Blaasstenen: oorzaken, symptomen en behandeling

Definitie

Wat zijn blaasstenen?

Blaasstenen of vesicolithiasis is een hard mineraal dat zich in de blaas vormt. Steenvorming treedt op als u niet volledig plast, waardoor de mineralen in uw urine samenklonteren en kristallen vormen.

Deze aandoening, een van de blaasaandoeningen, kan voorkomen bij mensen die niet regelmatig of niet volledig plassen. Deze ziekte komt het meest voor bij mannen ouder dan 50 jaar en komt minder vaak voor bij vrouwen.

Symptomen

Wat zijn de symptomen?

Dit type blaasziekte veroorzaakt mogelijk geen symptomen als het klein genoeg is om te passeren tijdens het urineren. Naarmate de steen groter wordt, kunnen er tekenen zijn die kunnen verschijnen:

Pijn in de onderbuik die soms erg heftig aanvoelt. Mannen kunnen ook pijn in de penis voelen.
Moeilijkheden of pijn voelen bij het plassen (anyang-anyangan).
Vaker plassen, vooral 's nachts.
Donkere urine.
Er zit bloed in de urine (hematurie).

Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Als u zich zorgen maakt over een bepaald symptoom, raadpleeg dan uw arts voor een oplossing.

Wanneer moet je naar een dokter?

U moet een arts raadplegen als u de bovenstaande symptomen ervaart, vooral als u langdurige buikpijn heeft, vaak moet plassen of bloed in de urine heeft.

Oorzaak

Wat veroorzaakt blaasstenen?

Als u vaak onvolledig plast, blijft de urine in de blaas en wordt geconcentreerd. Dit betekent dat de mineralen in de urine zo hoog zijn dat ze kunnen kristalliseren en minerale stenen kunnen vormen.

Er zijn veel aandoeningen die de functie van de blaas bij het opslaan en legen van urine kunnen verstoren. De meest voorkomende aandoeningen zijn:

Vergrote prostaatklier. Bij mannen kan BPH (vergrote prostaat) de urinestroom blokkeren en deze in de blaas opsluiten.
Neurogene blaas. Deze ziekte irriteert de zenuwen tussen de hersenen en de blaasspieren waardoor de blaas niet goed kan functioneren.
Ontsteking. Als uw blaas ontstoken is, kunnen er zich geleidelijk minerale kristallen in ophopen.
Medische instrumenten. Urinekatheters, voorbehoedsmiddelen en andere medische apparaten kunnen een opeenhoping van urinemineralen veroorzaken en blaasstenen vormen.
Nierstenen. Kleine nierstenen kunnen via de urineleider in de blaas terechtkomen en blaasstenen worden als ze niet worden verwijderd.
Cystocele. Bij vrouwen kan de blaaswand verzwakken en afdalen in de vagina. Deze toestand blokkeert de urinestroom en vormt minerale stenen.

Risicofactoren

Wie loopt het risico om deze ziekte te krijgen?

Er zijn veel factoren die het risico van een persoon om deze ziekte te ontwikkelen verhogen, namelijk:

Leeftijd en geslacht. Deze ziekte wordt meer ervaren door mannen dan door vrouwen. Het risico op ziekte neemt ook toe met de leeftijd.
Zenuwschade. Mensen die ernstige verwondingen aan het ruggenmerg, diabetes of bekkenverlamming hebben gehad, hebben moeite om volledig te plassen.
Obstructie van de urinestroom. De meest voorkomende oorzaken zijn prostaataandoeningen, urineweginfecties en blaasdisfunctie.
Operatie voor het uitzetten van de blaas. Deze operatie kan urine-incontinentie behandelen, maar er is een risico dat zich daarna blaasstenen vormen.

Diagnose

Hoe worden blaasstenen gediagnosticeerd?

Deze ziekte kan worden gediagnosticeerd door middel van verschillende tests, namelijk:

Fysiek onderzoek. De arts zal de onderbuik of het rectum onderzoeken om te zien of uw blaas vergroot is.
Urineonderzoek. De arts test een urinemonster op bloed, bacteriën of mineralen die worden gevormd.
Geautomatiseerde tomografie (CT) scannen en Röntgenfoto. Dit onderzoek is bedoeld om een beeld te krijgen van de organen in het lichaam en of er stenen in zitten.
Echografie (USG). Dit onderzoek beoogt ook de toestand van de inwendige organen te zien, maar met behulp van geluidsgolven.
Intraveneuze pyelogram. de arts zal een speciale vloeistof in de aderen van de nieren en blaas injecteren om de toestand te zien.

Geneeskunde en geneeskunde

De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.

Hoe wordt deze ziekte behandeld?

Veel water drinken kan helpen bij het op natuurlijke wijze behandelen van stenen. Echter, aangezien de stenen worden gevormd doordat de urine niet helemaal naar buiten komt, is drinkwater soms niet voldoende om het op te lossen.

Stenen die niet met urine worden vervoerd, kunnen op de volgende manieren worden verwijderd:

1. Transurethrale cystolitholapaxie

Deze methode heeft tot doel blaasstenen te vernietigen. De arts zal u kalmeren en vervolgens een lange, kleine buis door de urethra inbrengen totdat deze de blaas bereikt. Deze buis is uitgerust met een camera om de aanwezigheid van stenen te detecteren.

Nadat de steen is gevonden, zal deze buis geluidsgolven of lasers uitzenden om de rots in kleine stukjes te verpletteren. De steenvlokken zullen later met urine het lichaam verlaten.

2. Percutane suprapubische cystolitholapaxie

Deze methode wordt meestal gebruikt bij kinderen om het risico op schade aan de urinewegen te verkleinen. Artsen gebruiken deze methode soms om grote blaasstenen te verwijderen.

In plaats van een buisje in te brengen, maakt de arts een kleine incisie in de onderbuik en blaas. Daarna kan de steen worden verwijderd. Tijdens deze procedure wordt de patiënt verdoofd.

3. Open operatie

Open chirurgie heeft tot doel blaasstenen te verwijderen bij mannen met een vergrote prostaat. Deze methode wordt ook gebruikt als de steen zo groot is dat deze niet met een kleine incisie kan worden verpletterd of verwijderd.

De procedure is vergelijkbaar met percutane suprapubische cystolitholapaxieHet verschil is dat de incisies groter worden gemaakt. Deze methode is effectief bij het behandelen van ernstige blaasstenen, maar er is ook een grotere kans op bijwerkingen.

Preventie

Hoe kun je blaasstenen voorkomen?

Er zijn verschillende stappen die u kunt nemen om de vorming van blaasstenen te voorkomen, waaronder:

Drink veel water.
Als u een blaasaandoening heeft en niet volledig kunt plassen, probeer het dan 10-20 seconden na uw eerste plas opnieuw.
Het plassen niet tegenhouden. Als u volledig kunt plassen, moet u hier altijd aan wennen.
Negeer eventuele urinewegaandoeningen die u heeft niet. Raadpleeg eventueel een arts.

Deze ziekte begint met urine die vastzit in de blaas. Indien onbehandeld, kunnen de stenen die zich vormen, bestaande blaasaandoeningen veroorzaken of verergeren. Negeer daarom de symptomen niet en zorg ervoor dat u maatregelen neemt om ze te voorkomen.