Spondylolisthesis: symptomen, oorzaken en hoe deze te behandelen

Definitie van spondylolisthesis

Wat is spondylolisthesis?

Spondylolisthesis of spondylolisthesis is een aandoening waarbij de wervelkolom verschuift van waar deze zou moeten zijn. Het woord "spondylolisthesis" zelf komt uit het Grieks; spondylos betekent ruggengraat en listhesis betekent "verschoven".

Dus de wervelkolom schuift op zijn plaats in de positie van de botten eronder. Deze verplaatsing van de wervelkolom uit zijn positie veroorzaakt druk op de zenuwen, wat ondragelijke pijn kan veroorzaken.

Deze spinale aandoening kan ook optreden als gevolg van spondylolyse die niet goed wordt behandeld, waardoor de wervelkolom zwak wordt en zijn positie niet kan behouden en uiteindelijk verschuift.

Rapporterend vanaf de Cleveland Clinic-pagina, is spondylolisthesis onderverdeeld in verschillende typen, namelijk:

Aangeboren spondylolisthesis

Dit type treedt op wanneer de wervelkolom van de baby tijdens de baarmoeder niet volledig is gevormd. Deze aandoening zorgt ervoor dat de wervelkolom van de baby op een later tijdstip verschuift.

Istmische spondylolisthesis

Dit type treedt op als een persoon eerder spondylolyse heeft gehad. Als er een breuk is, zal de wervelkolom verzwakken en op elk moment kunnen verschuiven.

Degeneratieve spondylolisthesis

Dit type komt over het algemeen voor bij ouderen (ouderen) omdat veroudering ervoor zorgt dat de schijven die de wervelkolom beschermen water verliezen, waardoor de wervelkolom kan verschuiven.

Daarnaast zijn er ook zeldzame soorten verplaatsing van de wervelkolom, waaronder letsel (traumatisch), osteoporose of tumor (pathologische) ziekte, en als gevolg van chirurgische ingrepen aan de wervelkolom.

Hoe vaak komt deze ziekte voor?

Spondylolisthesis of spondylolisthesis is een spinale aandoening die iedereen kan treffen, van kinderen, adolescenten tot volwassenen.

Bij kinderen en adolescenten treedt verplaatsing van de wervelkolom meestal op tijdens perioden van botgroei. Terwijl het bij volwassenen meestal ouderen aanvalt vanwege verouderingsfactoren.

Tekenen en symptomen van spondylolisthesis

In de meeste gevallen veroorzaakt spondylolisthesis geen symptomen. Het is echter niet ongebruikelijk dat mensen met spondylolisthesis symptomen ervaren, zoals:

Pijn in de onderrug, zoals knijpen of steken van een naald. Het wordt meestal erger als u actief in beweging bent of als u opstaat. De pijn zal verminderen als u op uw rug rust.
Gevoelloosheid of tintelingen van de onderrug die zich naar de benen verspreiden. Dit symptoom ontstaat doordat de wervelkolom op de zenuwen drukt.
De hamstrings of spieren rond het onderbeen worden strakker (strakker).
De rug voelt stijf aan.
Als het ernstig is, kan deze verplaatste wervelkolom soms kyfose veroorzaken. Kyfose is de bovenste wervelkolom die te veel naar voren buigt, wat resulteert in een gebogen houding.

Elke persoon zal de symptomen waarschijnlijk anders voelen. De mate van ernst van de ene persoon tot de andere is ook verschillend. Anderen voelen andere symptomen die hierboven niet zijn genoemd.

Wanneer moet je naar een dokter?

Raadpleeg onmiddellijk een arts als u de bovengenoemde symptomen ervaart. Vooral als de rugpijn aanhoudt of als u gezondheidsproblemen heeft zoals osteoporose of spondylolyse.

Oorzaken van spondylolisthesis

Er zijn verschillende oorzaken van spondylolisthesis of spondylolisthesis die u kunt hebben, namelijk:

Geboorteafwijkingen, omdat de wervelkolom nog niet volledig in de baarmoeder is gevormd. Als je ouder wordt, kan de wervelkolom verschuiven door bepaalde activiteiten, bijvoorbeeld gymnastiek en gewichtheffen.
De gewrichten in de wervelkolom zijn versleten of ontstoken. Dit komt meestal vaak voor bij ouderen of bij een plotseling trauma aan de wervelkolom, bijvoorbeeld een fractuur.
Afwijkingen van de wervelkolom die meestal worden veroorzaakt door een tumor in de wervelkolom.

Risicofactoren voor spondylolisthesis

Het risico op verplaatsing van de wervelkolom verschilt van persoon tot persoon. Hier zijn enkele factoren die het risico op spondylolisthesis of spondylolisthesis kunnen verhogen, namelijk:

Altet

Kinderen, tieners of volwassenen die als atleet werken, zoals gymnasten of voetballers, hebben meer kans om deze aandoening later in hun leven te ervaren.

Genetica

Mensen met dit type istmische spondylolisthesis worden geboren met een dunner deel van de wervelkolom, de pars interarticularis. Deze toestand heeft de neiging om breuken en uiteindelijk verplaatsing te veroorzaken.

Leeftijd

Naarmate mensen ouder worden, wordt de wervelkolom zwakker en versleten. Hierdoor kan de wervelkolom verschuiven, gemiddeld ouder dan 50 jaar.

Zelfs als u risico loopt, is het niet altijd mogelijk om deze ziekte uiteindelijk te krijgen. De reden is dat het risico op verschuiving van de wervelkolom kan worden verminderd met voorzorgsmaatregelen.

Diagnose en behandeling van spondylolisthesis

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

De symptomen veroorzaakt door spondylolisthesis zijn bijna hetzelfde als die van andere bot- of spierproblemen of aandoeningen. Om de diagnose spondylolisthesis te bevestigen, zal de arts u daarom vragen een reeks medische tests te ondergaan, zoals:

Fysiek onderzoek

De arts zal uw medische geschiedenis en uw familie controleren en vragen stellen over klachten over de symptomen die u ervaart. Vervolgens zal de arts ook vragen stellen over activiteiten of beroepen die worden ondernomen, vooral die waarbij fysieke kracht betrokken is.

Daarnaast omvat het lichamelijk onderzoek ook het direct controleren op symptomen, zoals:

Onderzoek van het gebied dat pijn veroorzaakt.
Beperkt bewegingsbereik.
Frequente spierzwakte of spasmen.
Observatie van uw houding en gang. In sommige gevallen zijn er patiënten die ook slecht ter been zijn omdat de spieren rond de dijen stijf aanvoelen.

Beeldvormingstest

Deze test wordt gedaan om te bepalen of u spondylolyse of spondylolisthesis heeft. Enkele van de beeldvormende tests die gewoonlijk worden uitgevoerd, zijn onder meer:

Röntgenfoto: Deze test geeft een overzicht van de botdichtheidsstructuur, breuken of verkeerde uitlijning van de wervelkolom. Als de resultaten een verwijde pars interarticularis-fractuur laten zien en de wervelkolom naar voren is verplaatst, kan dit een aanwijzing zijn voor spondylolisthesis.
CT-scan: Net als een röntgenfoto kan ook deze medische test de toestand van de wervelkolom aantonen. Het is alleen dat CT-scans meestal veel gedetailleerder zijn dan gewone röntgenfoto's.
MRI: Deze medische test kan een overzicht geven van de schade aan de tussenwervelschijven tussen de wervels en de verplaatsing van de wervelkolom ten opzichte van de werkelijke positie.

Nadat een diagnostische test is uitgevoerd, zal de arts u de spondylolisthesiswaarden geven die u heeft, zoals:

Laag niveau (niveau I en niveau II): Op dit niveau hoeft u geen chirurgische ingreep te ondergaan. De meeste van deze gevallen komen voor bij adolescenten met istmische spondylolisthesis en in bijna alle gevallen van degeneratieve spondylolisthesis.
Hoog niveau (klasse III en klasse IV): In dit stadium heeft u een chirurgische ingreep nodig omdat de pijn soms ondraaglijk is of weggaat met reguliere medicatie.

Wat zijn de manieren om spondylolisthesis te behandelen?

Behandeling van spondylolisthesis wordt meestal bepaald op basis van de resultaten van de beoordeling nadat diagnostische tests zijn uitgevoerd. De volgende manieren om spondylolisthesis te behandelen zijn:

Behandeling zonder operatie

De eerste behandelingen voor niet-chirurgische problemen met de verplaatsing van de wervelkolom omvatten:

Het lichaam laten rusten van verschillende activiteiten, van buigen, tillen of bepaalde sportbewegingen doen.
Neem pijnstillers, zoals ibuprofen. Als het niet effectief is, zal de arts de dosis verhogen of deze vervangen door een medicijn dat een sterker effect heeft op de pijnverlichting.
Krijg een injectie met corticosteroïden rond een samengedrukte zenuw of in het midden van de wervelkolom. Dit wordt gedaan als u pijn, gevoelloosheid of tintelingen in uw benen ervaart.

Fysiotherapie

Fysiotherapie vereist meestal dat u fysiotherapie ondergaat. Deze therapie wordt gedaan om het bewegingsbereik van de onderrug en hamstrings te vergroten. Meestal is deze therapie een verzameling strekbewegingen.

Er zijn verschillende rekbewegingen die u kunt doen als u spondylolisthesis heeft, namelijk:

Beweging om de buikspieren en spieren rond de lumbale te versterken

Ga op je rug liggen met je knieën gebogen en je voeten de grond raken. Til vervolgens uw hoofd iets op, strek vervolgens uw armen langs uw zij en til ze een beetje op in de lucht. Voer deze beweging meerdere keren uit terwijl u op adem komt.

Bekkenkanteling

Ga op je rug liggen met je rug. Buig vervolgens uw knieën met uw voeten plat op de grond terwijl u uw handen voor uw borst houdt. Til vervolgens uw middelste rug iets omhoog en houd deze een paar seconden vast en met uw rug naar de grond. Doe dit meerdere keren strekken terwijl je op adem komt.

Operatie spondylolisthesis

Een operatie kan worden aanbevolen als eerdere behandelingen de symptomen van spinale verplaatsing niet hebben opgelost. Het gekozen type operatie wordt echter aangepast aan het type spondylolisthesis dat u heeft.

Over het algemeen is de uitgevoerde operatie het samenvoegen van de verplaatste botten met behulp van aanvullende instrumenten, zoals schroeven, metalen staven, stukjes bot van de dichtstbijzijnde andere delen van het lichaam. Metalen schroeven en staven blijven permanent bevestigd.

In sommige gevallen wordt de schijf tussen de wervels verwijderd en vervangen door een bottransplantaat om een barrière tussen de botten te vormen om ze gescheiden te houden.

Deze behandeling met spondylolisthesis kan in het algemeen veel van de symptomen van spondylolisthesis verlichten, met name pijn en gevoelloosheid in de benen. Dit is een grote operatie, dus het vereist dat u een week in het ziekenhuis wordt opgenomen en maandenlang volledig rust, ongeveer 2-6 weken.

Hoewel deze behandeling met spondylolisthesis effectief is bij het verlichten van symptomen, kan het bijwerkingen veroorzaken, waaronder infectie op de operatieplaats, bloedstolsels in de benen, zenuwbeschadiging of verlamming.

Thuiszorg voor spondylolisthesis

Afgezien van de medicatie van een arts, vereist spondylolisthesis ook thuiszorg. Zijn acties omvatten het aannemen van een gezondere levensstijl, zoals

Volg de door de arts aanbevolen medicatie of behandeling regelmatig of volgens schema.
Eet voedingsmiddelen die gezond zijn voor botten, spieren en zenuwen, zoals fruit, groenten, vis, mager vlees en noten.
Activiteiten aanpassen aan uw lichaamsconditie. Bijvoorbeeld het beperken van inspannende activiteiten, te lang staan en het vermijden van het tillen van zware voorwerpen.
Doe regelmatig oefeningen die worden aanbevolen door artsen en therapeuten om de flexibiliteit en botsterkte te behouden.

Preventie van spondylolisthesis

Verschillende maatregelen kunnen worden voorkomen om de wervelkolom te verschuiven. Manieren om spondylolisthesis of spondylolisthesis te voorkomen zijn onder meer:

Doe regelmatig aan lichaamsbeweging om de spieren rond uw rug en buik te versterken.
Zorg voor een gezond gewicht, want overgewicht kan veel druk uitoefenen op de onderrug.
Eet voedingsmiddelen die gezond zijn voor uw botten en die vitamine D, fosfor en calcium bevatten. Je kunt het krijgen van spinazie, koemelk of yoghurt, noten en vis. Breng het bovendien in evenwicht met regelmatige consumptie van fruit en groenten.
Bij mensen die risico lopen, aarzel dan niet om verder een orthopedisch arts te raadplegen, zodat spondylolisthesis kan worden voorkomen.