Inhoudsopgave:
- Overzicht van prostaatoperaties voor prostatectomie
- Radicale prostatectomie
- 1. Open radicale prostatectomie
- Retropubische benadering
- Perineale benadering
- Neurosparende aanpak
- 2. Laparoscopische radicale prostatectomie
- 3. Robotondersteunde radicale prostatectomie
- Eenvoudige prostatectomie
- Wat moet er worden voorbereid bij het uitvoeren van een operatie?
- Waarop moet worden gelet na de operatie
- Prostaatoperatie anders dan prostatectomie
Een van de prostaatbehandelingen, vooral prostaatkanker of goedaardige prostaathyperplasie (BPH) is een prostaat-prostatectomie-operatie. Deze operatie wordt uitgevoerd om de problematische prostaatklier te verwijderen. Hoe werkt dit? Bekijk de volgende recensies.
Overzicht van prostaatoperaties voor prostatectomie
Prostatectomie is een chirurgische ingreep om een deel of de hele prostaatklier te verwijderen als gevolg van prostaatkanker of BPH (goedaardige prostaatvergroting).
Deze operatie kan op verschillende manieren worden uitgevoerd, afhankelijk van de toestand van de patiënt. Bij prostaatkanker wordt meestal een radicale prostatectomie uitgevoerd, terwijl bij BPH een eenvoudige prostatectomie wordt uitgevoerd.
Radicale prostatectomie
Deze operatie wordt uitgevoerd als een manier om prostaatkanker te behandelen door de volledige prostaatklier, de zaadblaasjes en een deel van het omliggende weefsel, inclusief lymfeklieren, te verwijderen.
Deze operatie is niet beperkt tot prostaatkanker, maar kan ook worden uitgevoerd bij BPH-patiënten als de prostaat te groot is geworden en de blaas begint te beschadigen. Hier zijn enkele van de technieken die worden gebruikt bij radicale prostatectomie.
1. Open radicale prostatectomie
Open radicale prostatectomie is een operatie die wordt uitgevoerd door een chirurg door een incisie te maken om de prostaatklier te bereiken. Deze operatie wordt uitgevoerd via twee benaderingen, namelijk de retropubische benadering, de zenuwsparende benadering en de perineale benadering.
Retropubische benadering
Dit type open prostatectomie is de meest gebruikelijke manier om prostaatkanker te behandelen. Bij deze operatie maakt de chirurg een incisie in de onderbuik, van de navel tot het schaambeen.
Als de kanker is uitgezaaid naar de lymfeklieren, zal de chirurg ook enkele van deze klieren verwijderen. Na de procedure wordt een katheter (kleine buis) geplaatst om de urine af te voeren en deze zal een tot twee weken meegaan terwijl deze geneest.
Deze operatie heeft een lager risico op zenuwbeschadiging, wat kan leiden tot blaascontrole en erectieproblemen.
Perineale benadering
Bij deze benadering wordt een incisie gemaakt in het perineale gebied, het gebied tussen de anus en het scrotum. Prostatectomie met de perineale benadering is zeldzaam omdat het erectieproblemen kan veroorzaken.
Het is alleen dat de perineale benadering meestal korter is en het herstel ook sneller is dan bij andere. Deze optie kan geschikt zijn als de kanker zich niet naar de lymfeklieren heeft uitgezaaid.
Neurosparende aanpak
Een zenuwsparende aanpak zal worden gebruikt als kankercellen verstrengeld raken met zenuwen, zodat een deel van de aangetaste zenuwstructuren moet worden doorgesneden om het kankerweefsel te verwijderen. Het risico is dat mannen daarna mogelijk geen erectie meer kunnen krijgen.
2. Laparoscopische radicale prostatectomie
Deze operatie wordt uitgevoerd door meerdere kleine incisies in de buik te maken met behulp van een laparoscoop (gebruikt om een kleine incisie in de buikwand te maken) die in een van de incisies wordt ingebracht. Het verwijderen van de prostaatklier gebeurt bij deze methode met de hand.
Laparoscopische radicale prostatectomie heeft verschillende voordelen boven open radicale prostatectomie. Deze omvatten minder pijn en bloedverlies, kortere ziekenhuisverblijven en snellere hersteltijden.
3. Robotondersteunde radicale prostatectomie
Dit is hetzelfde als een laparoscopie, maar bijgestaan door een robotarm. De robot helpt bij het vertalen van de handbewegingen van de chirurg vanaf de afstandsbediening (afgelegen) tot een meer verfijnde en precieze actie. Deze handeling wordt alleen uitgevoerd door geschoolde specialisten.
Hoewel radicale prostatectomie alle kankercellen kan verwijderen, moet u een vervolgbehandeling krijgen. Dit wordt gedaan als een vroege detectie als de kanker terugkeert. Er zijn verschillende risico's die bij patiënten kunnen optreden, namelijk:
- bloederige urine,
- letsel aan het rectum,
- lymfocele (een complicatie van schade aan het lymfestelsel),
- urineweginfectie (UTI),
- erectiestoornissen (impotentie),
- het optreden van vernauwing van de urethra, en
- niet in staat zijn om het plassen onder controle te krijgen (urine-incontinentie).
Eenvoudige prostatectomie
Dit chirurgische proces verschilt van radicale prostatectomie doordat het niet de hele prostaat verwijdert, maar een belemmerde urinestroom vergemakkelijkt. Eenvoudige prostatectomie wordt over het algemeen aanbevolen voor mannen met ernstige urinaire symptomen en een vergrote prostaat (BPH), maar geen prostaatkanker.
Bovendien zijn er verschillende andere symptomen die een eenvoudige presectomie-operatie gebruiken, namelijk:
- moeilijk urineren,
- urineweginfectie,
- plassen vertraagt,
- niet kunnen plassen,
- vaker plassen 's nachts, en
- frequente aandrang om te plassen.
Mayo Clinic-urologen bevelen aan om de symptomen van een vergrote prostaat te behandelen met behulp van geavanceerde endoscopische technieken (visueel onderzoek met een verrekijker), zonder open, laparoscopische of robotachtige prostatectomie.
Deze procedure kan verschillende risico's met zich meebrengen, waaronder:
- er is een vernauwing van de urethra,
- bloederige urine,
- niet in staat zijn om het plassen onder controle te krijgen (urine-incontinentie),
- droog orgasme, en
- de aanwezigheid van letsel aan aangrenzende constructies.
Wat moet er worden voorbereid bij het uitvoeren van een operatie?
Vóór de operatie kan de arts een cystoscopie bestellen om de toestand van de urethra en de blaas te zien. Dan is het ook nodig om bloedtesten, prostaatspecifiek antigeen (PSA) -testen, digitale rectale tests en biopsie te doen.
Er zijn verschillende dingen die moeten worden overwogen en die met de arts moeten worden geraadpleegd, zoals het gebruik van zelfzorggeneesmiddelen of supplementen die de patiënt gebruikt of de allergieën van de patiënt, vooral voor het gebruik van bepaalde medicijnen.
Voorafgaand aan de operatie moet de patiënt gedurende een bepaalde tijd niet eten of drinken en een klysma-procedure uitvoeren (inbrengen van vloeistof in de darm via de anus om de patiënt te stimuleren om te poepen, zodat de darmen schoon worden).
Waarop moet worden gelet na de operatie
De behandeling en onthouding die een patiënt moet ondergaan, kan variëren afhankelijk van het type operatie en de eigen toestand van de patiënt. Over het algemeen krijgen patiënten echter een aantal dingen te horen, waaronder:
- Patiënten kunnen hun activiteiten hervatten, maar geleidelijk over vier tot zes weken.
- De patiënt kan minimaal een paar dagen niet autorijden. Rijd niet tot de katheter van de patiënt is verwijderd of gebruik opnieuw pijnstillers.
- De patiënt moet de dokter meerdere keren voor controleongeveer zes weken en hervat na een paar maanden.
- Patiënten kunnen hun seksuele activiteit hervatten nadat ze hersteld zijn van een operatie. Bij een eenvoudige prostatectomie kan de patiënt nog steeds een orgasme ervaren tijdens seks.
- Patiënten mogen gedurende ten minste zes weken geen sporten of activiteiten beoefenen waarbij zware gewichten worden opgetild.
Prostaatoperatie anders dan prostatectomie
Naast prostatectomie zijn er ook verschillende operaties die kunnen worden uitgevoerd om BPH met minder risico te behandelen. Deze procedures zijn minimaal invasief, dus de littekens zullen niet te ernstig zijn.
De procedure wordt genoemdtransurethraal dat wordt gedaan door een buisje door de urethra in de prostaat te steken om een deel van het prostaatweefsel te vernietigen of te verwijderen en het urineren te starten.
Enkele van de soorten zijn transurethrale resectie van de prostaat (TURP), transurethrale incisie van de prostaat (TUIP) en lasertherapie.
Welk type u ook kiest, u moet natuurlijk ook uw arts raadplegen om risicofactoren te overwegen en u aan uw omstandigheden aan te passen.