Inhoudsopgave:
- Definitie van genitale wratten
- Hoe vaak komen genitale wratten voor?
- Tekenen en symptomen van genitale wratten
- Wanneer moet ik naar een dokter?
- Oorzaken van genitale wratten
- Risicofactoren voor genitale wratten
- Complicaties van genitale wratten
- 1. Kanker
- 2. Infectie tijdens de zwangerschap
- Diagnose van genitale wratten
- Behandeling van genitale wratten
- 1. Actuele geneeskunde
- Imiqumoid (Aldara, Zyclara)
- Sinechatechine (Veregen)
- Podofilox en Podophylline
- Tricholoazijnzuur (TCA) of bichloorazijnzuur (BCA) 80-90%
- 2. Werking
- Cryotherapie
- Elektrocauterisatie
- Chirurgische excisie
- Laser
- Preventie van genitale wratten
- 1. Gebruik van een condoom tijdens seks
- 2. Inweken
- 3. Gebruik een warmtelamp of een föhn
- 4. Haal het vaccin
X
Definitie van genitale wratten
Genitale wratten, of in medische taal condyloma acuminata genoemd, zijn een gevolg van seksueel overdraagbare aandoeningen.
Genitale wratten verschijnen meestal als gevolg van het HPV-virus (humaan papillomavirus), namelijk het HPV-virus type 6 en 11.
Behalve wratten op de vagina of penis, loopt HPV ook het risico baarmoederhalskanker te veroorzaken bij vrouwen.
Genitale wratten of genitale wratten hebben meestal de vorm van kleine, rode, vlezige bultjes of clusters die op bloemkool lijken.
In veel gevallen worden wratten meestal erg klein en worden ze vaak niet met het blote oog opgemerkt.
Maar na verloop van tijd worden wratten groter en kunnen ze door aanraking worden opgespoord.
Deze ziekte, ook bekend als condyloma acuminata, kan pijn, gevoeligheid, ongemak en jeuk veroorzaken in het gebied rond de wrat.
Het HPV-virus dat deze ziekte veroorzaakt, wordt meestal overgedragen via seksueel contact, oraal, vaginaal of anaal.
HPV-infectie kan soms ook worden overgedragen op de baby tijdens het bevallingsproces van een besmette moeder vóór of tijdens de zwangerschap.
Hoe vaak komen genitale wratten voor?
Genitale wratten of condyloma acuminata treffen over het algemeen iedereen zonder onderscheid.
Zowel mannen als vrouwen kunnen deze ziekte krijgen, hoewel vrouwen er over het algemeen gevoeliger voor zijn.
U kunt deze ziekte voorkomen door de bestaande risicofactoren te verminderen.
Raadpleeg uw arts voor meer informatie.
Tekenen en symptomen van genitale wratten
Volgens de Mayo Clinic-website zijn tekenen en symptomen van genitale of genitale wratten:
- Het verschijnen van een kleine zwelling in de schaamstreek.
- Verschillende wratten groeien dicht bij elkaar en lijken op de vorm van een bloemkool.
- Jeuk of ongemak in de schaamstreek.
- Bloeden tijdens geslachtsgemeenschap.
Vrouwen kunnen genitale wratten op het lichaam krijgen, zoals:
- Bovenbeen
- Vulva
- Vaginale wand
- Het gebied tussen de uitwendige geslachtsdelen en de anus
- Anale kanaal
- Baarmoederhals
Terwijl mannen wratten op het lichaam kunnen krijgen, zoals:
- De punt of schacht van de penis
- Lies
- Bovenbeen
- Rond of in de anus
- In de urinewegen
- Scrotum (testis)
Als een gebied dat vochtig is en gemakkelijk nat wordt, zijn de geslachtsdelen de veiligste en meest comfortabele plek voor het virus om te leven.
Bovendien, als iemand veel zweetklieren heeft in vitale delen, zal het virus dat genitale wratten veroorzaakt zich gemakkelijker ontwikkelen.
Wratten kunnen zich ook ontwikkelen in de mond of keel van mensen die oraal seksueel contact hebben gehad met een besmette persoon.
Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld.
Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom.
Wanneer moet ik naar een dokter?
Raadpleeg uw arts als u of uw partner knobbeltjes of wratten op de penis of vagina heeft.
Raadpleeg een arts als u een van de bovenstaande symptomen heeft of als u specifieke vragen heeft.
Het lichaam van elke persoon is anders, dus raadpleeg altijd een arts voor een behandeling met betrekking tot uw gezondheidstoestand.
Oorzaken van genitale wratten
Zoals eerder vermeld, is de oorzaak van genitale wratten een infectie met het HPV-virus.
Er zijn meer dan 40 soorten HPV-virussen die naar schatting problemen veroorzaken in het genitale gebied.
De meeste gevallen van condylomata acuminata-ziekte worden veroorzaakt door HPV-virussen type 6 en 11.
Lichamelijk contact tijdens geslachtsgemeenschap is een veelvoorkomende oorzaak van verspreiding van het HPV-virus, dat genitale wratten veroorzaakt.
In de meeste gevallen zal een goed immuunsysteem het genitale HPV-virus kunnen doden.
Hierdoor realiseert u zich misschien niet eens dat u "dicht" bij de ziekte bent.
Deze condyloma acuminata of genitale wratten kunnen tussen mensen worden overgedragen via huid-op-huidcontact.
De verspreiding van het virus dat genitale wratten veroorzaakt, omvat meestal seksuele activiteit, zoals:
- Vaginale seks
- Anale seks
- Orale seks (zeldzaam, maar kan nog steeds de verspreiding van wratten beïnvloeden)
- Seksspeeltjes (seksspeeltjes)
In zeldzame gevallen kan deze aandoening ook worden overgedragen wanneer de hand van een geïnfecteerde persoon zijn eigen genitale gebied aanraakt en vervolgens het genitale gebied van de partner.
Pasgeborenen kunnen deze ziekte ook krijgen van een besmette moeder tijdens de bevalling, ofwel een normale bevalling ofwel een keizersnede.
Afgezien van de dingen die hierboven zijn genoemd, zijn er verschillende fysieke aandoeningen die ook genitale wratten kunnen veroorzaken, namelijk:
- Diabetes of diabetes mellitus maakt mensen vatbaarder voor genitale infecties.
- Stress die ervoor zorgt dat het zweet doorgaat.
- Een zwak immuunsysteem hebben, bijvoorbeeld mensen met hiv / aids, waardoor ze vatbaar zijn voor virussen.
Het moet duidelijk zijn dat genitale wratten niet kunnen worden overgedragen door kussen, knuffelen, wc-brillen, handdoeken, eetgerei, enzovoort.
Risicofactoren voor genitale wratten
Enkele van de factoren die het risico van een persoon op het ontwikkelen van condyloma acuminata kunnen verhogen, zijn:
- Seks hebben zonder condoom met verschillende partners.
- Een eerdere seksueel overdraagbare infectie hebben gehad.
- Heb seks met een partner met wie u hun seksuele geschiedenis niet kent.
- Van jongs af aan seksueel actief geweest.
Risicofactoren zijn eenvoudigweg aandoeningen die uw kansen op het ontwikkelen van een ziekte kunnen vergroten.
Dit betekent dat als u een of meer van de bovenstaande risicofactoren heeft, dit niet betekent dat u zeker door deze ziekte wordt getroffen.
Complicaties van genitale wratten
Enkele van de complicaties of gevaren die kunnen optreden bij genitale wratten zijn:
1. Kanker
Baarmoederhalskanker is nauw verbonden met genitale HPV-infectie.
Verschillende typen HPV worden ook in verband gebracht met kanker van de vulva, kanker van de anus, kanker van de penis en kanker van de mond en keel.
Het is echter belangrijk om te begrijpen dat HPV niet altijd kanker veroorzaakt.
Maak voor vrouwen regelmatig uitstrijkjes, vooral als u een risico loopt op bepaalde ziekten.
2. Infectie tijdens de zwangerschap
Genitale wratten kunnen tijdens de zwangerschap problemen veroorzaken.
Wanneer genitale wratten groter worden, vinden zwangere vrouwen het moeilijk om te plassen.
Niet alleen dat, wratten op de vaginale wand kunnen ook het vermogen van vaginaal weefsel om tijdens de bevalling uit te rekken, verminderen.
Ondertussen kunnen grote genitale wratten op de vulva of op de vagina een gevaar vormen in de vorm van bloeding tijdens het persproces.
Diagnose van genitale wratten
De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts voor meer informatie.
Een lichamelijk onderzoek is de allereerste manier waarop een arts genitale wratten kan diagnosticeren.
Als de wratten zich verder in het lichaam van de vrouw ontwikkelen, moet u mogelijk een bekkenonderzoek doen.
Deze procedure wordt meestal uitgevoerd door artsen die een milde zuuroplossing gebruiken, waardoor de wratten beter zichtbaar worden.
De arts kan ook een monster van genitale wratten uit het getroffen gebied nemen.
Het is bedoeld om cellen uit uw baarmoederhals te halen tijdens het uitstrijkje om de ziekte te diagnosticeren.
Het monster kan vervolgens worden getest om te zien of het HPV-virus is geïnfecteerd of niet.
Daarnaast kan de arts ook enkele vragen stellen om meer te weten te komen over uw gezondheid en seksuele geschiedenis.
Behandeling van genitale wratten
Het is belangrijk om te begrijpen dat elke patiënt mogelijk een andere behandeling nodig heeft.
Gewoonlijk hangt de gegeven behandeling af van de ernst van de ziekte.
Later zal uw arts bepalen wat de beste behandeling is die u nodig heeft.
Hier zijn enkele opties voor genitale wratten:
1. Actuele geneeskunde
Geneesmiddelen voor genitale wratten zijn er in verschillende vormen, variërend van crèmes, gels tot vloeistoffen.
Er zijn verschillende soorten medicijnen die u zelf thuis kunt toedienen, maar voor sommige is de hulp van medisch personeel in de kliniek of het ziekenhuis nodig.
Verschillende soorten medicijnen om genitale wratten te behandelen, namelijk:
Imiqumoid (Aldara, Zyclara)
Imiqumoid wordt meestal gebruikt om het vermogen van het immuunsysteem om het virus dat wratten veroorzaakt te bestrijden.
Gewoonlijk moet Imiquimod crème één keer per dag voor het slapen gaan of drie keer per week worden aangebracht gedurende ongeveer 16 weken.
De duur van de behandeling hangt af van de ernst van de wrataandoening.
Het genitale gebied waarop deze crème wordt aangebracht, moet 6-10 uur na gebruik met water en zeep worden gewassen.
Het is belangrijk om te onthouden, vermijd seksueel contact terwijl de crème nog op uw huid zit.
Dit komt omdat de plakkerige crème de duurzaamheid van het condoom kan verzwakken, zowel mannen- als vrouwencondooms.
Als deze crème op de genitale huid van uw partner terechtkomt, kan dit een irriterende reactie veroorzaken.
Als u tijdens de zwangerschap genitale wratten krijgt, raadpleeg dan onmiddellijk een arts, want deze crème is niet getest op veilig voor zwangere vrouwen.
Sinechatechine (Veregen)
Deze zalf wordt gebruikt om genitale wratten aan de buitenkant van de huid en wratten rond de anus te behandelen.
Mogelijke bijwerkingen zijn roodheid, jeuk of een branderig gevoel en pijn.
Podofilox en Podophylline
Podophyllin is een hars gemaakt van planten die genitaal wrattenweefsel kunnen vernietigen. Dit geneesmiddel moet door een arts worden aangebracht.
Ondertussen bevat Podofilox vergelijkbare actieve stoffen, maar u kunt het zelf thuis toepassen.
De arts kan de eerste Podofilox-applicatie bestellen.
Daarna wordt u geadviseerd om op uw veranderingen in de huid te letten om irritatie door het medicijn te voorkomen.
Gebruik Podofilox alleen als uitwendig geneesmiddel. Dit medicijn wordt ook niet aanbevolen voor gebruik door zwangere vrouwen.
Mogelijke bijwerkingen zijn lichte huidirritatie en pijn.
Tricholoazijnzuur (TCA) of bichloorazijnzuur (BCA) 80-90%
Trichloorazijnzuur (TCA) of 80-90% bichloorazijnzuur is een chemisch medicijn dat werkt door genitale wratten te vernietigen door proteïne chemisch te bevriezen.
TCA-oplossingen hebben een lage viscositeit die vergelijkbaar is met water en kunnen bij overmatig gebruik snel dispergeren.
Als gevolg hiervan kan dit medicijn het gezonde weefsel naast genitale wratten beschadigen.
Artsen brengen meestal maar een kleine hoeveelheid aan op genitale wratten en laten ze drogen, zodat ze zich niet naar andere delen verspreiden.
De behandeling kan indien nodig elke week worden herhaald, afhankelijk van uw toestand.
In tegenstelling tot andere geneesmiddelen zijn TCA en BCA veilig en effectief gebleken voor gebruik bij zwangere vrouwen.
U moet altijd een arts raadplegen voor elke genitale wrattenbehandeling die wordt uitgevoerd.
Koop geen zelfzorggeneesmiddelen zonder recept van een arts, omdat deze de aandoening kunnen verergeren.
Vergeet niet uw arts om uitleg te vragen over het juiste gebruik, zodat wratten optimaal kunnen worden behandeld.
2. Werking
Een operatie is nodig als u wratten heeft die groot zijn of als uw wratten niet reageren op medicijnen zoals hierboven vermeld.
Als u zwanger bent, wordt ook een operatie aanbevolen om het gebruik van geneesmiddelen die de foetus kunnen beïnvloeden, te vermijden.
Enkele van de opties voor genitale wratoperaties zijn als volgt:
Cryotherapie
Deze procedure wordt gedaan door genitale wratten te bevriezen met behulp van stikstofoplossing.
Deze methode wordt niet één keer gedaan, dus het moet worden herhaald totdat de wrat verdwenen is en vervangen door een nieuwe huid.
Tijdens deze therapie wordt u aangeraden geslachtsgemeenschap te vermijden.
Elektrocauterisatie
Bij deze procedure wordt een elektrische stroom gebruikt om genitale wratten te verbranden.
Deze methode wordt meestal gebruikt om wratten op de vulva en anus te verwijderen.
U kunt pijn en zwelling ervaren nadat de procedure voorbij is.
Chirurgische excisie
Bij deze methode heeft de arts mogelijk speciaal gereedschap nodig om de wratten te snijden.
Het kan zijn dat u lokale of algehele anesthesie nodig heeft.
Nadat het proces is voltooid, hecht de arts de wond op de geïnfecteerde huid.
Deze procedure wordt meestal gedaan om wratten te behandelen die in clusters groeien, maar ze zijn klein, niet groot.
Laser
Bij deze procedure wordt laserenergie gebruikt om wratten te verbranden en te verwijderen.
Meestal worden laserprocedures uitgevoerd voor wratten die groot en moeilijk te bereiken zijn, bijvoorbeeld in de anus of urethra (urinewegen).
Lasers zijn meestal het laatste redmiddel als de hierboven genoemde methoden niet werken.
Preventie van genitale wratten
Om te voorkomen dat u genitale wratten krijgt, moet u natuurlijk voorkomen dat u het HPV-virus oploopt.
Dit kunt u doen door de onderstaande tips te volgen:
1. Gebruik van een condoom tijdens seks
Het gebruik van condooms is de gemakkelijkste stap om het risico op het oplopen van deze ziekte te verkleinen.
2. Inweken
Giet een paar liter warm water op het bad en dan kun je er elke dag 10-15 minuten in zitten.
3. Gebruik een warmtelamp of een föhn
U kunt deze hulpmiddelen gebruiken om het genitale gebied uit te drogen.
U dient echter een lamp of wasdroger op minimaal 40 centimeter (cm) van uw huid te houden.
4. Haal het vaccin
Als voorzorgsmaatregel voor dit condyloma acuminata gebruikt u ook het HPV-vaccin.
Vaccins kunnen nuttig zijn om u te helpen deze aandoening te voorkomen.
Als er nog steeds twijfels zijn over deze ziekte, raadpleeg dan uw arts voor verdere uitleg.