Inhoudsopgave:
- Definitie
- Wat is geelzucht (geelzucht)?
- Hoe vaak komt geelzucht (geelzucht) voor?
- Tekenen en symptomen
- Wat zijn de tekenen en symptomen van geelzucht (geelzucht)?
- Jeuk kan ook een teken zijn van geelzucht of geelzucht
- Symptomen van geelzucht bij baby's om op te letten
- Wanneer moet ik naar een dokter?
- Oorzaak
- Wat veroorzaakt geelzucht (geelzucht)?
- Oorzaken van pre-hepatische geelzucht
- Oorzaken van post-hepatische geelzucht
- Oorzaken van intrahepatische geelzucht
- Risicofactoren
- Wat verhoogt mijn risico op geelzucht (geelzucht)?
- Te vroeg geboren
- Kneuzingen bij de geboorte
- Bloedgroep
- Borstvoeding
- Medicijnen en medicijnen
- Wat zijn mijn behandelingsopties voor geelzucht (geelzucht)?
- Wat zijn de gebruikelijke tests voor geelzucht (geelzucht)?
- Huismiddeltjes
- Wat zijn enkele veranderingen in levensstijl of huismiddeltjes die kunnen worden gebruikt om geelzucht (geelzucht) te behandelen?
X
Definitie
Wat is geelzucht (geelzucht)?
Geelzucht of geelzucht kan ook geelzucht of geelzucht worden genoemd. Geelzucht is een aandoening waarbij de huid en het oogwit geel worden als gevolg van een hoog bilirubinegehalte.
Bilirubine wordt gevormd door de afbraak van rode bloedcellen. Het lichaam scheidt normaal gesproken bilirubine af via de lever. Omdat de lever bij een pasgeborene onvolwassen (onvolwassen) is, bouwt bilirubine zich soms sneller op dan het lichaam het kan uitscheiden, waardoor geelzucht ontstaat.
Hoe vaak komt geelzucht (geelzucht) voor?
Geelzucht of ziekte is een veel voorkomende aandoening. Vaak treft deze ziekte pasgeborenen, maar het kan ook voorkomen bij oudere kinderen.
Geelzucht wordt gewoonlijk vanzelf beter en verdwijnt binnen een paar dagen. In bepaalde gevallen kan geelzucht ook een symptoom zijn van een bepaalde ziekte.
Tekenen en symptomen
Wat zijn de tekenen en symptomen van geelzucht (geelzucht)?
Het meest typische symptoom van geelzucht is een gele huid en oogsclera. Andere symptomen van geelzucht of geelzucht kunnen zijn:
- De binnenkant van de mond is geel
- Donkere of bruine, theeachtige urine
- Bleke, stopverfachtige ontlasting
Opmerking: als het wit van uw ogen niet geel is, heeft u mogelijk geen geelzucht. Uw huid kan geeloranje worden als u overtollig bètacaroteen, het oranje pigment in wortelen, binnenkrijgt.
Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom.
Jeuk kan ook een teken zijn van geelzucht of geelzucht
De meeste mensen met geelzucht zullen naast andere symptomen ook last hebben van jeuk in het lichaam, vooral 's avonds en' s nachts.
Jeuk is in feite het moeilijkste symptoom van geelzucht om onder controle te houden en kan dagelijkse activiteiten belemmeren. Jeuk die 's nachts optreedt, kan het moeilijk maken om goed te slapen.
Het jeukende gevoel dat we voelen, wordt in feite veroorzaakt door prikkels die pruritogenen worden genoemd. Voorbeelden zijn insectenbeten of chemische irriterende stoffen. De hersenen vertalen het dan als een jeukende sensatie. Als reactie op het jeukende gevoel zullen we over het gebied krabben of wrijven om het irriterende middel te verwijderen.
Nou, bilirubine (geel pigment) is een van de jeukverwekkende stoffen. Bilirubine wordt gevormd wanneer hemoglobine (het deel van rode bloedcellen dat zuurstof vervoert) wordt afgebroken als onderdeel van het normale proces van recycling van oude of beschadigde rode bloedcellen.
Bilirubine wordt via de bloedbaan naar de lever vervoerd, waar het zich met gal bindt. Bilirubine wordt vervolgens via het galkanaal naar het spijsverteringskanaal gebracht, zodat het uit het lichaam kan worden uitgescheiden. Het meeste bilirubine wordt via de ontlasting uitgescheiden, de rest via de urine.
Als er zich te veel bilirubine in de lever ophoopt, zal bilirubine zich blijven ophopen in het bloed en onder de huid worden afgezet. Het resultaat is jeuk aan het lichaam, wat vaak voorkomt bij mensen met geelzucht.
Bovendien kan jeuk in het lichaam als symptoom van geelzucht ook worden veroorzaakt door galzouten. Galzouten zijn ook jeukverwekkende stoffen. Het verschil is dat jeukklachten door galzouten verschijnen voordat de huid geel wordt. Jeuk aan het lichaam als gevolg van galzouten produceert ook geen roodachtige huid die er gezwollen uitziet.
Symptomen van geelzucht bij baby's om op te letten
Houd er rekening mee dat, ook al is uw baby geel, het meestal baby's zijn die dat wel doen geelzucht fysiologische oorzaken geen symptomen. Hier zijn enkele dingen waar u op moet letten als uw baby geel is.
- Het blijft geel na een week en de gele kleur verspreidt zich naar de armen of benen.
- Ziet er ziek en zwak uit.
- Ik wil niet eten.
- Kieskeurig en huilde de hele tijd.
- Heeft "kleine" armen en benen (slappe armen en benen).
- Koorts bij een temperatuur van 38 graden C of hoger.
- Epileptische aanvallen.
- Heeft moeite met ademhalen en ziet er blauw uit.
Als u deze verschijnselen bij uw baby vindt die geelzucht is, moet u hem onmiddellijk naar de dokter brengen om de oorzaak te achterhalen en verder te worden behandeld.
Wanneer moet ik naar een dokter?
U moet uw arts bellen als u een van de volgende symptomen ervaart:
- Uw huid wordt steeds geler
- Uw huid ziet er geel uit op uw buik, armen en benen
- Het wit van je ogen ziet er geel uit
- U lijkt ziek of heeft moeite met ontwaken
- U heeft moeite om aan te komen of u heeft moeite met eten
- U ervaart andere symptomen, zoals hevige jeuk
Bij volwassenen kan een gele huid een symptoom zijn van een ziekte. Raadpleeg uw arts als u bovenstaande tekenen of symptomen heeft of als u andere vragen heeft. Het lichaam van iedereen is anders. Raadpleeg altijd een arts om uw gezondheidstoestand te behandelen.
Oorzaak
Wat veroorzaakt geelzucht (geelzucht)?
De oorzaak van geelzucht is de opeenhoping van bilirubineverbindingen. Bilirubine kan zich ophopen in het bloed, omdat deze verbinding wordt gevormd door de afbraak van rode bloedcellen. Gewoonlijk geeft het lichaam bilirubine af via de lever.
Omdat de lever van een pasgeborene onvolwassen is, bouwt bilirubine zich soms sneller op dan het vermogen van het lichaam om het uit te scheiden, waardoor geelzucht ontstaat.
Zeer hoge niveaus van bilirubine kunnen het zenuwstelsel van de baby beschadigen. Deze toestand wordt ook wel kernicterus genoemd. Premature baby's lopen meer risico om geelzucht te ontwikkelen dan voldragen baby's.
Andere oorzaken van geelzucht zijn infectie, problemen met de bloedgroep tussen moeder en baby en moedermelk. Soms verstoort moedermelk het vermogen van de baby om bilirubine te verwerken. Dit type geelzucht of geelzucht lijkt langer dan andere en kan enkele weken aanhouden.
Bovendien kan de volwassen lever worden beschadigd, zodat deze geen bilirubine kan verwerken. Soms kan bilirubine het spijsverteringsstelsel niet binnendringen, dus wordt het via ontlasting uitgescheiden.
Maar in andere gevallen probeert veel bilirubine tegelijkertijd in de lever te komen. Deze toestand kan gezondheidsproblemen in het lichaam veroorzaken.
Er zijn drie soorten geelzucht, afhankelijk van het deel van het lichaam dat wordt beïnvloed door de beweging van het bilirubine. De volgende zijn de typen, met hun respectievelijke oorzaken:
Oorzaken van pre-hepatische geelzucht
Deze ziektetoestand treedt op wanneer een infectie optreedt die de afbraak van rode bloedcellen versnelt. Deze schade kan een verhoging van het bilirubinegehalte in het bloed veroorzaken, wat leidt tot geelzucht. Oorzaken van pre-hepatische geelzucht:
- Malaria - deze infectie verspreidt zich in het bloed.
- Sikkelcelanemie - een erfelijke bloedziekte waarbij rode bloedcellen zich abnormaal vormen. Thalassemie kan ook leiden tot het risico op geelzucht.
- Crigler-Najjar-syndroom - een genetisch syndroom waarbij het lichaam een enzym verliest dat helpt bij het verwijderen van bilirubine uit het bloed.
- Overerfde sferocytose - een genetische aandoening die ervoor zorgt dat rode bloedcellen abnormaal worden gevormd, zodat ze niet lang overleven.
Oorzaken van post-hepatische geelzucht
Deze aandoening wordt meestal veroorzaakt wanneer het galkanaal is beschadigd, ontstoken of geblokkeerd. Het resultaat is dat de galblaas geen gal in het spijsverteringsstelsel kan brengen. Het volgende kan deze aandoening veroorzaken:
- Galstenen - blokkeren het galwegsysteem van de alvleesklierkanker
- Pancreatitis of galblaaskanker - ontsteking van de alvleesklier, die kan leiden tot acute pancreatitis (die meerdere dagen aanhoudt) of chronische pancreatitis (die meerdere jaren aanhoudt)
Oorzaken van intrahepatische geelzucht
Deze geelzucht treedt op als er een probleem is met de lever, bijvoorbeeld schade door infectie of alcohol. Dit verstoort het vermogen van de lever om bilirubine te verwerken. De volgende zijn mogelijke oorzaken van deze ziekte:
- Hepatitis A, B, C-virussen
- Leverziekte (leverschade) veroorzaakt door te veel alcohol drinken
- Leptospirose - een infectie die wordt overgedragen via dieren zoals ratten
- Klierkoorts - infectie veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus; Het virus wordt aangetroffen in het speeksel van geïnfecteerde mensen en wordt verspreid door kussen, hoesten en het delen van ongewassen eetgerei
- Drugsmisbruik - paracetamol gebruiken of overmatige extase
- Primaire biliaire cirrose (PBC) - een zeldzame aandoening die verdere leverschade kan veroorzaken
- Gilbert-syndroom - een veel voorkomend genetisch syndroom waarbij de lever problemen heeft met het afbreken van normale niveaus van bilirubine
- Hartkanker
- Overmatig gebruik van stoffen waarvan bekend is dat ze leverschade veroorzaken, zoals fenol (gebruikt bij de productie van plastic), tetrachloorkoolstof (voorheen gebruikt als in het koelproces)
- Auto-immuunhepatitis - een zeldzame aandoening waarbij het immuunsysteem de lever begint aan te vallen
Risicofactoren
Wat verhoogt mijn risico op geelzucht (geelzucht)?
Enkele van de factoren die uw risico op geelzucht kunnen verhogen, zijn:
Te vroeg geboren
Baby's die vóór 38 weken zijn geboren, kunnen bilirubine mogelijk niet zo snel verwerken als voldragen baby's. Daarnaast zal de baby minder eten en minder vaak stoelgang, waardoor er minder bilirubine via de ontlasting wordt uitgescheiden.
Kneuzingen bij de geboorte
Als uw baby gekneusd is als gevolg van het geboorteproces, loopt uw baby risico op hoge bilirubinespiegels als gevolg van de afbraak van meer rode bloedcellen.
Bloedgroep
Als de bloedgroep van de moeder anders is dan die van de baby, kan de baby via de placenta antistoffen krijgen waardoor de bloedcellen sneller worden afgebroken.
Borstvoeding
Baby's die moedermelk krijgen, vooral degenen die moeite hebben met de verzorging of die moeite hebben om voldoende voeding uit de moedermelk te halen, lopen een groter risico op het ontwikkelen van geelzucht. Uitdroging of een laag calorieverbruik kunnen een rol spelen bij geelzucht.
Toch bevelen experts het nog steeds aan vanwege de voordelen van moedermelk. Als u vermoedt dat uw kleintje geelzucht heeft, vertel dit dan onmiddellijk aan uw arts.
Medicijnen en medicijnen
Wat zijn mijn behandelingsopties voor geelzucht (geelzucht)?
Voor volwassenen is de therapie gericht op de oorzaak van de geelzucht.
Voor baby's hebben de meeste gevallen geen therapie nodig. Als therapie echter nodig is, is fototherapie de beste therapie. Baby's worden naakt onder tl-lampen gelegd.
Baby's dragen oogbescherming tijdens de therapie. De lamp helpt overtollig bilirubine af te breken, zodat het bilirubine gemakkelijk kan worden verwijderd.
Een "ultraviolet deken" kan ook worden gebruikt. Bloedbilirubinespiegels worden regelmatig gecontroleerd. Fototherapie verlaagt de bilirubinespiegel gewoonlijk binnen 2 dagen.
Soms nemen de bilirubinespiegels toe na fototherapie, maar slechts tijdelijk. De gele kleur kan enkele dagen of zelfs 1 of 2 weken aanhouden, ook al zijn de bilirubinespiegels al laag.
In zeldzame gevallen met zeer hoge bilirubinespiegels die niet kunnen worden verminderd door fototherapie, kunnen wisseltransfusies worden uitgevoerd. Deze therapie verwijdert bloed met hoge bilirubinespiegels en vervangt het door ander bloed.
Wat zijn de gebruikelijke tests voor geelzucht (geelzucht)?
De arts zal een eenvoudige bloedtest uitvoeren om het bilirubinegehalte te controleren. De arts zal ook een bilirubinetest uitvoeren om erachter te komen hoeveel er in het bloed zit. Als u geelzucht heeft, is het waarschijnlijk dat uw bilirubinespiegel hoog zal zijn.
Enkele van de tests die kunnen worden uitgevoerd, zijn leverfunctietests, volledig bloedbeeld (CBC) - wordt gedaan om erachter te komen of u aanwijzingen heeft voor hemolytische anemie en een leverbiopsie.
Voor volwassenen worden tests uitgevoerd om te controleren op andere ziekten. Enkele van de tests die artsen kunnen uitvoeren om geelzucht te diagnosticeren, zijn:
- Hepatitis-viruspanel om leverinfecties op te sporen
- Leverfunctietesten om het werk van de lever te bepalen
- Voltooi het bloedbeeld om te controleren op lage verrekkingen of bloedarmoede
- Abdominale echografie
- Abdominale CT-scan
- Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERC)
- Percutaan transhepatisch cholangiogram (PTCA)
- Cholesterolwaarden
- Protombin tijd
Huismiddeltjes
Wat zijn enkele veranderingen in levensstijl of huismiddeltjes die kunnen worden gebruikt om geelzucht (geelzucht) te behandelen?
Enkele van de veranderingen in levensstijl en huismiddeltjes die kunnen helpen bij geelzucht of geelzucht zijn:
- Geef uw baby zo vaak mogelijk te eten. Dit kan uw baby helpen meer ontlasting door te geven, waardoor de hoeveelheid bilirubine die de darmen opnemen kan verminderen.
- Ga naar de dokter als uw baby geelzucht lijkt te hebben teruggekeerd, omdat dit kan betekenen dat er een ander probleem is. Zodra de geelzucht bij pasgeborenen is genezen, mag de geelzucht niet meer terugkomen.
Als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts voor de beste oplossing voor uw probleem.