Inhoudsopgave:
De eerste weken van de geboorte van de baby zouden een gelukkige tijd moeten zijn voor de ouders. Helaas wordt dit niet door alle moeders gevoeld, zelfs sommigen van hen hebben postpartumdepressie.
Over het algemeen zijn de symptomen angst en verdriet, waardoor moeders terughoudend zijn om voor hun baby's te zorgen. Niet veel mensen weten echter dat symptomen ook kunnen worden aangetoond door de vaak genoemde emotionele uitbarstingen postpartum woede.
Wat is dat postpartum woede?
Beide hebben inderdaad bijna dezelfde symptomen. Moeder die meegemaakt heeft baby blues hebben meestal symptomen zoals stemmingswisselingen, huilen, angst en slaapproblemen.
Het verschil, als baby blues een postpartumdepressie die slechts één tot twee weken aanhoudt, komt langer voor dan die tijd en kan zelfs maanden of jaren duren, vooral als ze niet wordt behandeld.
Afgezien van de reeds genoemde symptomen, is woede er ook een van. Verschillende negatieve emoties die tijdens een depressie worden gevoeld, zijn zeker intenser, zodat de symptomen van woede die worden getoond anders zijn dan wat moeders gewoonlijk ervaren vanwege de zwangerschapshormonen. Dit symptoom wordt vaak genoemd postpartum woede.
Moeder die ervaart postpartum woede kan emoties uit kleine dingen oproepen. Vaak treedt dit symptoom op wanneer een in slaap gevallen baby plotseling midden in de nacht weer wakker wordt, als een vorm van frustratie van de moeder, wiens slaaptijd verkort is.
Niet altijd gerelateerd aan baby's, triviale problemen zoals een echtgenoot die vergeet het badkamerlicht uit te doen, afwas doen die zich in de keuken heeft opgestapeld of vast komen te zitten in het verkeer op weg naar huis, zijn ook vaak de oorzaak van woede.
Soms wordt deze emotie gevolgd door verontrustende gedachten, zoals de baby of mensen om hem heen pijn doen om woede te uiten.
Drie voorwaarden die verband houden met gevoelens van hulpeloosheid zijn onder meer economische tegenspoed, conflicten in man-vrouwrelaties en het gevoel vast te zitten in ongewenste situaties.
Het opvoeden van een kind kost geld. Financiële problemen maken het moeilijk voor de behoeften van de baby om te voldoen. Wanneer de steun van een partner niet genoeg is, in combinatie met het gebrek aan opleiding en werkvaardigheden waarover de moeder beschikt, is het dit gevoel van toenemende wanhoop dat uiteindelijk de woede veroorzaakt.
Het volgende is een conflict met een partner. Huiselijk geweld of het ontbreken van de bijdrage van een partner bij het bieden van emotionele, koesterende en financiële steun zijn zaken die hulpeloosheid uitlokken.
Depressie is ook vatbaar voor moeders van wie een zwangerschap niet wordt verwacht. Meestal gebeurt dit met jonge moeders als hun partners niet verantwoordelijk willen zijn. Deze zwangerschap bracht hem dus in een moeilijke situatie die nog nooit eerder was voorspeld.
Afgezien van de factor hulpeloosheid, postpartum woede kan ook gebeuren omdat de realiteit van het moederschap niet in overeenstemming is met de verwachtingen.
De moeder heeft het gevoel dat ze de geïdealiseerde norm van het moederschap niet heeft bereikt, bijvoorbeeld wanneer de moeder haar baby geen borstvoeding kan geven. Deze reden komt vaak voor bij moeders die net hun eerste kind hebben gekregen.
Verschillende andere dingen zijn onder meer verschillen in opvoedingsstijlen met schoonfamilie, partners die niet in de behoeften van de moeder kunnen voorzien, en stressvolle gebeurtenissen zoals het verlies van een geliefde, dragen ook bij aan de woede die de moeder voelt bij het ervaren van een depressie.
Zoek onmiddellijk professionele hulp
De meeste moeders zijn terughoudend om hulp te zoeken uit angst om als een slechte moeder te worden bestempeld. Bovendien zorgt het beeld van een moeder die synoniem is voor een warme en liefdevolle figuur ervoor dat veel mensen woede beschouwen als een emotie die niet mag worden gedaan.
In feite is dit niet iets om je voor te schamen of zelfs geen schande. Er zijn momenten dat de moeder zich veel zorgen maakt en bang is dat ze niet goed voor de baby kan zorgen. Hoe langer het mag blijven, deze aandoening zal juist een negatieve invloed hebben op de eigen gezondheid van de moeder.
Aarzel daarom niet om onmiddellijk hulp van anderen te zoeken als u het ervaart. U kunt naar een erkende psycholoog of een professional in de geestelijke gezondheidszorg gaan.
Omdat postpartum woede nauw verwant aan postpartumdepressie, de gekozen aanpak zal vergelijkbaar zijn. Later wordt u gevraagd te vertellen over andere symptomen die uw activiteiten hebben belemmerd.
Dit kan worden gedaan door middel van psychotherapie of gesprekstherapie. Jij en je therapeut zullen samenwerken om strategieën te ontwikkelen die zullen worden gebruikt om emoties onder controle te houden. De arts kan indien nodig ook medicijnen geven, zoals antidepressiva.
Vertel uw partner en familie over de toestand die u voelt. Angst om negatief bekeken te worden is inderdaad normaal. Ondersteuning van de mensen om u heen is echter ook nodig voor uw herstel.
Laat uw kind tijdens het proces achter bij ouders, vrienden of vertrouwde mensen. Dit moet worden gedaan zodat u meer tijd krijgt om uit te rusten. Doe ook een verscheidenheid aan andere gezelschapsactiviteiten, zoals lichte oefeningen en meditatie.
Bedenk dat u niet de enige bent die dit ervaart. Overtuig uzelf ervan dat alles goed komt als u de moeite en steun krijgt om er doorheen te komen.
X
