Ureterocele: symptomen, oorzaken en behandeling & bull; hallo gezond

Definitie

Wat is een ureterocele (ureterocele)?

Ureterocele (ureterocele) is een geboorteafwijking waarbij de onderkant van de urineleider bij de blaas opzwelt als een ballon. De urineleiders zijn de buizen waardoor urine van de nieren in de blaas stroomt. De ureterocele maakt de ureteropening smal, waardoor de urinestroom wordt geblokkeerd.

Op basis van zijn positie is ureterocele onderverdeeld in verschillende typen, namelijk intravesicaal en extravesicaal. Intravesicale ureterocele is een zwelling die zich aan de binnenkant van de blaas bevindt. Dit wordt ook wel een orthotope ureterocele genoemd.

Ondertussen verschijnt zwelling van de extravesicale ureterocele in de hals van de blaas en infiltreert het urethrale kanaal. Een andere naam is buitenbaarmoederlijke ureterocele.

Er zijn ook andere typen met de naam cecoureterocele​In deze toestand treedt zwelling op onder de hals van de blaas en reikt tot in de urethra, de buis waardoor urine uit de blaas stroomt om uit het lichaam te worden uitgescheiden. Dit type is er een die zelden wordt aangetroffen.

Hoe vaak komt deze aandoening voor?

Deze aandoening komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. De aanwezigheid ervan wordt meestal gedetecteerd wanneer een persoon jonger is dan twee jaar. Het is echter mogelijk dat er volwassenen zijn die ook ureteroceles hebben.

Ureterocele komt ook vaker voor bij mensen met duplexnieren. Duplex nier is een aandoening waarbij een deel van de nier twee ureterkanalen tegelijk heeft, terwijl normaal gesproken elke nier slechts één ureterbuis heeft.

Tekenen en symptomen

Wat zijn de symptomen van een ureterocele?

Meestal hebben mensen met deze aandoening geen symptomen. Nieuwe symptomen verschijnen wanneer de aandoening gepaard gaat met andere ziekten, zoals urineweginfecties. Als er symptomen zijn, zijn de dingen die de patiënt over het algemeen zal voelen:

• buikpijn,
• rugpijn,
• ernstige pijn aan de zijkant van het lichaam en kan de dij, lies en geslachtsdelen bereiken,
• bloederige urine,
• warm gevoel bij het plassen (anyang-anyangan), en
• frequent urineren.
• Een brok in de maag
• Ongewoon ruikende urine
• Moeite met plassen

In sommige gevallen kan de patiënt ook koorts ervaren als een van de symptomen.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als u of uw kind de bovenstaande symptomen heeft gehad, raadpleeg dan onmiddellijk een arts om de juiste behandeling te krijgen. Onbehandelde verstopping van de urine kan leiden tot een infectie die de nieren kan beschadigen.

Oorzaak

Wat veroorzaakt ureterocele?

De exacte oorzaak van deze aandoening is niet bekend omdat ureterocele in feite een geboorteafwijking is. De verklaring van de oorzaak is alleen om erachter te komen hoe de symptomen kunnen verschijnen.

De nieren werken door afval en overtollig water uit het bloed te filteren en te verwijderen om urine te produceren. Later zal urine uit de nieren stromen via kleine buisjes, urineleiders genaamd, in de blaas.

Wanneer een persoon urineert, wordt de urine in de blaas uitgescheiden via de urethra, de buis onderaan de blaas.

Bij mensen met een ureterocele kan urine niet goed in de blaas stromen vanwege het gezwollen uiteinde van de urineleider. Als gevolg hiervan hoopt zich urine op in de urineleider en kan deze in omvang toenemen als de hoeveelheid urine te veel is.

Ureterocele zorgt er ook voor dat urine terugstroomt van de blaas naar de nieren, dit staat bekend als reflux. Reflux kan symptomen veroorzaken zoals urineweginfecties in de vorm van koorts, pijnlijk urineren en de aandrang om constant te plassen.

Als de zwelling van de onderkant van de blaas naar de urethra gaat, is het resultaat dat de patiënt moeite zal hebben met plassen.

Complicaties

Welke complicaties kunnen optreden?

Complicaties die kunnen optreden als gevolg van ureterocele zijn pyelonefritis (nierinfectie) en een verminderde nierfunctie. De verstopping van urine zal later de werkende nieren verstoren, waardoor het filtervermogen van de nieren afneemt.

Bovendien kan ureterocele ook urineweginfecties veroorzaken die op een later tijdstip kunnen terugkeren.

Diagnose

Hoe een ureterocele diagnosticeren?

Ureterocele kan worden gediagnosticeerd voordat de baby wordt geboren via een echografieprocedure (USG). Deze procedure kan ook gezwollen urineleiders of nieren aantonen. Over het algemeen wordt deze aandoening echter pas na de geboorte vastgesteld en als het kind problemen heeft met plassen.

Om eventuele complicaties van een UTI te zien, wordt de patiënt gevraagd een urinetest uit te voeren. Daarnaast zijn hier nog diverse andere testen die eventueel ook uitgevoerd kunnen worden.

Cystourethrogram ongeldig maken (VCUG)

De VCUG-test is een röntgenscan die wordt uitgevoerd om te zien hoe goed de blaas werkt. Later zal de arts een speciale oplossing inbrengen die via een buis, een katheter genaamd, vanuit de urethra in de blaas wordt geïnjecteerd.

Nadat de blaas is gevuld, zal een apparaat genaamd fluoroscopie foto's maken en de aanwezigheid of afwezigheid van een ureterocele laten zien.

MAG III nierscan

Deze procedure wordt gedaan om te zien hoe de nieren functioneren en om de ernst van de blokkering te bepalen. Artsen gebruiken een intraveneuze (IV) lijn om een ​​speciale oplossing, een isotoop genaamd, in een ader te injecteren. Isotopen dienen om het beeld van de nieren te verduidelijken.

De scan wordt gedaan wanneer de ureterocele is gevonden, als extra controle om eventuele schade aan de nieren als gevolg van deze aandoening te bevestigen.

MRI

Als de bovenstaande procedures geen volledig duidelijke resultaten hebben opgeleverd, kan de arts ook een MRI-scan bestellen. Met behulp van een combinatie van magneten, radiofrequentie en een computer, zal een MRI een gedetailleerder beeld van de nieren, urineleiders en blaas laten zien.

Behandeling

Wat zijn de behandelingsopties voor ureterocele?

De behandeling van ureterocele kan van persoon tot persoon verschillen. De gekozen behandelmethode wordt uiteraard aangepast aan de leeftijd en gezondheid van de patiënt. Daarnaast zal de arts ook kijken of de patiënt reflux heeft en of de nierfunctie is aangetast.

Soms heeft de patiënt in sommige gevallen ook meer dan één procedure nodig. Hier zijn de verschillende opties.

Antibiotica

Als de ureterocele wordt gedetecteerd voordat de baby wordt geboren, kan de arts een lage dosis profylactische antibiotica voorschrijven. Antibiotica worden gebruikt om bacteriën te bestrijden. Antibiotica worden ook gegeven aan patiënten met urinerefluxproblemen om infectie te voorkomen.

Operatie

Naast het nemen van antibiotica, kan ook een operatie worden gekozen als een manier om ureteroceles te behandelen, vooral als de zwelling groter is en de urineactiviteiten verstoort. De soorten operaties zijn onder meer:

• Endoscopische chirurgie. Chirurgie wordt uitgevoerd door een apparaat in de vorm van een zogenaamde verlichte buis in te brengen cystoscoop. Het instrument wordt via de urethra in de blaas ingebracht, die vervolgens de gezwollen ureterocele zal doorboren. Deze procedure vereist meestal geen ziekenhuisopname en duurt 15-30 minuten.
• Ureter implantatie. Bij de implantatie van de urineleider wordt de ureterocele verwijderd en vervolgens op de oorspronkelijke plaats teruggeplaatst. Bovendien zal deze procedure ook de blaashals repareren om de urinestroom te vergroten. De procedure kan worden uitgevoerd via minimaal invasieve chirurgie met behulp van een laparoscopische of robotachtige benadering.
• Bovenste polaire nefrectomie. Deze procedure wordt uitgevoerd als de ureterocele gepaard gaat met een duplex nieraandoening of als het bovenste deel van de nier niet goed functioneert. Als de nier twee urineleiders heeft en slechts één ervan is beschadigd, wordt het beschadigde deel verwijderd, waardoor er één gezonde urineleider overblijft. Vaak wordt deze operatie uitgevoerd via een laparoscopische benadering door een kleine incisie onder de ribben te maken.

Verzorging na een operatie

Na het uitvoeren van de chirurgische ingreep moet de patiënt nog een aantal behandelingen uitvoeren om ervoor te zorgen dat de conditie van de patiënt goed blijft.

Of de patiënt nu endoscopie of reconstructieve chirurgie ondergaat, de arts kan de patiënt doorverwijzen naar een echografie van de nieren om te zien of de nieren goed functioneren en de ureterocele volledig is verdwenen. Later zal de patiënt nog enige tijd antibiotica moeten slikken volgens de instructies van de arts.

De meeste ureterocele-patiënten, vooral kinderen, kunnen gezond en normaal opgroeien zonder langdurige nierproblemen. U moet echter nog steeds opletten voor eventuele problemen die zich in de toekomst kunnen voordoen.