Huis Eetpatroon De functie van de alvleesklier in het menselijk lichaam en zijn frequente aandoeningen
De functie van de alvleesklier in het menselijk lichaam en zijn frequente aandoeningen

De functie van de alvleesklier in het menselijk lichaam en zijn frequente aandoeningen

Inhoudsopgave:

Anonim

De alvleesklier speelt een grote rol in het menselijke spijsverteringssysteem. Dit orgaan, ook wel bekend als het Langerhans-eiland, helpt het voedsel dat je eet om te zetten in een energiebron en produceert een aantal hormonen die de lichaamsfuncties in stand houden.

Wilt u weten wat dit orgel nog meer voor uw lichaam kan doen? Het volgende is de recensie.

Alvleesklierfunctie voor mensen

Een gezonde alvleesklier kan natuurlijke chemicaliën produceren in de juiste soort, hoeveelheid en tijd. Dit zijn de stoffen die je nodig hebt om voedsel te verteren en energie te verkrijgen.

Over het algemeen zijn de functies van de alvleesklier als volgt.

1. Exocriene functie

De alvleesklier heeft veel exocriene klieren die spijsverteringsenzymen produceren. Exocriene klieren zijn klieren die speciale kanalen hebben zonder bloed te laten passeren. Het geproduceerde hormoon gaat door zijn eigen kanaal.

De enzymen die door de exocriene klieren van dit orgaan worden geproduceerd, zijn onder meer:

  • amylase om koolhydraten te verteren,
  • lipase om vet te verteren
  • trypsine en chymotrypsine om eiwitten te verteren.

Zodra voedsel in de maag is verteerd, geeft de alvleesklier de verschillende hormonen hierboven af. De hormonen stromen door een speciaal kanaal, ontmoeten dan de gal voordat ze uiteindelijk de 12-vingerige darm bereiken.

2. Endocriene functie

Behalve dat het een exocriene functie heeft, functioneert de alvleesklier ook als een endocriene klier. Dat wil zeggen, dit orgaan produceert ook hormonen die door de bloedbaan naar bepaalde weefsels worden vervoerd.

De endocriene hormonen die door de alvleesklier worden geproduceerd, zijn insuline en glucagon. De twee werken samen om uw bloedsuikerspiegel en energieniveau in evenwicht te brengen.

Wanneer uw bloedsuikerspiegel stijgt, zullen uw alvleeskliercellen het hormoon insuline gaan uitzenden om de bloedsuikerspiegel te verlagen. De overtollige glucose in uw bloed wordt vervolgens omgezet in energiereserves in de vorm van glycogeen.

Glycogeen wordt tijdelijk opgeslagen in de lever en spieren. Zodra de bloedsuikerspiegel daalt en het lichaam geen energie meer heeft, vormen de pancreascellen glucagon. Dit hormoon zet glycogeen weer om in glucose, de belangrijkste energiebron van het lichaam.

Anatomie van de menselijke alvleesklier

De alvleesklier is een ovaal orgaan dat zich linksboven in de maag bevindt, precies achter de maag. Dit orgaan strekt zich uit tot de milt en wordt omgeven door de 12-vingerige darm, dikke darm en galblaas.

De totale lengte van de alvleesklier is 15-25 cm. De textuur lijkt op een spons en ziet eruit als een langwerpige vis of peer. Op basis van zijn positie is dit orgel als volgt in vijf delen verdeeld.

  • Uncinate proces. Dit gebied bevindt zich onder het andere deel van de alvleesklier en wordt bedekt door de 12-vingerdarm.
  • Hoofd. Het is het grootste deel van het orgel met een gebogen vorm zoals de letter C.
  • Nek. Dit gedeelte bevindt zich tussen het hoofd en het lichaam van de alvleesklier.
  • Lichaam. Dit is het centrale deel van de alvleesklier. De locatie is direct achter de maag.
  • Staart. Dit is zowel de linkerkant als de punt van de alvleesklier direct grenzend aan de milt.

Er zijn een aantal grote bloedvaten die de alvleesklier omringen. Verschillende bloedvaten zijn verbonden met het mesenterium, het spijsverteringsorgaan in de vorm van een kronkelig membraan dat zich achter de dunne darm en dikke darm bevindt.

Er zijn ook bloedvaten die zijn verbonden met de lever en darmen. Deze vaten leveren niet alleen bloed aan de belangrijkste organen die ermee zijn verbonden, maar leveren ook zuurstofrijk bloed aan de alvleesklier.

Alvleesklier vormt weefsel

De menselijke alvleesklier is samengesteld uit zowel exocriene als endocriene weefsels. Ongeveer 95% van alle organen bestaat uit exocrien weefsel. Dit weefsel produceert spijsverteringsenzymen die vervolgens naar de dunne darm worden gestuurd.

Ondertussen is ongeveer 5% van het resterende endocriene weefsel dat convergeert in druifvormige clusters. De cellen erin produceren hormonen die de bloedsuikerspiegel en hormoonproductie reguleren.

De alvleesklier bestaat uit drie hoofdtypen cellen. Elke cel vormt een ander type hormoon. Hier zijn de verschillen tussen de drie.

  • Alfacellen produceren het hormoon glucagon. Wanneer het lichaam geen energie meer heeft, zal glucagon energie halen uit de reserves die zijn opgeslagen in de lever en spieren.
  • Bètacellen produceren het hormoon insuline. Het tegenovergestelde van glucagon, dit hormoon zet overtollige bloedsuikerspiegel om in energiereserves die worden opgeslagen in de lever en spieren.
  • Deltacellen produceren het hormoon somatostatine. Dit hormoon beïnvloedt de productie van spijsverteringsenzymen.

Ziekten die de alvleesklier aantasten

De alvleesklier kan aandoeningen krijgen die worden veroorzaakt door ontstekingen, genetische factoren en kanker. De volgende zijn ziekten die deze klieren vaak aanvallen.

1. Acute pancreatitis

Acute pancreatitis is een ontsteking van de alvleesklier die plotseling of snel optreedt. Ontsteking treedt meestal op als gevolg van galsteenziekte of alcoholgebruik, maar sommige worden veroorzaakt door:

  • letsel of impact op de alvleesklier,
  • virale infectie,
  • auto-immuunziekten, en
  • bijwerkingen van bepaalde medicijnen.

Het belangrijkste symptoom van deze ziekte is hevige buikpijn die enkele dagen kan aanhouden. U kunt ook last krijgen van misselijkheid, braken, diarree, koorts of winderigheid.

2. Chronische pancreatitis

Chronische pancreatitis is een ontsteking van de alvleesklier die na verloop van tijd erger wordt en permanente schade veroorzaakt. Deze ziekte komt vaker voor bij mannen, vooral bij mensen in de leeftijd van 30-40 jaar.

Symptomen zijn dezelfde als bij acute pancreatitis. Zodra de ziekte erger wordt, wordt de patiënt vatbaar voor ondervoeding. Als de klier volledig is beschadigd, loopt de patiënt het risico diabetes mellitus te ontwikkelen.

3. Alvleesklierkanker

De alvleesklier kan worden bedekt met een verscheidenheid aan weefsels, van onschadelijk tot kankerachtig. Alvleesklierkanker begint over het algemeen met de groei van tumorweefsel in het kanaal waar spijsverteringsenzymen vrijkomen.

Helaas wordt alvleesklierkanker zelden in een vroeg stadium gediagnosticeerd omdat patiënten geen symptomen vertonen. Eenmaal gediagnosticeerd, zal de arts een behandeling geven in de vorm van een operatie, chemotherapie of bestraling, afhankelijk van de toestand van de patiënt.

4. Exocriene insufficiëntie van de pancreas

Exocriene insufficiëntie van de pancreas (exocriene pancreasinsufficiëntie/ EPI) is een aandoening waarbij de alvleesklier niet genoeg enzymen produceert. Als gevolg hiervan kan het lichaam voedsel niet goed verteren.

EPI treedt op als gevolg van pancreatitis of ziekte taaislijmziekte​De behandeling voor deze ziekte bestaat uit hormoonvervangende therapie, het geven van vitamines en voedingssupplementen en het volgen van een dieet voor cystische fibrose.

Kunnen mensen zonder alvleesklier leven?

In sommige gevallen moet de alvleesklier mogelijk gedeeltelijk of volledig worden verwijderd. Dit wordt meestal gedaan bij patiënten met alvleesklierkanker, chronische pancreatitis of ernstige orgaanschade door letsel.

Uniek is dat mensen zonder deze klieren kunnen leven, hetzij na gedeeltelijke of totale chirurgische verwijdering. Toch moet je zeker aanpassingen in je leven maken als je dit orgel niet meer hebt.

Mensen die geen alvleesklier hebben, kunnen van nature geen insuline produceren. Bovendien wordt het vermogen van het lichaam om voedingsstoffen op te nemen ook verminderd door het verlies van enzymen die belangrijk zijn voor het spijsverteringsproces.

Niet zelden hebben mensen die zonder dit orgaan leven een hoog risico op het ontwikkelen van diabetes. Daarom moest hij tijdens zijn leven dagelijkse injecties met insuline en spijsverteringsenzymen krijgen.

Als u een vergelijkbare operatie heeft ondergaan, hoeft u niet te worden ontmoedigd. De reden is dat passende medische zorg en een gezonde levensstijl de levensverwachting van mensen met een medische geschiedenis zoals jij kunnen verhogen.

Volgens een onderzoek hebben patiënten met niet-kankerachtige aandoeningen (zoals pancreatitis) zelfs een kans van 76 procent om de komende zeven jaar na de operatie te overleven. Ondertussen is de kans voor alvleesklierkankerpatiënten 31 procent.

De alvleesklier is een complementair spijsverteringsorgaan dat functioneert om verschillende spijsverteringshormonen en enzymen te produceren. Zorg voor de gezondheid van uw alvleesklier door voedzaam voedsel te eten en een gezonde levensstijl te leiden.


X

De functie van de alvleesklier in het menselijk lichaam en zijn frequente aandoeningen

Bewerkers keuze