Inhoudsopgave:
- Het genezingsproces van een gebroken bot of breuk
- 1. Bloeden en ontstekingen
- 2. Vorming van zacht weefsel
- 3. Bot wordt weer stevig
- 4. Botvervorming
- Het genezingsproces voor fracturen bij kinderen
- Geneesmiddelen en medicijnen die helpen bij het genezingsproces van fracturen
- Gips
- Spalk of spalk
- Tractie
- Gebroken botoperatie
- Drugs
- Pijnstillende medicijnen
- NSAID-medicijnen
- Antibiotica
- Fysiotherapie
- Eerste hulp bij breuk of breuk
Een persoon die een breuk of breuk heeft gehad, heeft medische behandeling nodig om de aandoening te behandelen. Na de behandeling kan het lang duren voordat de herstelperiode weer geneest. Weet u echter hoe de breuk of breuk geneest? Welke medicijnen en medicijnen, inclusief eerste hulp, worden vaak voorgeschreven om fracturen te behandelen?
Het genezingsproces van een gebroken bot of breuk
De botstructuur in het menselijk bewegingssysteem ondersteunt en houdt het lichaam rechtop zodat het verschillende activiteiten kan uitvoeren. Wanneer een bot is gebroken, zal dit natuurlijk uw activiteiten verstoren. Behalve dat u uw ledematen niet kunt bewegen, kunt u ook andere symptomen van fracturen ervaren waardoor u zich ongemakkelijk voelt.
In feite genezen botten vanzelf wanneer ze breken. Wanneer een bot wordt gebroken, reageert het lichaam op verschillende manieren om dit te verhelpen, inclusief het opnieuw verbinden van de breuk en genezing zoals gewoonlijk. Het gebroken bot moet echter in de juiste positie en beschermd zijn voor een goed genezingsproces.
In deze toestand is behandeling van fracturen door een arts over het algemeen nodig om het genezingsproces te bevorderen. Voordat u de soorten fractuurbehandeling van een arts kent, is het daarom een goed idee om de stadia of processen te kennen die in het lichaam plaatsvinden, vanaf de fractuur tot het begin van de genezingsperiode. Hier is het proces:
1. Bloeden en ontstekingen
Wanneer een bot breekt of barst, treedt er onmiddellijk een bloeding op, waardoor ontstekingen en bloedstolsels op de breukplaats ontstaan. Het stollende bloed zorgt ervoor dat de delen van het gebroken bot nergens heen gaan en beschermt tegen het binnendringen van vreemde stoffen, inclusief ziektekiemen, in het gebroken bot.
Deze fase vindt slechts enkele uren nadat het bot is gebroken of gebroken, plaats en kan enkele dagen aanhouden. Deze aandoening veroorzaakt echter ook een ontstekingsreactie in het gebied van het lichaam waar de breuk is opgetreden, zoals zwelling.
2. Vorming van zacht weefsel
Dit gestolde bloed zal dan worden vervangen door bindweefsel en kraakbeen genaamd zachte eeltof zachte eelt. Deze zachte callus is een weefsel dat voornamelijk bestaat uit collageen en bestaat uit een speciale groep cellen die chondroblasten worden genoemd.
Dit is de eerste fase in de botproductie om het gebroken bot opnieuw te verbinden. In dit stadium zal een fractuurbehandeling, zoals een gipsverband, worden toegediend. Deze fase kan 4 dagen tot 3 weken duren, afhankelijk van de toestand van elke patiënt.
3. Bot wordt weer stevig
Nadat de zachte callus is gevormd, verschijnen cellen die osteoblasten worden genoemd en die een rol spelen bij de vorming van bot. Deze cellen voegen mineralen toe aan het nieuwe botweefsel en vullen de lege holtes. In dit stadium worden de botten dichter en sterker.
Nadat de osteoblasten het nieuwe botweefsel hebben verdicht, wordt de zachte callus vervangen door hard bot (of zogenaamd harde eelt /eelt hard). Deze fase begint meestal 2 weken nadat de breuk is opgetreden en kan eindigen in de 6e of 12e week.
4. Botvervorming
Na het vormen en dichter worden, neemt het nieuwe bot gewoonlijk een grotere vorm aan vanwege het overtollige weefsel van osteoblasten. Daarom zal het lichaam osteoclasten produceren die overtollig botweefsel afbreken en het bot weer in zijn oorspronkelijke vorm brengen.
Dit proces van botvernieuwing kan erg lang duren, tot wel jaren. Dagelijkse activiteiten, zoals lopen of staan, helpen bij het hermodelleren van botten. Bovendien moet u ook uw botten gezond houden door voedsel te eten dat goed is voor mensen met een breuk. Raadpleeg uw arts voor meer informatie.
Het genezingsproces voor fracturen bij kinderen
Het fractuurgenezingsproces zoals hierboven beschreven vindt plaats bij elke fractuurpatiënt, zowel volwassenen als kinderen. In tegenstelling tot volwassenen genezen fracturen bij kinderen echter sneller.
Het proces van de vorming van nieuw bot bij kinderen duurt over het algemeen slechts enkele weken nadat het letsel is opgetreden, terwijl dit bij volwassenen enkele maanden kan duren, omdat kinderen nog in de groei zijn. Gedurende deze periode zijn de botten van het kind nog steeds bedekt met een dikke laag bindweefsel, het periosteum genaamd.
Dit weefsel omringt de botten en zorgt voor de bloedtoevoer naar de botten. Wanneer een bot wordt gebroken, gebruikt het lichaam deze bloedtoevoer om beschadigde cellen te vervangen en het bot te genezen.
Naarmate het kind ouder wordt, neigt het periostum uit te dunnen. Dit is de reden waarom fracturen bij volwassenen een langere hersteltijd vereisen. Omgekeerd, hoe jonger het kind is op het moment van de breuk, hoe sneller het zal genezen.
Geneesmiddelen en medicijnen die helpen bij het genezingsproces van fracturen
Behandeling door artsen wordt over het algemeen gedaan om het genezingsproces te helpen en te versnellen, pijn onder controle te houden, complicaties te voorkomen en de aangetaste lichaamsfunctie weer normaal te maken. Het type behandeling dat wordt gegeven, kan van persoon tot persoon verschillen.
Dit hangt af van het type fractuur dat u heeft, de locatie van de fractuur, de ernst, leeftijd, medische geschiedenis, de algehele conditie van de patiënt en de tolerantie van de patiënt voor bepaalde behandelingsprocedures. In het algemeen zijn hier echter verschillende manieren, medicijnen en medicijnen om fracturen of fracturen te behandelen die artsen gewoonlijk geven:
Patiënten Stukadoors is de meest gebruikelijke manier om fracturen te behandelen zonder chirurgische ingreep door artsen. Het gipsverband houdt de uiteinden van het gebroken bot in de juiste positie en vermindert de beweging om het genezingsproces te versnellen.
Afgietsels voor breuken kunnen worden gemaakt van gips of glasvezelHet type gips dat moet worden gebruikt, is afhankelijk van het type breuk en de locatie van het gebroken of gebroken bot. Gipsverband worden echter over het algemeen niet gebruikt voor de behandeling van fracturen of fracturen in kleine botten, zoals vingers en tenen.
Net als een gipsverband is een spalk of spalk ook een veel voorkomende niet-chirurgische genezing of niet-chirurgische procedure voor het behandelen van een fractuur. De spalk wordt gebruikt om beweging van het gebroken gebied van het bot tijdens de genezingsperiode te voorkomen. Dit type behandeling wordt echter over het algemeen gegeven als er een gebied met zwelling rond het gebroken bot is.
De reden is dat een te strak gipsverband de bloedcirculatie in het geblesseerde gebied kan verminderen. Het nieuwe gips wordt aangebracht zodra het gezwollen gebied is verbeterd. Daarnaast worden spalken of spalken ook vaak gebruikt bij kleine breuken die geen gipsverband nodig hebben.
Tractie is een apparaat dat bestaat uit katrollen, snaren, gewichten en een metalen frame dat over het bed wordt bevestigd. Dit hulpmiddel wordt gebruikt om de spieren en pezen rond het gebroken bot te strekken, zodat de botten kunnen worden uitgelijnd en het genezingsproces snel kan plaatsvinden.
Deze behandelmethode wordt zelden gebruikt om fracturen te genezen. Tractie wordt echter ook vaak gebruikt om gebroken botten vóór de operatie te stabiliseren en opnieuw uit te lijnen.
Breuken die ernstig of moeilijk te herstellen zijn met een gipsverband of spalk, zullen over het algemeen operatief of operatief worden behandeld. Een gebroken botoperatie wordt uitgevoerd om het gebroken bot terug te brengen naar zijn oorspronkelijke positie.
Om het stuk bot stevig vast te houden, wordt soms een metalen pin of apparaat in het gebied van het bot geplaatst, hetzij in het bot of buiten uw lichaam. Dit type behandeling wordt het meest gebruikt voor dit type heupfractuur. Dit komt doordat bij andere soorten behandelingen de patiënt lange tijd bewegingsloos moet blijven, wat vaak tot slechte resultaten leidt.
Naast de bovenstaande hoofdbehandelingen krijgen patiënten met fracturen of fracturen over het algemeen medicatie om hun symptomen te verhelpen. De toegediende medicijnen kunnen voor elke patiënt anders zijn, afhankelijk van de ernst van de ervaren symptomen. Hier zijn enkele van deze medicijnen:
Pijnstillende medicijnen
Pijnstillers (analgetica) worden over het algemeen gegeven om de pijn bij patiënten met een fractuur te helpen verlichten. Milde pijn als gevolg van breuken of breuken is meestal voldoende om pijnstillers te nemen die bij de apotheek kunnen worden gekocht, zoals paracetamol.
De meeste fracturen veroorzaken echter hevige pijn of pijn. In deze toestand zal de arts een sterkere pijnstiller voorschrijven, zoals morfine of tramadol. Beide soorten medicijnen worden ook vaak gegeven om pijn te verlichten na een fractuuroperatie, vooral bij heupfracturen of wervelkolomfracturen.
NSAID-medicijnen
Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) worden ook vaak gegeven als een manier om gebroken of gebroken botten te helpen genezen. Dit type medicijn werkt om pijn te verlichten en ontstekingen te verminderen wanneer er een nieuwe fractuur optreedt.
Verschillende soorten NSAID's die vaak worden gebruikt om fracturen te behandelen, namelijk ibuprofen, naproxen of andere sterkere medicijnen. Ibuprofen en naproxen zijn soorten NSAID-geneesmiddelen voor fracturen die bij apotheken kunnen worden gekocht. Het gebruik van dit medicijn moet echter nog steeds volgens het advies van de arts zijn om bijwerkingen te voorkomen.
Antibiotica
Profylactische antibiotica, zoals cefazoline, worden vaak gegeven aan patiënten met open fracturen. De reden hiervoor is, zoals gemeld op de website van het University of Nebraska Medical Center (UNMC), dat patiënten met open fracturen het risico lopen op infectie, wat ook de kans op ernstige complicaties, zoals niet-genezende en osteomyelitis, vergroot.
Het gebruik van deze antibiotica kan infectie voorkomen bij mensen met open fracturen.
Nadat u verschillende manieren heeft ondergaan om een breuk te behandelen en genezen bent verklaard, moet u mogelijk fysiotherapie ondergaan om de spieren en mobiliteit van het deel van het lichaam dat de breuk heeft te helpen ontspannen. Fysiotherapie voor fracturen zal u zeker helpen om terug te keren naar uw normale activiteiten zoals vóór de fractuur.
Als u een gebroken been heeft, kan fysiotherapie een manier zijn om u te helpen leren lopen zodra u hersteld bent. Bovendien helpt fysiotherapie ook om het risico van blijvende stijfheid in het deel van het lichaam dat is gebroken, te verminderen, vooral als het gebroken bot zich in de buurt van of door het gewricht bevindt.
Naast verschillende medische behandelingen geven sommige mensen de voorkeur aan traditionele remedies voor fracturen, zoals massage of kruidengeneesmiddelen. Het gebruik van dit soort medicatie is niet verboden, maar dat wil niet zeggen dat het absoluut veilig is en geen risico vormt. Daarom is het het beste om uw arts te raadplegen voordat u het gebruikt om complicaties van fracturen te voorkomen.
Eerste hulp bij breuk of breuk
De oorzaken van fracturen kunnen divers zijn. Als een breuk optreedt als gevolg van een ernstige bloeding, het bot of gewricht is vervormd, het bot door de huid breekt, gevoelloosheid veroorzaakt of een breuk in de nek, hoofd of rug vermoedt, vereist deze aandoening een spoedbehandeling om de aandoening te behandelen dat wordt beleefd.
Bel onmiddellijk het dichtstbijzijnde ziekenhuis of noodnummer als u een dergelijke breuk constateert. Terwijl u op medische hulp wacht, kunt u een paar eenvoudige stappen ondernemen om het risico of de kans op verergering van uw fractuur te verkleinen.
Hier zijn enkele eerstehulpstappen voor mensen met een breuk die u kunt oefenen:
- Verplaats of verplaats de patiënt niet tenzij dit nodig is om verder letsel te voorkomen.
- Als er een bloeding is, stop het bloeden. Druk zachtjes op de wond met een steriel verband, een schone doek of schone kleding.
- Probeer het bot niet opnieuw uit te lijnen of tegen het uitstekende bot te duwen. Als u getraind bent in het gebruik van spalken of spalken, kunt u de spalk of spalk boven en onder het bot plaatsen waar de breuk is opgetreden.
- Zorg er bij het verplaatsen van de patiënt voor dat de spalk of spalk op zijn plaats wordt gehouden om beweging in het geblesseerde gebied te verminderen.
- Breng ijs aan om zwelling te verminderen en pijn te verlichten. Breng ijs echter niet rechtstreeks op de huid aan, gebruik een handdoek of doek om het ijs in te pakken en breng het aan op het breukgebied.
- Houd de patiënt in een zo kalm mogelijke houding, vooral als er tekenen zijn van shock, zoals kortademigheid of flauwvallen. Dek af met een deken om warm te blijven en leg de patiënt indien mogelijk met de benen ongeveer 30 cm van het lichaam omhoog. Verplaats of verplaats de persoon echter niet als u letsel aan het hoofd, nek of rug heeft.
- Geef de patiënt geen eten of drinken via de mond. Dit kan de toediening van algemene anesthesie vertragen wanneer een spoedoperatie nodig is.