Paraplegie: symptomen, oorzaken, behandeling, etc. & stier; hallo gezond

Definitie

Wat is een dwarslaesie?

Paraplegie is een term die wordt gebruikt om een ​​verlies van kracht of beweging als gevolg van een blessure te beschrijven. De verwondingen die optreden, bevinden zich meestal aan het ruggenmerg, wat resulteert in verlamming van het onderste deel van het lichaam, met name de benen.

Paraplegie is een vorm van verlamming, dit is verlamming of verlies van spierfunctie die optreedt in bepaalde delen van het lichaam. Over het algemeen is verlamming onderverdeeld in verschillende typen.

Afgezien van het aanvallen van het onderlichaam, kan verlamming het bovenlichaam aanvallen. Het is echter mogelijk dat alle delen van het lichaam de spierfunctie verliezen. Deze toestand van volledige verlamming staat bekend als quadriplegie.

Bij dwarslaesie zijn de meest aangetaste delen van het lichaam de benen, dijen, tenen, voetzolen en soms de maag. Afhankelijk van de mate van letsel kan de mate van verlamming variëren.

Hoe vaak komt een dwarslaesie voor?

Paraplegie is een vrij veel voorkomende aandoening en kan iedereen overkomen. De incidentie van gevallen komt echter vaker voor bij patiënten in de leeftijd van 16-30 jaar, vooral bij degenen die vaak extreme activiteiten ondernemen of sporten.

Bovendien komt deze aandoening ook gemakkelijker voor bij oudere mensen, vooral ouder dan 65 jaar. Dit komt waarschijnlijk doordat ouderen een kwetsbaardere wervelkolom hebben en hun evenwicht is afgenomen, waardoor ze vatbaarder zijn voor blessures.

Paraplegie is een aandoening die kan worden behandeld door de bestaande risicofactoren te beheersen. Voor meer informatie over deze aandoening kunt u een arts raadplegen.

Type

Wat zijn de soorten dwarslaesie?

Paraplegie is een aandoening die kan worden onderverdeeld in verschillende typen. Op basis van hoeveel van het onderste deel van het lichaam is aangetast, kan deze aandoening in tweeën worden verdeeld, namelijk:

1. gegeneraliseerde dwarslaesie (compleet)

Dit type treedt op wanneer de patiënt helemaal niet kan bewegen of geen enkel gevoel voelt in zowel de benen als het onderlichaam.

2. Gedeeltelijke dwarslaesie (incompleet)

Als u uw onderlichaam nog gedeeltelijk kunt bewegen, of als uw onderlichaam nog steeds bepaalde sensaties voelt, betekent dit dat u een gedeeltelijke verwonding heeft opgelopen.

Er zijn ook verschillende andere soorten dwarslaesie, namelijk:

• Permanent: de controlespieren onder het lichaam kunnen niet eeuwig functioneren
• Ondertussen: de controle van de onderlichaamspieren kan weer functioneren
• Vlas: wanneer spieren slap worden en samentrekken
• Spastisch: als de spieren strak en strak zijn

Tekenen en symptomen

Wat zijn de tekenen en symptomen van een dwarslaesie?

De tekenen en symptomen van deze aandoening kunnen van persoon tot persoon verschillen. Over het algemeen hangt het vermogen van de patiënt om het onderlichaam te beheersen af ​​van twee factoren, namelijk de locatie van het letsel aan het ruggenmerg en de ernst ervan.

Veel voorkomende symptomen van dwarslaesie zijn:

• Het vermogen om te bewegen verliezen
• Verlies van gevoel, inclusief het vermogen om warm, koud en aan te raken
• De controle verliezen om te plassen
• De controle over de stoelgang verliezen
• Verlies van motorische functie
• Overmatige reflexactiviteit of toevallen
• Veranderingen in seksuele functie, seksuele gevoeligheid en vruchtbaarheid
• Pijn of prikkelend gevoel veroorzaakt door beschadiging van de zenuwvezels in de wervelkolom
• Moeite met ademhalen, hoesten of afscheidingen uit de longen
• Huid problemen

Afhankelijk van de ernst kan deze aandoening worden geclassificeerd als gegeneraliseerde of gedeeltelijke dwarslaesie.

Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom.

Wanneer moet ik naar een dokter?

Neem contact op met uw arts als u een van de volgende symptomen ervaart:

• De controle verliezen over plassen of poepen
• Verstoring van evenwicht en lopen
• Ademhalingsproblemen na letsel
• Nek of rug in een vreemde positie of gebogen

Ruggenmergletsel of -trauma is misschien niet voor de hand liggend. Als u vermoedt dat iemand een dwarslaesie heeft, probeer de persoon dan niet te verplaatsen en neem onmiddellijk contact op met een medische dienstverlener.

Het lichaam van elke patiënt vertoont tekenen en symptomen die variëren. Raadpleeg voor de meest geschikte behandeling en in overeenstemming met uw gezondheidstoestand altijd een arts of het dichtstbijzijnde gezondheidscentrum.

Oorzaak

Wat veroorzaakt een dwarslaesie?

Paraplegie is een aandoening die over het algemeen het gevolg is van letsel aan het ruggenmerg, de wervelkolom, ligamenten of schijven (schijf) op de wervels.

Deze aandoening is meestal het gevolg van een traumatisch letsel als gevolg van een plotselinge, stevige slag op de wervelkolom. Als gevolg hiervan kan de wervelkolom breken, ontwrichten (verschuiven), scheuren of op zenuwen drukken.

Behalve traumatische gebeurtenissen kunnen verwondingen ook worden veroorzaakt door artritis, kanker, ontsteking (ontsteking), infectie of degeneratie van de tussenwervelschijven. Het kan lang duren voordat de dwarslaesie is genezen, vooral als er bloeding, zwelling, ontsteking en vochtophoping in de wervelkolom is.

Het menselijke centrale zenuwstelsel bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. Spinale zenuwen, die zijn gemaakt van zachte weefsels die zijn omgeven door de wervelkolom, groeien uit vanaf de basis van uw hersenen.

Het onderste deel of uiteinde van het ruggenmerg bevindt zich boven uw middel, de zogenaamde conus medullaris. Onder dit gedeelte bevindt zich een groep zenuwwortels die de cauda equina wordt genoemd.

Wanneer zich in dat gebied een traumatische of niet-traumatische aandoening voordoet, kunnen de zenuwvezels beschadigd raken, waardoor problemen ontstaan ​​in de onderste spieren van het lichaam.

De belangrijkste oorzaken van dwarslaesie zijn:

• Ongeluk
• Viel
• Geweld
• Extreme sporten
• Letsel door ongevallen met motorvoertuigen
• Ziekten, zoals kanker, artritis, osteoporose en ruggenmergontsteking

Risicofactoren

Wat verhoogt mijn risico op een dwarslaesie?

Paraplegie is een aandoening die bij bijna iedereen kan voorkomen, ongeacht leeftijdsgroep en raciale groep. Er zijn echter verschillende factoren die het risico van een persoon om deze aandoening te ontwikkelen, kunnen vergroten.

Het is belangrijk dat u weet dat het hebben van een of meer risicofactoren niet betekent dat u zeker wordt blootgesteld aan een ziekte of gezondheidstoestand. In sommige gevallen is het mogelijk dat een persoon bepaalde gezondheidsproblemen ervaart zonder enige risicofactoren.

Risicofactoren die een dwarslaesie kunnen veroorzaken zijn:

1. Leeftijd

De incidentie van deze aandoening komt vaker voor bij patiënten van 16-30 jaar. Bovendien zijn mensen ouder dan 65 jaar ook vatbaarder voor deze aandoening vanwege een verminderde lichaamsbalans of gedegenereerde wervelkolomaandoeningen.

2. Geslacht

Deze aandoening komt vaker voor bij mannelijke patiënten dan bij vrouwelijke patiënten. Als u een man bent, is uw risico om deze aandoening te ontwikkelen groter.

3. Vermoeiende of risicovolle activiteiten uitvoeren

Mensen die risicovolle activiteiten uitvoeren, zoals extreme sporten, autoracen, auto's, duiken, paragliden, enzovoort, zijn vatbaarder voor ongevallen zoals vallen en verwondingen. Dit kan ertoe leiden dat het onderlichaam verlamd raakt.

4. Met bot- of gewrichtsaandoeningen

Als u een bot- of gewrichtsaandoening heeft, zoals artritis of osteoporose, maakt deze aandoening uw botstructuur brozer dan de gemiddelde persoon.

Complicaties

Wat zijn de complicaties die worden veroorzaakt door een dwarslaesie?

Paraplegie is een aandoening die kan leiden tot andere gezondheidsproblemen als deze niet onmiddellijk wordt behandeld. Diverse gezondheidsproblemen die kunnen optreden zijn:

• Chronische urineweginfectie
• Nierstenen
• Spiertrekkingen
• Pijn bij te lang zitten in dezelfde houding
• Extreme veranderingen in lichaamstemperatuur

Bij een ernstigere mate van lichamelijk letsel kan de patiënt ook hyperreflexie ervaren, ook bekend als automomische autonome dysreflexie.

Deze aandoening kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, zoals zwelling van de blaas, darmen of algehele pijn. De symptomen van deze aandoening zijn onder meer een verhoging van de lichaamstemperatuur, overmatig zweten, verhoogde bloeddruk, hoofdpijn, verlaagde polsslag en Black Out.

Diagnose en behandeling

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

Hoe wordt een dwarslaesie vastgesteld?

Paraplegie vereist een noodgeval, waarbij de arts de sensorische functie en beweging van de benen nauwkeurig zal onderzoeken. De arts zal vragen stellen over het trauma dat de dwarslaesie heeft veroorzaakt om de omvang van de verwonding vast te stellen. In de meeste gevallen zal de arts verschillende tests uitvoeren om de diagnose te bevestigen en te controleren op schade aan het ruggenmerg, zoals:

• Röntgenfoto. Dit is meestal de eerste test die een arts uitvoert. Röntgenfoto's kunnen problemen met de wervelkolom, tumoren, ernstige of degeneratieve veranderingen in de wervelkolom aantonen.
• CT-scan. Als het letsel complexer is, zoals blijkt uit de röntgenfoto, kan een CT-scan het botprobleem in meer detail laten zien.
• MRI. Deze test is erg handig voor artsen om het ruggenmerg te zien en te zien welke schijven hernia zijn, bloedstolsels of andere dingen die op het ruggenmerg kunnen drukken.

Nadat de zwelling van het ruggenmerg is verminderd, zal de arts een neurologisch onderzoek uitvoeren om te zien hoe de spieren en botten reageren op het stimulerende middel.

Hoe een dwarslaesie behandelen?

De behandeling van een dwarslaesie zal zich richten op het zoveel mogelijk herstellen van de functie van het ruggenmerg.

Omdat een dwarslaesie zo'n noodgeval is, wordt de behandeling gestart zodra u in het ziekenhuis bent.

Op de eerste hulp zal de arts zich concentreren op de symptomen van uw vitale organen, zoals het vermogen om te ademen, het voorkomen van shock en immobilisatie van het ruggenmerg van de nek naar de rug.

Langdurige zorg zal gericht zijn op het beheersen van symptomen en het voorkomen van complicaties, zoals:

1. Revalidatie

Het medisch team zal u tijdens de herstelperiode assisteren bij het revalidatieproces.

In de vroege stadia van revalidatie zal uw therapeut zich concentreren op het herstellen van spierkracht en spierfunctie, het ontwikkelen van de motorische vaardigheden van het lichaam en het aanleren van bepaalde technieken zodat het lichaam zich weer kan aanpassen aan alledaagse activiteiten.

2. Medicijnen

De toediening van bepaalde medicijnen kan ook helpen de symptomen van een dwarslaesie onder controle te houden.

De gegeven medicijnen zijn over het algemeen gericht op het verminderen van pijn, spierspasmen en het verbeteren van de darmcontrole.

3. Gebruik van tools

Sommige hulpmiddelen kunnen ook worden gebruikt om het bewegen gemakkelijker te maken. Deze apparaten kunnen speciale rolstoelen zijn of computers die zijn uitgerust met spraakherkenningstechnologie.

Klinische onderzoeken zijn ook beschikbaar voor mensen met een dwarslaesie. Meestal vindt herstel plaats binnen de eerste 6 maanden.

Huismiddeltjes

Wat zijn enkele veranderingen in levensstijl of huismiddeltjes die kunnen worden gedaan om een ​​dwarslaesie te behandelen?

Hier zijn levensstijl- en huismiddeltjes die u kunnen helpen bij het omgaan met een dwarslaesie:

1. Word lid van de gemeenschap van dwarslaesie

Er zijn veel steungroep of gemeenschappen met deze aandoening of andere soorten verlamming. Deze gemeenschappen kunnen een plek zijn waar patiënten ervaringen, grieven en advies en steun van medepatiënten kunnen delen.

Bovendien kunnen patiënten door lid te worden van deze gemeenschap ook voorlichting en informatie over deze ziekte delen met de mensen om hen heen, zodat het bewustzijn over dwarslaesie kan worden vergroot.

2. Onderging psychologische therapie

Veel patiënten realiseren zich niet eens de psychologische effecten die worden gevoeld bij het ervaren van een toestand van verminderde lichaamsmobiliteit. Daarom is het belangrijk voor patiënten om psychologen te zoeken die deskundig zijn in het omgaan met deze problemen, vooral die welke verband houden met letsel of trauma aan de hersenen.

Het bestaan ​​van een psycholoog kan patiënten helpen hun toestand te accepteren, met ziekte om te gaan en te voorkomen dat patiënten het risico lopen depressief te worden.

3. Leer je aan te passen

Patiënten met een verminderd vermogen om te bewegen, zelfs volledige verlamming van het onderlichaam, moeten wennen aan hun dagelijkse bezigheden. Er zullen veel aspecten van het leven van een patiënt zijn die zullen veranderen.

Een manier om te helpen bij het aanpassen is door de indeling van meubels in huis aan te passen of door huishoudelijke apparatuur aan te passen, zodat patiënten hun dagelijkse bezigheden gemakkelijker kunnen uitvoeren.

4. Fysiotherapie of lichaamsbeweging

U kunt ook enkele soorten fysiotherapie of lichaamsbeweging proberen die kunnen helpen bij de symptomen van een dwarslaesie. Hier zijn de soorten lichaamsbeweging die u kunt proberen:

• Yoga

Veel patiënten met ruggenmergletsel, vooral dwarslaesie, hebben baat bij yoga-oefeningen. Bij yoga kunnen strekbewegingen in feite atrofie voorkomen in spieren die niet voor beweging worden gebruikt.

Bovendien kunnen ademhalingstechnieken in yoga ook patiënten helpen die moeite hebben met ademhalen vanwege de bijwerkingen van een dwarslaesie.

• Gewichtheffen

Gewichtheffen is een fysieke oefening die kan helpen de spieren van de patiënt te trainen, spieratrofie te voorkomen en de algehele kracht en gezondheid te verbeteren.

De patiënt moet echter gewichten heffen onder toezicht van een specialist of therapeut om verder letsel te voorkomen.

• Wateraerobics

Water helpt het gewicht van het lichaam te ondersteunen bij het uitvoeren van bewegingen waarbij de patiënt moet staan ​​en zijn armen of benen moet strekken. Net als bij het heffen van gewichten, dient dit soort lichaamsbeweging ook onder toezicht van een fysiotherapeut te worden uitgevoerd.

• Aerobics zitten

Behalve wateraerobics kunnen patiënten ook aerobics proberen, waarbij ze in een stoel zitten. Een van de gemakken die deze lichaamsbeweging biedt, is dat het bijna overal kan worden gedaan.

Als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts voor de beste oplossing voor uw probleem.