Inhoudsopgave:
- Definitie van netvliesloslating
- Hoe vaak komt deze aandoening voor?
- Symptomen van netvliesloslating
- Wanneer moet ik naar een dokter?
- Oorzaken van netvliesloslating
- 1. Rhegmatogene netvliesloslating
- 2. Tractie netvliesloslating (Tractie netvliesloslating)
- 3. Exsudatieve afgifte (exsudatieve loslating)
- Risicofactoren
- Diagnose en behandeling
- Hoe wordt deze aandoening gediagnosticeerd?
- Hoe netvliesloslating te behandelen?
- Hoe retinale tranen te behandelen
- Hoe netvliesloslating te behandelen
- De risico's van een operatie voor het loslaten van het netvlies
- Preventie
- Wat kan ik doen om netvliesloslating te voorkomen en te behandelen?
Definitie van netvliesloslating
Netvliesloslating is een oogaandoening die optreedt wanneer het netvlies (het heldere vlies achter het oog) loskomt van de achterkant van het oog. Sommige mensen noemen deze oogaandoening ook wel netvliesloslating.
Wanneer het netvlies losraakt, kunnen de oogcellen zuurstofgebrek krijgen. Het loskomen van het netvlies van de structuur van het oog veroorzaakt gedeeltelijk of volledig verlies van het gezichtsvermogen, afhankelijk van hoeveel deel van het netvlies is losgemaakt.
Netvliesloslating is een medisch noodgeval. Vertel het uw arts meteen als u plotselinge veranderingen in het gezichtsvermogen ervaart. Deze aandoening kan het risico van permanent verlies van het gezichtsvermogen met zich meebrengen als het te laat is of niet wordt behandeld.
Hoe vaak komt deze aandoening voor?
Netvliesloslating treft 0,6 - 1,8 mensen per 10.000 mensen per jaar, of ongeveer 0,3 procent. De aandoening komt het meest voor in de jaren 60 of 70. Mannen hebben vaker last van deze oogaandoening dan vrouwen.
De aandoening kan echter worden behandeld door de risicofactoren te verminderen. Praat met uw arts voor meer informatie.
Symptomen van netvliesloslating
Deze oogirritatie veroorzaakt geen pijn. Er zijn echter tekenen die meestal verschijnen voordat het netvlies loskomt. De symptomen van een netvliesloslating zijn:
- Wazig zicht
- Gedeeltelijk verlies van gezichtsvermogen
- De ogen zien er wazig uit alsof ze door een gordijn zijn gesloten
- De plotselinge lichtflits die verscheen toen hij opzij keek
- Donkere gebieden in het gezichtsveld
- Veel zien drijvers
Wanneer moet ik naar een dokter?
Vroegtijdige diagnose en behandeling kunnen voorkomen dat deze aandoening verergert, terwijl ook andere medische noodgevallen worden vermeden. Direct een arts raadplegen.
Raadpleeg uw arts als u bovenstaande tekenen of symptomen heeft of als u andere vragen heeft. Het lichaam van iedereen is anders. Raadpleeg altijd een arts om uw gezondheidstoestand te behandelen.
Oorzaken van netvliesloslating
Op basis van de oorzaak zijn er 3 soorten netvliesloslating, namelijk:
1. Rhegmatogene netvliesloslating
Rhegmatogeen een netvliesloslating betekent dat u een scheur of gat in het netvlies heeft. Hierdoor ontsnapt vloeistof van binnenuit het oog door de opening naar de achterkant van het netvlies.
Vloeistof scheidt het netvlies van de membranen die voor voedingsstoffen en zuurstof zorgen. De druk van de vloeistof kan het netvlies ervan wegduwen retinale pigmentepitheel waardoor het netvlies loskomt. Dit is het meest voorkomende type netvliesloslating.
2. Tractie netvliesloslating (Tractie netvliesloslating)
Tractie netvliesloslating treedt op wanneer het littekenweefsel op het oppervlak van het netvlies samentrekt en ervoor zorgt dat het netvlies uit de achterkant van het oog wordt getrokken. Deze aandoening komt minder vaak voor. Meestal ervaren door mensen met diabetes.
Diabetes kan problemen veroorzaken met het vasculaire systeem van het netvlies en littekenweefsel in het oog veroorzaken waardoor het netvlies loslaat.
3. Exsudatieve afgifte (exsudatieve loslating)
Bij exsudatieve netvliesloslating wordt het netvlies niet gescheurd. Netvliesaandoeningen zoals ontstekingsaandoeningen of de ziekte van Coats, die een abnormale ontwikkeling van de bloedvaten achter het netvlies veroorzaken, waardoor dit type netvliesloslating ontstaat.
Risicofactoren
Mensen met ernstige bijziendheid (minus score van 8 of meer) hebben een verhoogd risico op een netvliesloslating. Dit komt door de grotere extensie van de oogbal naar de voorkant van de oogbal, waardoor de periferie van het netvlies met geweld wordt uitgeput.
Door het dunner worden van de retina-laag na verloop van tijd kan het netvlies scheuren, zodat het glasvocht (vloeistof in het midden van de oogbal) in de opening tussen het netvlies en de laag erachter sijpelt. Deze vloeistof bouwt zich vervolgens op en zorgt ervoor dat het hele netvlies loskomt van de basis.
Het risico op loslaten van het netvlies bij ernstige bijziendheid kan 15-200 keer hoger zijn dan bij mensen met een normaal gezichtsvermogen.
Bovendien zijn er verschillende triggerfactoren die u in gevaar brengen voor netvliesloslating:
- Ouderen
- Eerder een netvliesloslating in één oog hebben gehad
- Familiegeschiedenis van netvliesloslating
- Eerdere oogoperaties, zoals het verwijderen van staar
- Eerder ernstig oogletsel
- Andere eerdere oogziekten of irritaties
Diagnose en behandeling
De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.
Hoe wordt deze aandoening gediagnosticeerd?
Als uw arts vermoedt dat u deze aandoening heeft, worden een lichamelijk onderzoek en verschillende tests aanbevolen. De arts kan ook testen of het netvlies in staat is om impulsen / prikkels naar de hersenen te sturen. De arts kan het bloed door het oog en vooral het netvlies zien stromen.
Uw arts kan ook een echografie van uw oog bestellen, een pijnloze test waarbij geluidsgolven worden gebruikt om beelden van het oog te produceren.
Hoe netvliesloslating te behandelen?
In veel gevallen is een operatie het beste medicijn om een losgemaakt netvlies te herstellen. Meestal zal het netvlies eerst scheuren voordat u daadwerkelijk een netvliesloslating krijgt.
Daarom wordt de behandeling voor netvliesloslating meestal in tweeën gedeeld, namelijk wanneer het zich nog in het stadium van netvliesscheuren bevindt en er daadwerkelijk netvliesloslating is opgetreden.
Het volgende is elke beschrijving.
Hoe retinale tranen te behandelen
Een gescheurd netvlies kan meestal worden behandeld met een eenvoudige, niet-chirurgische ingreep (gedaan in de onderzoekskamer van de dokter). Het doel van de behandeling is om te voorkomen dat het netvlies volledig loslaat.
Hieronder volgen enkele manieren om te voorkomen dat de traan een netvliesloslating wordt en om het gezichtsvermogen te behouden:
1. Fotocoagulatie
Bij deze procedure richt de chirurg een laserstraal door de pupil in het oog. De laser veroorzaakt een brandwond rond de retinale scheur en creëert littekenweefsel dat het netvlies aan het onderliggende weefsel "last".
2. Cryopexy
Een andere mogelijkheid is cryopexyof intense kou. Voor deze behandeling zal de arts het gescheurde gebied invriezen, zodat de resulterende wond het netvlies op zijn plaats kan houden. Voordat u deze procedure uitvoert, zal de arts uw oog verdoven.
Beide bovenstaande procedures worden poliklinisch uitgevoerd. Toch wordt u geadviseerd om activiteiten die de ogen kunnen irriteren gedurende enkele weken te vermijden.
Hoe netvliesloslating te behandelen
Als uw netvlies is losgemaakt, is een operatie de beste optie. De soorten operaties die uw arts aanbeveelt, zijn afhankelijk van verschillende factoren, waaronder hoe ernstig de afscheiding is.
De soorten operaties voor het loslaten van het netvlies zijn:
1. Pneumatische retinopexie (Pneumatische retinopexie)
Bij deze procedure zal de arts een luchtbel of gas in het midden van het oog (glasvochtholte) injecteren. Dit proces duwt het netvlies op zijn plaats, zodat het goed kan genezen. Artsen kunnen ook gebruiken cryopexy tijdens deze procedure om een gescheurd netvlies te herstellen.
Aangehaald van de American Academy of Ophthalmology, daarna moet u uw hoofd in een specifieke positie houden die door de arts wordt aanbevolen. Dit proces houdt de bubbels op de juiste locatie.
Nadat uw oog is genezen, maakt uw lichaam automatisch vloeistof aan die uw oog vult. Na verloop van tijd vervangt deze vloeistof de gasbellen die de arts tijdens de procedure injecteert pneumatische retinopexy.
2. Vitrectomie
Bij deze procedure verwijdert de arts het glasvocht samen met het weefsel dat aan het netvlies trekt. Lucht, gas of siliconenolie wordt vervolgens in de glasvochtruimte geïnjecteerd om het netvlies af te vlakken.
Het gas of de vloeistof wordt dan opgenomen en de glasvochtruimte wordt weer gevuld met lichaamsvloeistoffen. Als bij deze procedure siliconenolie wordt gebruikt, ondergaat u een paar maanden later een operatie om de siliconenolie te verwijderen.
3. sclerale gesp (sclerale gesp)
Bij deze procedure naait de arts een stuk siliconenmateriaal op het witte deel van uw oog (sclera) over het aangetaste gebied. Deze procedure wordt uitgevoerd door het oog voorzichtig naar binnen te drukken om de netvliesloslating van de oogwand te helpen genezen.
Als u meerdere scheuren of gaten in het netvlies heeft, scleraal het bevel van de dokter zal uw hele oog als een riem omringen.
Deze "riem" zal uw zicht echter niet blokkeren. Meestal sclerale gesp permanent geïnstalleerd.
De risico's van een operatie voor het loslaten van het netvlies
Alle bovengenoemde operaties hebben risico's. Als de netvliesloslating echter niet wordt geopereerd, kunt u uw gezichtsvermogen verliezen. Hieronder volgen de risico's die kunnen optreden als gevolg van een operatie voor het loslaten van het netvlies:
- Oog infectie
- Bloeden in het oog
- Verhoogde druk in het oog, wat kan leiden tot glaucoom
- Cataract
- Vereist een tweede operatie
- Het netvlies past er niet goed in
- Het is mogelijk dat het netvlies weer is losgekomen
Uw gezichtsvermogen begint ongeveer vier weken na de operatie te verbeteren. Hoeveel verbetering uw gezichtsvermogen zal zijn na de operatie, hangt af van de schade die u ervaart.
Bespreek met uw arts welke voordelen u zou kunnen hebben, zelfs als u risico's heeft.
Preventie
Wat kan ik doen om netvliesloslating te voorkomen en te behandelen?
Sommige veranderingen in levensstijl in een poging om netvliesloslating te behandelen en zelfs te voorkomen zijn:
- Het dragen van een veiligheidsbril tijdens het sporten of het gebruik van gezichtsbeschermingsmiddelen.
- Als u diabetes heeft, controleer dan uw bloedsuikerspiegel en bezoek regelmatig uw arts.
- Laat jaarlijkse oogonderzoeken ondergaan, vooral als u het risico loopt op netvliesloslating.
Als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts voor de beste oplossing voor uw probleem.