Rabdomyosarcoom: symptomen, oorzaken en behandeling

Rhabdomyosarcoom-definitie

Wat is rabdomyosarcoom?

Rabdomyosarkoom of rabdomiosarcoom is een vorm van kanker die zich ontwikkelt in de zachte weefsels van het lichaam. Dit zachte weefsel wordt meestal aangetroffen in bindspieren, zoals de spieren van de armen, benen en spieren in de voortplantingsorganen.

Deze kanker is een type sarcoom, dat is kanker die voorkomt in de ondersteunende of verbindende weefsels van het lichaam. Er zijn twee soorten sarcomen, namelijk wekedelensarcomen en botsarcomen. Rabdomiosarcoom is geclassificeerd als een wekedelensarcoom.

Deze aandoening kan optreden in spieren, vet, bloedvaten of zacht weefsel. De lichaamsdelen die het meest worden aangetast door dit type kanker zijn echter het hoofd, de nek, de blaas, de vagina, de armen en de benen.

Hoe vaak komt deze kanker voor?

Rabdomyosarcoom is een vorm van kanker die als zeldzaam is geclassificeerd, maar het is een van de meest voorkomende soorten wekedelensarcoom, vooral bij kinderen.

De incidentie van deze ziekte komt vaker voor bij kinderen, vooral in de leeftijdsgroep van 2-6 jaar en 15-19 jaar.

Soorten rabdomyosarcoom

Rapporterend vanaf de pagina van de American Cancer Society, is rabdomiosarcoom onderverdeeld in verschillende typen, waaronder:

1. Embryonaal rabdomyosarcoom

Deze aandoening komt het meest voor, vooral bij kinderen van 6 jaar en jonger. Meestal zijn de lichaamsdelen die het vaakst door dit type kanker worden aangetast, de nek en het hoofd.

Soms kunnen de weefsels in het oog ook worden aangetast door embryonale kankercellen. Deze aandoening wordt orbitaal rabdomiosarcoom genoemd.

Andere delen van het lichaam die vaak in embryonale kankercellen worden aangetroffen, zijn voortplantingsorganen, zoals vaginale kanker, baarmoederkanker, blaaskanker en prostaatkanker.

Een van de subtypes van embryonale kanker is sarcoom botryoide​Dit soort tumoren verschijnen in groepen op één plek en worden meestal in de neus, ogen of vagina aangetroffen. Dit type embryonale kanker is over het algemeen gemakkelijk te verspreiden naar de omliggende weefsels.

2. Alveolair rabdomyosarcoom

Het alveolaire type komt vaker voor bij oudere kinderen, evenals bij patiënten die de puberteit ingaan.

Kankercellen worden meestal aangetroffen in de armen, benen, borst of maag. De kankercellen van het alveolaire type ontwikkelen zich echter sneller in vergelijking met het embryonale type. Daarom vereist deze vorm van kanker een veel intensievere medische behandeling.

3. anaplastisch rabdomyosarcoom (pleomorf)

Anaplastische of pleomorfe kankers zijn uiterst zeldzaam. De incidentie komt vaker voor bij volwassenen.

Tekenen en symptomen van rabdomyosarcoom

Deze kanker kan zich in elk deel van het lichaam ontwikkelen. Daarom kunnen de tekenen en symptomen van persoon tot persoon verschillen. Bovendien hangt het optreden van de symptomen ook af van de locatie, grootte en ernst van de zich ontwikkelende tumor.

Veel voorkomende tekenen en symptomen van rabdomyosarcoom (rabdomiosarcoom) zijn:

• Kanker van het zachte weefsel van het oog: waterige ogen, pijnlijke ogen of opduiken.
• Kanker van het zachte weefsel van de neus en keel: verstopte neus, neusbloedingen of stemveranderingen, of loopneus en etter.
• Kanker van het zachte weefsel van de geslachtsorganen of urinewegen: buikpijn, voelbare knobbel in de maag, moeilijk urineren en bloederige urine.
• Kanker van het zachte weefsel van de handen en voeten: harde knobbels op de armen of benen. Deze kanker blijft zich verspreiden, vooral naar de longen, het beenmerg en de lymfeklieren.

Sommige van de andere symptomen of tekenen worden hierboven mogelijk niet vermeld. Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u zich zorgen maakt over deze symptomen.

Wanneer moet je naar een dokter?

U moet onmiddellijk een arts raadplegen als u deze aandoeningen ervaart:

• Knobbeltjes die niet weggaan of zwelling in het lichaam
• Ogen die opduiken of zwelling van de oogleden.
• Hoofdpijn en misselijkheid.
• Moeite met plassen of stoornissen in de stoelgang.
• Bloed in de urine.
• Bloeden uit de neus, keel, vagina of rectum.
• Een van de scrotum is vergroot.

Als u een of meer van de hierboven genoemde kankersymptomen ervaart, wacht dan niet langer om een ​​arts te raadplegen.

Oorzaken van rabdomyosarcoom

Over het algemeen ontwikkelen kankercellen zich als gevolg van genetische mutaties in de cellen van het menselijk lichaam. Het is echter nog niet bekend wat de exacte oorzaak is van de genetische mutatie die kankercellen veroorzaakt.

Onder normale omstandigheden zullen de cellen van het lichaam zich in een bepaald tempo ontwikkelen, repliceren en afsterven. Deze aandoening wordt gereguleerd door genen die oncogenen en tumorsuppressorgenen worden genoemd.

Als een of beide van deze genen gemuteerd zijn, zal er een ongecontroleerde groei van lichaamscellen zijn. Als gevolg hiervan kunnen gemuteerde cellen niet afsterven en zich ophopen, waardoor tumoren kunnen ontstaan.

Deze kankercellen kunnen naar omringende lichaamsweefsels gaan of zelfs naar andere organen. Deze aandoening staat bekend als metastase.

Het is mogelijk dat weke delen kankercellen verschijnen in gebieden die eerder zijn blootgesteld aan straling, bijvoorbeeld radiotherapie voor de behandeling van andere soorten kanker.

Bovendien zijn experts ook van mening dat blootstelling aan chemicaliën ook het risico van een persoon op het ontwikkelen van kankercellen in het lichaam verhoogt.

Risicofactoren voor rabdomyosarcoom

De volgende zijn risicofactoren die een persoon kunnen triggeren om rabdomyosarcoom (rabdomiosarcoom) te ontwikkelen:

1. Leeftijd

Hoewel deze ziekte bij alle leeftijdsgroepen kan voorkomen, komt deze vaker voor bij kinderen onder de 10 jaar.

Het is echter mogelijk dat adolescenten en volwassenen ook deze ziekte kunnen oplopen.

2. Geslacht

De incidentie van deze ziekte is iets hoger bij mannelijke patiënten dan bij vrouwelijke patiënten.

3. Erfelijkheid

Bepaalde erfelijke aandoeningen verhogen het risico van een persoon om deze ziekte te ontwikkelen, waaronder een verscheidenheid aan genetische aandoeningen die mensen vatbaarder maken voor het ontwikkelen van deze kanker, zoals:

• Neurofibromatose type 1

Deze ziekte, ook bekend als de ziekte van von Recklinghausen, veroorzaakt de groei van meerdere zenuwtumoren tegelijk. Deze aandoening kan het risico op rabdomiosarcoom vergroten.

• Costello-syndroom

Dit syndroom is zeer zeldzaam. Kinderen met dit syndroom hebben een lengte en een gewicht dat onder het gemiddelde ligt, en een hoofd dat meestal groter is dan normaal.

• Noonan-syndroom

Dit syndroom is een aandoening waarbij kinderen groeien met minder lengte, hartafwijkingen hebben en de neiging hebben om traag cognitieve vaardigheden te ontwikkelen.

Diagnose en behandeling van rabdomyosarcoom

De beschreven informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

De arts zal vragen stellen over uw medische geschiedenis, de symptomen die u ervaart en een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te controleren op knobbels in bepaalde delen van het lichaam.

Als de arts kanker of een ander type tumor vermoedt, wordt u gevraagd om andere onderzoeken te ondergaan, zoals:

1. CT-scan

Een CT-scan combineert röntgenfoto's die vanuit verschillende hoeken zijn gemaakt, zodat zachte weefsels zoals spieren duidelijk te zien zijn.

Door middel van deze test kunnen artsen de tumor in detail bekijken om de grootte en verspreiding ervan in het lichaam te detecteren.

2. MRI-scan

Deze procedure maakt gebruik van radiogolven en een sterk magnetisch veld om foto's te maken met meer detail dan een röntgen- of CT-scan. MRI kan ook de structuur van spieren, vet en bindweefsel dieper laten zien.

3. Botscan

Deze test kan artsen helpen te zien of kankercellen zich naar de botten hebben verspreid. De arts zal een radioactieve vloeistof in uw bloed injecteren, die vervolgens naar de botten gaat.

Met een speciale camera kan de vloeistof worden gedetecteerd, zodat er een foto van uw skelet kan worden gemaakt.

4. Echografie

Een echografie wordt gedaan met behulp van geluidsgolven die afbeeldingen kunnen produceren van de organen in uw lichaam.

Hoe rabdomyosarcoom behandelen?

Het volgende is een type kankerbehandeling voor rabdomyosarcoom (rabdomiosarcoom) dat over het algemeen wordt uitgevoerd:

Chirurgische verwijdering van kankercellen

Chirurgie is de eerste stap bij de behandeling van kanker die zich niet heeft uitgezaaid. Dit kan worden gedaan door kankercellen in het weefsel te verwijderen, of met andere nabijgelegen weefsels die ook door kanker zijn aangetast.

Tijdens de operatie kunnen nabijgelegen lymfeklieren worden gebiopteerd om te bepalen of kanker zich naar dit gebied heeft verspreid, vooral als:

• De belangrijkste tumor bevindt zich nabij de zaadbal bij jongens van 10 jaar of ouder.
• De belangrijkste tumor bevindt zich in de arm of het been.

Sommige soorten operaties moeten mogelijk worden uitgevoerd door een gespecialiseerde chirurg, bijvoorbeeld voor het verwijderen van tumoren in het hoofd-halsgebied kan een chirurgisch team nodig zijn met KNO-chirurgen (oor, neus en keel), plastisch chirurgen, maxillofaciale chirurgen en neurochirurgen. .

Als de tumor groot is of zich op een plaats bevindt waar volledige verwijdering andere problemen zal veroorzaken, kan de operatie eerst worden uitgesteld. Patiënten zullen worden gevraagd om eerst chemotherapie of radiotherapie te ondergaan.

Chemotherapie

Chemotherapie is een therapie waarbij medicijnen worden gebruikt om kanker te behandelen. Deze medicijnen komen in de bloedbaan en komen het lichaam binnen om kankercellen te vernietigen. Dit maakt chemotherapie nuttig voor het doden van kankercellen die zijn uitgezaaid naar andere delen van het lichaam, ook al zijn ze niet zichtbaar.

Soms wordt deze behandeling gedaan om de tumor te verkleinen voordat de operatie wordt uitgevoerd. Enkele van de combinaties van chemotherapie die worden gebruikt om rabdomyosarcoom (rabdomiosarcoom) te behandelen, zijn:

• V.EEN: vincristine en dactinomycine.
• VAC: vincristine, dactinomycine en cyclofosfamide.
• VAC / VI: vincristine, dactinomycine en cyclofosfamide of met vincristine en irinotecan.

Radiotherapie

Radiotherapie is een kankerbehandeling die afhankelijk is van straling. Het heeft dezelfde functie als chemotherapie, waarbij kankercellen worden gedood terwijl de tumor kleiner wordt.

Meestal wordt bestralingstherapie gegeven aan elk deel van de kanker, na 6 tot 12 weken chemotherapie. Behalve wanneer de kanker zich in het slijmvlies van de hersenen bevindt en is uitgegroeid tot de schedel of het ruggenmerg, wordt deze behandeling gedaan in combinatie met chemotherapie.

Thuisbehandeling van rabdomyosarcoom

Naast het volgen van een behandeling in het ziekenhuis, moeten kankerpatiënten ook een gezonde levensstijl aannemen, zoals:

• Eet gezond, voedzaam voedsel, zoals meer fruit, groenten, noten en zaden. Eet minder voedingsmiddelen met veel suiker, vet en zout. Raadpleeg een arts of voedingsdeskundige voor een goed kankerdieet.
• Zorg voor voldoende slaap en verminder stress met meditatie, ademhalingsoefeningen of advies bij een psycholoog.
• Blijf actief door lichte oefeningen te doen die zijn goedgekeurd door een arts.

Preventie van rabdomyosarcoom

Er zijn geen bewezen preventieve maatregelen om rabdomiosarcoomkanker bij kinderen te voorkomen. Bij volwassenen kan het risico op deze ziekte echter worden verlaagd, namelijk door een levensstijl aan te nemen zoals:

• Stop met roken en vermijd sigarettenrook om je heen.
• Behoud een ideaal lichaamsgewicht door actief te blijven en ijverig te oefenen.
• Eet gezond, voedzaam voedsel dat rijk is aan antioxidanten om uw lichaamscellen gezond te houden, namelijk door uw inname van fruit, groenten, volle granen of noten te verhogen.