Adie-syndroom: symptomen, oorzaken, medicijnen, enz. • hallo gezond

Definitie

Wat is het Adie-syndroom (Holmes-Adie-syndroom)?

Adie-syndroom (Holmes-Adie-syndroom) is een neurologische aandoening die de pupilfunctie van het oog beïnvloedt. Bij sommige mensen zorgt het syndroom van Adie ervoor dat de pupillen onnatuurlijk verwijden en langzaam reageren op nabijgelegen lichtbronnen. Anderen hebben misschien zelfs pupillen die kleiner zijn dan normaal. Mensen met deze aandoening vertonen ook zwakke of geen reflexen.

Dit syndroom is niet levensbedreigend en kan in de loop van de tijd ook niet erger worden.

Andere namen voor het syndroom van Adie zijn Adie's Pupil, Adie's Tonic Pupil, Papillotonic Psuedotabes en Tonic Pupil Syndrome.

Hoe vaak komt het Adie-syndroom (Holmes-Adie-syndroom) voor?

Het syndroom van Adie is een zeldzame aandoening. Twee op de duizend mensen melden symptomen van het Adie-syndroom.

Adiesyndroom komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, met een verhouding van 2,6: 1 waarvan de oorzaak onbekend is.

Dit syndroom treedt meestal voor het eerst op in de leeftijdscategorie 25-45 jaar. Raadpleeg uw arts voor meer informatie.

Tekenen en symptomen

Wat zijn de tekenen en symptomen van het Adie-syndroom (Holmes-Adie-syndroom)?

Onder normale omstandigheden krimpt de pupil van het oog bij blootstelling aan licht of bij het scherpstellen op een voorwerp. Als de kameromstandigheden donker of zwak zijn; verander de focus van de weergave; of wanneer de persoon blij, verrast of boos is, zullen de pupillen verwijden.

De meeste mensen met het syndroom van Adie hebben pupillen die groter zijn dan normaal. De pupil zal blijven vergroten wanneer het oog wordt blootgesteld aan licht, of heel, heel langzaam reageren om zich aan te passen aan licht of om op een voorwerp te focussen. Het kan zelfs een paar minuten duren om te verkleinen en weer te vergroten. Na verloop van tijd zal deze vergrote pupil krimpen zodat hij kleiner wordt dan de pupil van het andere (normale) oog.

Soms kan deze aandoening wazig zien of gevoeligheid voor licht veroorzaken (fotofobie).

Mensen met het Adie-syndroom hebben langzame of geen spierreflexen. Wanneer een arts bijvoorbeeld met een rubberen hamer op de knieschijf klopt, zal een normaal persoon reflexmatig zijn been schudden of schoppen. Mensen met het syndroom van Adie vertonen geen reflexen (of als ze dat wel doen, is het te laat).

Verschillende medische onderzoeken melden dat dit syndroom ook cardiovasculaire aandoeningen kan veroorzaken.

Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom.

Wanneer moet ik naar een dokter?

Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom.

Oorzaak

Wat veroorzaakt het Adie-syndroom (Holmes-Adie-syndroom)?

De meeste gevallen van het Adie-syndroom hebben geen bekende oorzaak. Gezondheidswerkers vermoeden dat dit syndroom optreedt als gevolg van beschadiging of ontsteking van het ciliaire ganglion, de zenuwbundel in de oogkas, net achter de oogbol. Ze vermoeden ook dat dit syndroom ontstaat als gevolg van schade aan de postganglionaire zenuwbundels.

Het ciliaire ganglion maakt deel uit van het parasympathische zenuwstelsel, dat werkt om de functies van het autonome zenuwstelsel te reguleren. Het parasympathische zenuwstelsel ontspant het lichaam en remt of vertraagt de functie van energie.

Het ciliaire ganglion levert zenuwvezels aan het oog. Deze zenuwvezels dragen signalen die verantwoordelijk zijn voor het reguleren van de reactie van de pupil op prikkels, bijvoorbeeld krimpen bij blootstelling aan licht, vergroting in een donkere kamer of andere stimuli.

Schade aan deze twee zenuwen veroorzaakt het syndroom van Adie. In de meeste gevallen kan zenuwbeschadiging worden veroorzaakt door virale infecties, auto-immuunziekten, tumoren, trauma, ontsteking door syfilis, complicaties van oogchirurgie, paraneoplastische aandoeningen, tot ernstige vasculitis bij ouderen.

Aangenomen wordt dat het ontbreken van diepe peesreflexen het gevolg is van schade aan de dorsale ganglionwortels, de zenuwbundels bij de spinale zenuwwortels.

Medicijnen en medicijnen

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

Hoe wordt het Adie-syndroom (Holmes-Adie-syndroom) gediagnosticeerd?

Artsen kunnen het syndroom van Adie diagnosticeren door middel van een verscheidenheid aan lichamelijk onderzoekstests en uw medische geschiedenis bekijken. Een oogonderzoek kan worden uitgevoerd door een oogarts door speciale oogdruppels te plaatsen om de pupil van het oog te verwijden. Daarna zal de arts een licht in uw oog schijnen om de pupilgrootte van uw twee ogen te vergelijken om een diagnose te stellen.

Wat zijn mijn behandelingsopties voor het Adie-syndroom (Holmes-Adie-syndroom)?

In de meeste gevallen is geen behandeling vereist. Een speciale bril kan worden voorgeschreven om wazig zicht te behandelen. Zonnebrillen kunnen u helpen zich aan het licht aan te passen. Ontbrekende peesreflex is een permanente aandoening.