Inhoudsopgave:
- Tekenen en symptomen van bacteriële vaginose
- 1. Stinkende vaginale afscheiding
- 2. Pijn bij het plassen
- 3. Vaginale jeuk en irritatie
- Waarin verschilt bacteriële vaginose van een schimmelinfectie?
- Wat gebeurt er als bacteriële vaginose niet wordt behandeld?
- Wat zijn de behandelingen voor bacteriële vaginose?
Bacteriële vaginose (BV) is een vaginale infectie veroorzaakt door bacteriën. Gewoonlijk zijn er in de vagina kolonies van ‘goede’ bacteriën en ‘slechte’ bacteriën. De goede bacteriën zijn verantwoordelijk voor het reguleren van het ecosysteem in de vagina en het beheersen van de groei van slechte bacteriën. Bij iemand met bacteriële vaginose is het evenwicht tussen de twee bacteriën verstoord. In haar vagina zitten niet genoeg goede bacteriën en te veel slechte bacteriën.
Deskundigen weten niet zeker wat deze onbalans in de bacteriepopulatie veroorzaakt. Er zijn echter enkele dingen waarvan wordt aangenomen dat ze uw risico op bacteriële vaginose verhogen:
- Heb meer dan één seksuele partner, of heb nieuwe seksuele partners - BV komt vaker voor bij vrouwen die seksueel actief zijn. Maar zelfs degenen onder u die deze aandoening nog steeds niet kunnen krijgen.
- Te doen vaginale douche(de vagina schoonmaken met een soort spray-apparaat).
- Actief roken.
Bacteriële vaginose is over het algemeen een mild probleem dat binnen een paar dagen vanzelf verdwijnt. Deze toestand kan echter tot andere, ernstigere problemen leiden. Daarom wordt aanbevolen dat u naar een arts gaat om de juiste diagnose en behandeling te krijgen.
Tekenen en symptomen van bacteriële vaginose
Tekenen en symptomen van bacteriële vaginose kunnen zijn:
1. Stinkende vaginale afscheiding
Stinkende vaginale afscheiding is het meest voorkomende symptoom van bacteriële vaginose. Een vagina die is aangetast door BV vertoont een witachtige afscheiding die melkachtig wit, grijsachtig of geel van kleur is, en heeft ook een zeer sterke visgeur - die na seks erger kan worden. De textuur van de vaginale afscheiding kan ook schuimig of waterig lijken.
Veel dingen kunnen abnormale vaginale afscheiding veroorzaken, waaronder verschillende soorten seksueel overdraagbare aandoeningen. Raadpleeg onmiddellijk uw arts om tests uit te voeren en de juiste behandeling te krijgen.
2. Pijn bij het plassen
Pijn bij het plassen is een veel voorkomend teken van een blaasontsteking (UTI). UTI's kunnen worden veroorzaakt door een bacteriële infectie - zoals bacteriële vaginose - of een ontsteking van de blaas.
Er zijn verschillende andere medische aandoeningen die bij het urineren een pijnlijk gevoel kunnen veroorzaken. Behalve BV kunt u ook over dezelfde aandoening klagen als u een seksueel overdraagbare aandoening heeft, zoals genitale herpes, gonorroe of chlamydia.
In feite wordt het gevoel van pijn en branderigheid soms niet veroorzaakt door een infectie, maar door het gebruik van bepaalde producten op het genitale gebied. Zepen, lotions en badbellen kunnen vaginaal weefsel irriteren. De chemicaliën in wasmiddelen of douche Het kan ook pijnlijk urineren veroorzaken bij gevoelige vrouwen.
Het is erg belangrijk om in het dichtstbijzijnde ziekenhuis tests en laboratoriumtests te laten doen om uw klacht vast te stellen, vooral als u pijn ervaart en risicovolle seksuele relaties hebt gehad, zoals onbeschermde seks of met meer dan één partner.
3. Vaginale jeuk en irritatie
Klachten over vaginale jeuk komen vaak voor bij bacteriële vaginose. Vaginale jeuk is een ongemakkelijk, soms pijnlijk symptoom dat meestal het gevolg is van irritatie, infectie of menopauze. Deze aandoening kan ook optreden als gevolg van bepaalde huidaandoeningen of seksueel overdraagbare aandoeningen. In zeldzame gevallen kan vaginale jeuk optreden als gevolg van stress of vaginale kanker.
Net als bij BV, zou vaginale jeuk meestal geen reden tot bezorgdheid moeten zijn. U moet echter een arts raadplegen als de jeuk ernstig is of als u vermoedt dat u andere symptomen van een onderliggende aandoening heeft. Uw arts kan de oorzaak bepalen waarom uw vagina jeukt door middel van onderzoeken en een reeks laboratoriumtests. Ook voor uw klacht kan de arts de juiste behandeling aanbevelen.
Alle bovenstaande symptomen kunnen vergelijkbaar zijn met vaginale schimmelinfecties en enkele andere gezondheidsproblemen. Bovendien vertonen veel vrouwen met BV mogelijk geen tekenen of symptomen.
Waarin verschilt bacteriële vaginose van een schimmelinfectie?
Bacteriële vaginose en schimmelinfectie zijn twee veelvoorkomende oorzaken van abnormale vaginale afscheiding. Beiden hebben dezelfde symptomen, dus het kan voor u moeilijk zijn om te bepalen of u BV of een schimmelinfectie heeft. Alleen uw arts en verpleegkundig team kunnen met zekerheid zeggen of u bacteriële vaginose heeft.
Het verschil is dat vaginale afscheiding die wordt beïnvloed door bacteriële vaginose, melkachtig wit of grijsachtig van kleur kan zijn en ook een penetrante visgeur kan hebben. Ondertussen, hoewel het dezelfde kleur heeft, heeft de vaginale afscheiding als gevolg van een schimmelinfectie een textuur als cottage cheese (klonterig en een beetje vloeibaar).
BV wordt behandeld met voorgeschreven antibiotica, terwijl schimmelinfecties kunnen worden behandeld met vrij verkrijgbare medicijnen die u bij de dichtstbijzijnde apotheek kunt kopen. Bacteriële vaginose kan niet worden behandeld met vrij verkrijgbare medicijnen tegen schimmelinfecties.
Wat gebeurt er als bacteriële vaginose niet wordt behandeld?
Bacteriële vaginose verdwijnt meestal vanzelf en veroorzaakt geen complicaties. Aan de andere kant kan BV soms ook veroorzaken:
- Zwangerschapsproblemen, vooral als u tijdens de zwangerschap BV heeft opgelopen. Bacteriële vaginose verhoogt het risico op een miskraam, vroeggeboorte en / of een laag geboortegewicht (minder dan 2,5 kg bij de geboorte) en urineweginfectie (UTI) na de zwangerschap.
- Bekkeninfectie, vooral als u het heeft opgelopen terwijl u een bekkenprocedure onderging, zoals een keizersnede, abortus, curettage of hysterectomie. BV kan soms ook bekkenontsteking veroorzaken, een infectie van de baarmoeder en eileiders die het risico op onvruchtbaarheid kan verhogen
- Verhoogd risico op verspreiding van seksueel overdraagbare aandoeningen, vooral als u BV heeft en vatbaar bent voor seksueel overdraagbare aandoeningen, waaronder HIV, herpes simplex, gonorroe en chlamydia. Bacteriële vaginose verhogen uw kansen om het virus door te geven aan uw sekspartners.
Wat zijn de behandelingen voor bacteriële vaginose?
Om BV te behandelen, schrijven artsen gewoonlijk antibiotica voor in de vorm van een pil, crème of capsule (een zaadknop genoemd) die u in uw vagina inbrengt. Als u zwanger bent, krijgt u antibiotica-pillen voorgeschreven.
Deze aandoening verdwijnt meestal binnen 2-3 dagen na het gebruik van antibiotica, maar de behandeling duurt 7 dagen. Stop niet met het gebruik van het medicijn voordat het recept op is, ook niet als u zich beter voelt. Zorg ervoor dat u zich aan de gebruiksregels en de duur van het gebruik van doses houdt.
Antibiotica zijn de meest effectieve behandelingsoptie en hebben weinig bijwerkingen. Het gebruik van antibiotica kan echter leiden tot schimmelinfecties. Gistinfecties kunnen jeuk van het lichaam, irritatie, roodheid en abnormale vaginale afscheiding (dikke melkwitte textuur) veroorzaken. Als u tijdens de antibioticabehandeling deze symptomen opmerkt, overleg dan met uw arts over de volgende stappen die u moet nemen.
Als u BV heeft, heeft uw mannelijke sekspartner geen behandeling nodig. BV kan zich echter in seks tussen vrouwen verspreiden. Als je sekspartner een vrouw is, moeten jullie allebei naar een dokter. Hij heeft mogelijk ook behandeling nodig.
Het is nog steeds mogelijk om op een later tijdstip weer bacteriële vaginose te krijgen. Leer hoe u uw risico voor BV kunt verlagen.