanneer behandeling zonder medicijnen de symptomen niet kan helpen verminderen of de aandoening schadelijk kan zijn voor de persoon.
• Indien nodig worden hulpmiddelen verstrekt om de patiënt te helpen communiceren, zoals gehoorapparaten of een bril.
• Ondersteunende zorg om complicaties te voorkomen, zoals het beschermen van de luchtwegen, het toedienen van vocht en voeding, helpen bij beweging of het beheersen van pijn.

In ernstige gevallen moet een persoon die aan een delier lijdt, worden opgenomen in het ziekenhuis. Raadpleeg altijd uw arts voor de juiste behandelingsprocedures.

Thuisbehandeling van delier

Sommige veranderingen in levensstijl en huismiddeltjes die u of een familielid voor wie u zorgt met delier kunnen helpen, zijn onder meer:

• Zorg voor voldoende rust en slaap.
• Goede slaapgewoonten aannemen, zoals het opstellen van een regelmatig slaapschema voor de nacht en het aanmoedigen van meer activiteit gedurende de dag.
• Behoud de kalmte van de patiënt, zoals eenvoudig communiceren of argumenten vermijden.
• Help de patiënt voor wie u zorgt, zijn omgeving te begrijpen, inclusief de tijd en wat er op dat moment gaande is.
• Neem het medicijn regelmatig in zoals aanbevolen door de arts.
• Dingen vermijden die symptomen kunnen veroorzaken, waaronder stoppen met het drinken van alcohol.
• Gezond en voedzaam eten.
• Drink voldoende water.
• Lichaamsbewegingen oefenen.
• Regelmatig plassen en poepen.

Als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts voor de beste oplossing voor uw probleem.