Wat zijn de verschillende methoden voor de diagnose van een beroerte?

Als u symptomen van een beroerte ervaart, moet u uw gezondheidstoestand onmiddellijk bevestigen door naar het kantoor van de dokter of het ziekenhuis te gaan. Er zijn verschillende methoden en tests die uw arts zal gebruiken om een ​​diagnose te stellen van uw gezondheidsproblemen. Welke tests zal een arts doen om een ​​beroerte te diagnosticeren? Bekijk de volgende uitleg.

Diverse keuzes van medische tests om een ​​beroerte te diagnosticeren

Hieronder volgen enkele medische tests die artsen kunnen helpen bij het diagnosticeren van een beroerte, waaronder:

1. Lichamelijk onderzoek

Alvorens een verdere diagnose te stellen, is de eerste stap die artsen gewoonlijk nemen, het uitvoeren van eenvoudige tests, zoals luisteren naar de hartslag en het controleren van de bloeddruk van de patiënt.

Bovendien kan de patiënt worden gevraagd neurologische tests te ondergaan om te zien of een beroerte het zenuwstelsel aantast.

2. Bloedonderzoek

Er zijn verschillende bloedonderzoeken die u mogelijk moet ondergaan om een ​​beroerte te diagnosticeren. Dit omvat bloedtesten die bloedstolsels en bloedsuikerspiegels controleren en het bloed controleren om er zeker van te zijn dat de patiënt een infectie heeft.

3. Hersenscan

Hoewel de fysieke symptomen die patiënten met een beroerte ervaren heel duidelijk zijn, zullen artsen meestal nog steeds hersenscans ondergaan die kunnen helpen bij het bepalen van het volgende:

• Of de beroerte een verstopping van de slagaders heeft veroorzaakt waardoor de patiënt een ischemische beroerte heeft gehad, of een bloedvatruptuur of een hemorragische beroerte.
• Bepaal welk deel van de hersenen is aangetast.
• Bepaal de ernst van de ervaren beroerte.

Elke patiënt waarvan wordt vermoed dat hij een beroerte heeft gehad, dient onmiddellijk een hersenscan te ondergaan, minimaal 1 uur na aankomst in het ziekenhuis. De reden is dat de eerste diagnose voor een beroerte erg belangrijk is, vooral voor:

• Beroerte-medicatie gebruiken om bloedstolsels te verbreken, of medicatie met anticoagulantia.
• Een antistollingsbehandeling hebben ondergaan.
• Heb een laag bewustzijn.

Twee soorten hersenscans die kunnen worden uitgevoerd om een ​​beroerte te diagnosticeren, zijn onder meer:

CT-scan

Een CT-scan wordt uitgevoerd met behulp van een reeks röntgenfoto's om duidelijke en gedetailleerde beelden van de hersenen van de patiënt te produceren. CT-scans kunnen bloedingen in de hersenen, ischemische beroerte, tumoren en verschillende andere gezondheidsproblemen laten zien.

De arts kan ook een kleurstof in de bloedbaan injecteren om de bloedvaten in de nek en hersenen duidelijker te zien.

Als wordt gedacht dat een patiënt een beroerte heeft, kan een CT-scan de arts laten zien welk type beroerte de patiënt doormaakt. CT-scans worden zelfs als sneller beschouwd dan MRI, zodat ze patiënten kunnen helpen om zo snel mogelijk een effectieve behandeling te krijgen.

Magnetische resonantie beeldvorming (MRI)

MRI wordt meestal uitgevoerd met behulp van radiogolven en sterke magneten om duidelijke en gedetailleerde beelden van de hersenen van de patiënt te creëren. Deze methode kan hersenweefsel detecteren dat is beschadigd als gevolg van ischemische beroerte en hersenbloeding.

Meestal wordt deze methode uitgevoerd bij patiënten met verschillende symptomen, dus de locatie van de schade is nog onbekend. Deze methode wordt ook uitgevoerd bij patiënten die herstellen vantijdelijke ischemische aanval(TIA) of een kleine beroerte.

Deze test toont ook het hersenweefsel met meer gedetailleerde afbeeldingen en toont locaties die meestal niet zichtbaar zijn, die gemakkelijker te detecteren zijn.

De arts kan een gekleurde vloeistof in de ader injecteren om naar de slagaders en aders te kijken en de bloedstroom in het lichaam te verklaren.

4. Sliktest

Een sliktest is ook belangrijk voor de diagnose van een beroerte. Vooral voor patiënten bij wie het slikvermogen vaak wordt aangetast na een beroerte.

Wanneer een patiënt met een beroerte niet goed kan slikken, bestaat het risico dat het voedsel en de drank die op een verkeerde manier wordt geconsumeerd in de luchtwegen terechtkomt, waardoor het luchtweginfecties zoals longontsteking kan veroorzaken.

Deze test is heel eenvoudig uitgevoerd. De patiënt zal worden gevraagd om het gegeven water te drinken met een theelepel. Als de patiënt kan slikken zonder te stikken of te hoesten, wordt de patiënt gevraagd uit het glas te drinken en de helft van de inhoud op te drinken.

Als er problemen zijn met slikken, worden patiënten met een beroerte doorverwezen naar een logopedist voor verdere diagnose.

Over het algemeen mogen patiënten niet op een normale manier eten en drinken totdat ze voor het eerst een therapeut hebben ontmoet. In deze toestand wordt de patiënt geadviseerd vloeistoffen en voedingsstoffen te consumeren die worden toegediend via een infuus of een buis die via de neus in de maag wordt ingebracht.

5. Carotis-echografie

Bij het ondergaan van deze test voor de diagnose van een beroerte, zullen geluidsgolven een duidelijk beeld vormen van de halsslagaders in de nek van de patiënt. Deze test kan de opbouw van plaque en de bloedstroom in de halsslagaders aantonen.

Bovendien kan deze test de arts ook helpen om te zien of er een verstopping of vernauwing is van de slagaders in de nek die naar de hersenen leiden. Deze test duurt gewoonlijk 48 uur of ongeveer twee dagen.

6. Cerebrale angiogram

In vergelijking met andere soorten tests is een cerebrale angiogram een ​​test die zelden wordt uitgevoerd om een ​​beroerte te diagnosticeren. Gewoonlijk zal uw arts tijdens het ondergaan van deze test een kleine, flexibele buis (katheter) door uw binnenkant van de dij steken en deze in het aortavat en in de halsslagader of vertebrale slagader leiden.

Vervolgens injecteert de arts een kleurstofvloeistof in de ader om deze zichtbaar te maken op een röntgenfoto. Deze procedure geeft een gedetailleerd overzicht van de slagaders die aanwezig zijn in de hersenen en nek van de patiënt.

7. Echocardiografie

Een echocardiogram of hartecho, die meestal wordt gebruikt om hartaandoeningen op te sporen, kan ook worden gebruikt om een ​​beroerte te diagnosticeren. Deze tool toont een duidelijk beeld van het hart van de patiënt, zodat artsen kunnen controleren op hartgezondheidsproblemen die mogelijk verband houden met de beroerte van de patiënt.

Bovendien kan een echocardiogram ook de bron van bloedstolsels in het hart vinden die van het hart naar de hersenen kunnen gaan, waardoor de patiënt een beroerte krijgt.

Meestal wordt deze methode uitgevoerd met behulp van een ultrasone sonde die over de borst van de patiënt wordt gekruist. Volgens de National Health Service zijn er namelijk ook andere alternatieven voor deze methode transoesofageale echocardiografie (TOE) wat soms wordt gedaan.

Tijdens de TOE wordt er een echo in de keel ingebracht, maar wordt de patiënt eerst verdoofd. Bij deze methode wordt het apparaat direct achter het hart geplaatst, zodat het een duidelijk beeld kan geven van bloedstolsels in de bloedvaten en van andere abnormale aandoeningen in het hart van de patiënt.

Van de verschillende diagnostische methoden voor een beroerte, zal de arts de juiste diagnosemethode voor een beroerte bepalen op basis van uw algehele gezondheidstoestand. De eerste symptomen die optreden, kunnen ook de keuze van deze diagnostische methode bepalen.

Als u of uw omgeving symptomen van een beroerte vertoont, neem dan onmiddellijk contact op met de eerste hulp van het dichtstbijzijnde ziekenhuis voor een snelle en snelle behandeling. Op die manier kunnen artsen de juiste behandelingsmethode voor een beroerte bepalen, zodat ook de kans op herstel groot is.