Inhoudsopgave:
- Definitie van pericarditis
- Wat is pericarditis?
- Hoe vaak komt pericarditis voor?
- Tekenen en symptomen van pericarditis
- Acute pericarditis
- Chronische pericarditis
- Wanneer moet je naar een dokter
- Oorzaken van pericarditis
- 1. Idiopathische toestand
- 2. Infectie
- 3. Ontstekingsziekte of andere ontsteking
- Risicofactoren voor pericarditis
- Leeftijd
- Geslacht
- Ziekten (ontsteking)
- Bepaalde ziekten
- Letsel door een ongeval
- Gebruik bepaalde medicijnen
- Complicaties van pericarditis
- 1. Harttamponade
- 2. Constrictieve pericarditis
- Diagnose en behandeling van pericarditis
- 1. Elektrocardiogram (ECG)
- 2. Röntgenfoto's
- 3. Echocardiogram
- 4. Geautomatiseerde tomografie (CT-scan)
- 5. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI scan)
- Wat zijn de behandelingen voor pericarditis?
- 1. Pijnstillers
- 2. Colchicine (Colcrys, Mitigare)
- 3. Pericardiocentese
- 4. Pericardiëctomie
- Thuisbehandeling voor pericarditis
- Wat zijn enkele veranderingen in levensstijl en huismiddeltjes om pericarditis te behandelen?
X
Definitie van pericarditis
Wat is pericarditis?
Pericarditis is een van de drie soorten hartontstekingen, afgezien van endocarditis en myocarditis.
In tegenstelling tot myocarditis, een ontsteking van de hartspier, is pericarditis een aandoening waarbij zwelling en ontsteking van het hartzakje optreedt. Het pericardium is een tweelaags met vloeistof gevuld membraan dat de buitenkant van het hart bedekt.
De functie van het hartzakje is om het hart op zijn plaats te houden, het hart te smeren en het hart te beschermen tegen infectie of andere ziekten. Bovendien behoudt dit membraan ook de normale grootte van het hart wanneer het bloedvolume toeneemt, zodat het hart goed blijft functioneren.
Pericarditis is over het algemeen een acute ziekte. Ontsteking treedt meestal plotseling op en duurt enkele maanden. De kans bestaat dat de ontsteking een paar jaar later terugkeert.
In sommige gevallen is deze ziekte echter ook chronisch of chronisch. Een persoon met chronische pericarditis zal gedurende een langere periode een ontsteking ervaren en heeft een intensievere behandeling nodig.
De meeste gevallen van ontsteking van het slijmvlies van het hart zijn mild en verdwijnen vanzelf. Ontsteking heeft echter het risico om letsel en verdikking van het hartzakje te veroorzaken, waardoor de hartfunctie mogelijk kan worden aangetast.
In ernstige gevallen zal de arts bepaalde medicijnen verstrekken, soms vergezeld van chirurgische ingrepen om complicaties te voorkomen.
Hoe vaak komt pericarditis voor?
Pericarditis is een van de meest voorkomende soorten pericardiale aandoeningen, evenals een van de meest voorkomende oorzaken van pijn op de borst.
Deze ziekte komt vaker voor bij mannelijke patiënten dan bij vrouwelijke patiënten. Hoewel deze aandoening vaker voorkomt bij patiënten in de leeftijd van 20-50 jaar, zijn er ook veel gevallen van ontsteking van het slijmvlies van het hart bij kinderen en adolescenten.
Deze ziekte kan worden overwonnen en voorkomen door de bestaande risicofactoren te beheersen. Voor meer informatie over deze ziekte kunt u terecht bij een arts.
Tekenen en symptomen van pericarditis
Pericarditis is een type hartaandoening dat kan worden onderverdeeld in verschillende typen, afhankelijk van het patroon van symptomen en hoe lang de symptomen duren.
Acute pericarditis
Bij het acute type treedt ontsteking over het algemeen minder dan 3 weken op. De meest voorkomende tekenen en symptomen van pericarditis zijn scherpe pijn of pijn op de borst, vaak klagen over een stekend gevoel in de achterkant van het borstbeen of de linkerkant van de borst.
Sommige patiënten klagen echter ook over pijn die aanhoudend, drukkend en van wisselende intensiteit is.
De pijn kan uitstralen naar uw rechterschouder en nek. Vaak wordt de pijn erger als u hoest, gaat liggen of diep ademhaalt. Dit maakt deze aandoening soms moeilijk te onderscheiden van de pijn die optreedt tijdens een hartaanval.
Chronische pericarditis
Bij het chronische type duren tekenen en symptomen meestal langer en gaan ze niet weg. Symptomen duren over het algemeen meer dan 3 maanden.
Chronische ontsteking van het slijmvlies van het hart wordt meestal geassocieerd met chronische ontsteking in het lichaam, dus er kan vochtophoping rond het hart ontstaan (pericardiale effusie). Het meest voorkomende symptoom van chronische pericarditis is pijn op de borst.
Ongeacht het type, veel voorkomende tekenen en symptomen van pericarditis zijn:
- Een scherpe pijn in het midden of links van de borst.
- De pijn wordt erger als je diep ademhaalt.
- Kortademigheid tijdens het liggen.
- Het hart klopt onregelmatig.
- Koorts, als de ontsteking wordt veroorzaakt door een infectie.
- Het lichaam verzwakt en wordt gemakkelijker vermoeid.
- Droge hoest.
- Zwelling in de buik of benen
Er zijn ook symptomen van pericarditis die vergelijkbaar zijn met die van een hartaanval die vrouwen vaak ervaren. Het symptoom van pericarditis is pijn in de rug, nek en linkerschouder.
Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Als u zich zorgen maakt over bepaalde symptomen, kunt u uw arts raadplegen.
Wanneer moet je naar een dokter
Zoek onmiddellijk medische hulp als u symptomen ervaart zoals pijn op de borst, aangezien er een hartaandoening of bloedkanker kan zijn.
Als u de symptomen ervaart die zijn genoemd of als u nog vragen heeft, raadpleeg dan uw arts.
Het lichaam van elke patiënt vertoont tekenen en symptomen die variëren. Om de meest geschikte behandeling te krijgen en in overeenstemming met uw gezondheidstoestand, controleert u eventuele symptomen bij de dokter of het dichtstbijzijnde gezondheidscentrum.
Oorzaken van pericarditis
Onder normale omstandigheden bevatten de twee lagen van het pericardiale membraan die uw hart omringen een kleine hoeveelheid smeervloeistof. Wanneer pericarditis optreedt, raken deze vliezen ontstoken. Wrijving op het ontstoken gebied veroorzaakt pijn op de borst.
De oorzaak van deze aandoening is over het algemeen moeilijk vast te stellen. In de meeste gevallen hebben artsen meestal moeite om de onderliggende oorzaak te achterhalen (idiopathisch) of om een infectie door bepaalde ziekteverwekkers te vermoeden.
Deze aandoening komt soms ook voor als complicatie van een hartaanval. Dit komt doordat de hartspier geïrriteerd is en mogelijk een ontsteking kan veroorzaken.
Toch zijn volgens de British Heart Foundation enkele van de mogelijke oorzaken van pericarditis:
1. Idiopathische toestand
Maar liefst 26-86 procent van de gevallen van deze ziekte heeft geen duidelijke oorzaak. Onlangs schatten deskundigen echter dat de factoren van het immuunsysteem van het lichaam ook een rol kunnen spelen.
2. Infectie
Infectie kan worden veroorzaakt door virussen, bacteriën en schimmels of parasieten. Virale infectie is de meest voorkomende oorzaak. Geschat wordt dat maar liefst 1-10% van de gevallen van deze ziekte verband houdt met virale infecties.
Enkele van de virussen die pericarditis kunnen veroorzaken, zijn:
- Coxsackievirus B
- Adenovirus
- Influenza A en B
- Enterovirus
- Epstein barr
- Humaan immunodeficiëntievirus (HIV)
- Herpes simplex-virus (HSV)
- Hepatitis A-, B- en C-virussen
Behalve virale infecties zijn bacteriën ook de oorzaak van 1-8% van de gevallen van ontsteking van het hartzakje. Sommigen van hen zijn bacteriën Streptococcus, Stafylokokken, Mycobacterium tuberculosis, Escherichia coli, Salmonella, en Haemophilus influenzae.
Schimmels en parasieten, zoals Histoplasma, Blastomyces, Candida, Toxoplasma, ook Echinococcus ook gevonden in een minderheid van gevallen van ontsteking van het hartzakje.
3. Ontstekingsziekte of andere ontsteking
Andere oorzaken van pericarditis zijn ontstekingsziekten, zoals reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus (SLE), sclerodermie of sarcoïdose.
Andere ziekten en aandoeningen die ontstekingen kunnen veroorzaken zijn:
- Myocardinfarct
- Dressler's syndroom
- Aortadissectie
Een andere oorzaak van pericarditis die misschien niet onverwacht is, is een hartoperatie. Ja, deze aandoening kan worden ervaren door een patiënt met een hartaandoening die net een operatie heeft ondergaan.
Risicofactoren voor pericarditis
Pericarditis is een ziekte die bij bijna iedereen kan voorkomen, ongeacht leeftijd en raciale groep van de patiënt. Er zijn echter verschillende factoren die het risico van een persoon om aan de ziekte te lijden, kunnen verhogen.
Het is belangrijk dat u weet dat het hebben van een of meer risicofactoren niet betekent dat u zeker een van deze soorten hartaandoeningen zult krijgen.
In sommige gevallen is het mogelijk dat een persoon bepaalde ziekten of gezondheidsproblemen ervaart zonder enige risicofactoren.
De volgende zijn risicofactoren die een persoon kunnen triggeren om pericarditis te ontwikkelen:
Ontsteking van het hartzakje komt vaker voor bij patiënten van 20 tot 50 jaar. Dus als u in die leeftijdscategorie bent, is uw risico om aan deze ziekte te lijden groter.
De incidentie van deze ziekte komt vaker voor bij mannelijke patiënten dan bij vrouwelijke patiënten.
Patiënten met andere ontstekingsproblemen, zoals reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus (SLE), evenals sclerodermie, lopen meer risico op het ontwikkelen van een ontsteking van het hartzakje.
Mensen met bepaalde ziekten, zoals hiv / aids, tuberculose en kanker, hebben meer kans op deze ontsteking.
Bovendien kunnen sommige stofwisselingsproblemen, zoals nierfalen, hypothyreoïdie en hypercholesterolemie, een ontsteking van het hartzakje veroorzaken.
Als u door een bepaald ongeval ernstig letsel heeft opgelopen, is uw risico op het ontwikkelen van pericarditis groter dan dat van gewone mensen.
Als u verschillende soorten geneesmiddelen gebruikt, zoals fenytoïne (een middel tegen epilepsie), warfarine, heparine (om het bloed te verdunnen) en procaïnamide (een geneesmiddel tegen hartritmestoornissen), kan uw kans op het ontwikkelen van deze ziekte toenemen.
Als u echter geen risicofactoren heeft, betekent dit niet dat u deze ziekte niet kunt krijgen. De bovenstaande risicofactoren zijn alleen ter referentie. Raadpleeg uw arts voor meer informatie.
Complicaties van pericarditis
Als deze ziekte niet onmiddellijk wordt behandeld, zullen de symptomen verergeren en tot gezondheidscomplicaties leiden. Enkele van de complicaties van pericarditis zijn:
1. Harttamponade
Als er zich teveel vocht in het hartzakje ophoopt, zal er overmatige druk op het hart ontstaan. Dit resulteert in een verminderde bloedstroom van en naar het hart.
Deze aandoening wordt harttamponade genoemd. Als deze aandoening niet onmiddellijk wordt opgevolgd, kan dit leiden tot een drastische daling van de bloeddruk, met mogelijk zelfs de dood tot gevolg.
2. Constrictieve pericarditis
Deze aandoening is een zeldzame complicatie van een ontsteking van het hartzakje, waarbij sprake is van verdikking en blijvende littekens van het hartzakje.
Wanneer deze complicatie optreedt, kunnen de weefsels in het hart niet goed werken. De ademhaling kan ook worden verstoord, evenals zwelling van de benen.
Diagnose en behandeling van pericarditis
De volgende informatie is geen vervanging voor medische instructies. Raadpleeg altijd uw arts.
Over het algemeen zal de arts een diagnose stellen met een grondig lichamelijk onderzoek. Er zullen enkele vragen worden gesteld over medische geschiedenis, ervaren symptomen en familiegeschiedenis van ziekten.
Daarnaast controleert de arts ook het geluid van uw hartslag met een stethoscoop. Gewoonlijk kunnen artsen de aanwezigheid van pericarditis detecteren door het geluid van het schrapen van het pericardium.
Daarna zal de arts u vragen om enkele aanvullende tests te ondergaan om een nauwkeurigere diagnose te krijgen. Er wordt een vloeistofmonster uit uw hartzakje of bloed genomen om te controleren op een bacteriële of virale infectie.
Daarnaast zijn er ook aanvullende tests die meestal worden uitgevoerd om hartaandoeningen te diagnosticeren, waaronder de diagnose hartaanval, coronaire hartziekte, hartfalen en verschillende diagnoses voor andere hartaandoeningen. Enkele aanvullende tests voor de diagnose van pericarditis zijn:
1. Elektrocardiogram (ECG)
Bij deze test met behulp van een elektrocardiogram bevestigt uw arts draden aan elektroden op uw lichaam om de elektrische activiteit van uw hart te meten.
2. Röntgenfoto's
Met een röntgenfoto kan uw arts de grootte en vorm van uw hart analyseren. Als het hart vergroot is, kan er vochtophoping in het hartzakje zijn.
3. Echocardiogram
Deze pericarditis-test met behulp van een echocardiogram is een test die wordt uitgevoerd met behulp van hoogfrequente geluidsgolven. Het doel is om afbeeldingen van uw hart te produceren, inclusief de ophoping van vocht in het hartzakje.
4. Geautomatiseerde tomografie (CT-scan)
Deze röntgentechniek levert meer gedetailleerde afbeeldingen van het hart op dan gewone röntgenfoto's. Bovendien kan een CT-scan uw arts ook helpen andere oorzaken van uw pijn op de borst te onderscheiden, zoals een longembolie of aortadissectie.
5. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI scan)
Deze techniek maakt gebruik van een magnetisch veld en radiogolven om vanuit verschillende hoeken foto's van je hart te maken. MRI kan ook een verandering in de grootte van het hartzakje laten zien.
Wat zijn de behandelingen voor pericarditis?
In veel voorkomende omstandigheden is pericarditis een hartaandoening die op zichzelf kan genezen. Patiënten kunnen thuis rusten en eenvoudige remedies uitvoeren. De behandeling wordt meestal gedaan met medicatie en in zeldzame gevallen zijn chirurgische ingrepen vereist.
1. Pijnstillers
De eerste stap bij het behandelen van pericarditis is dat de arts zal aanbevelen om te rusten totdat u zich beter voelt en de koorts daalt. Uw arts kan ook vrij verkrijgbare medicijnen voorschrijven, ontstekingsremmende medicijnen om pijn en ontsteking te verminderen, zoals aspirine en ibuprofen.
2. Colchicine (Colcrys, Mitigare)
Dit medicijn kan ontstekingen in het lichaam helpen verminderen. Meestal wordt dit medicijn gegeven om acute ontstekingen te behandelen of om aanhoudende symptomen onder controle te houden.
Colchicine kan de duur van de symptomen verkorten en het risico verkleinen dat de symptomen later terugkeren. Het gebruik van dit medicijn moet echter worden vermeden door patiënten met lever- en nieraandoeningen.
3. Pericardiocentese
Als de ziekte verergert, heeft u mogelijk een behandeling nodig voor complicaties, zoals harttamponnade en chronische constrictieve ontsteking.
Harttamponade kan worden behandeld met pericardiocentese, een naald of katheterbuis die in de borstwand wordt ingebracht om overtollig vocht uit het hartzakje te verwijderen. Deze procedure verlicht de druk op het hart.
Voordat u deze procedure ondergaat, krijgt u eerst lokale anesthesie of anesthesie. Meestal wordt deze procedure uitgevoerd in combinatie met een echocardiogram en echografie.
4. Pericardiëctomie
Als u de diagnose chronische constrictieve ontsteking heeft, kan uw arts een chirurgische ingreep aanbevelen om het hartzakje te verwijderen. Deze procedure wordt een pericardiectomie genoemd.
Deze procedure moet meestal worden uitgevoerd als het hartzakje verdikt en stijf is, zodat de functie van het hart bij het rondpompen van bloed verder wordt aangetast.
Thuisbehandeling voor pericarditis
Wat zijn enkele veranderingen in levensstijl en huismiddeltjes om pericarditis te behandelen?
De volgende levensstijl en medicijnen kunnen u helpen bij het omgaan met pericarditis:
- Controle regelmatig om de voortgang van uw ziekte en gezondheidsproblemen te volgen.
- Volg de instructies en het advies van de arts.
- Zorg voor voldoende rust, vermijd activiteiten. en zwaar werk dat de symptomen kan verergeren.
Als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts zodat zij de beste oplossing voor u kunnen begrijpen.