Inhoudsopgave:
- Definitie van een breuk
- Wat is een breuk of breuk?
- Hoe vaak komt deze aandoening voor?
- Soorten fracturen
- Tekenen en symptomen van fracturen
- Wanneer moet je naar een dokter?
- Oorzaken en risicofactoren voor fracturen
- Wat zijn de factoren die het risico op fracturen verhogen?
- Breukcomplicaties
- Malunion
- Infectie
- Compartiment syndroom
- Avasculaire necrose
- Haemartrose
- Bloedstolling
- Letsel aan omliggende organen of weefsels
- Achterblijvende botgroei
- Diagnose en behandeling van fracturen
- De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.
- Röntgenfoto
- MRI
- CT-scan
- Botten scan
- Hoe breuken behandelen?
- Home remedies voor fracturen
- Preventie van fracturen
- Stappen om breuken te voorkomen
Definitie van een breuk
Wat is een breuk of breuk?
De definitie van een breuk (breuk) of breuk is een aandoening waarbij een bot wordt gebroken, gebarsten of breekt, zodat het de vorm van het bot verandert. Deze aandoening kan optreden door sterke druk op de botten of door een verzwakte botaandoening, zoals osteoporose.
Een gebroken of gebroken bot kan in elk deel van het lichaam voorkomen. Deze gevallen komen echter vaker voor in verschillende delen van het lichaam, zoals gebroken sleutelbeenderen of schouders, fracturen van de handen (inclusief polsen en armen), beenbreuken (inclusief benen en enkels), wervelfracturen en heupfracturen.
Hoe vaak komt deze aandoening voor?
Breuk is een aandoening die vaak voorkomt en door iedereen en op elke leeftijd kan worden ervaren als gevolg van letsel of een ongeval. Deze aandoening komt echter ook veel voor bij ouderen, omdat verouderingsfactoren het risico op osteoporose verhogen.
Uit gegevens van de International Osteoporosis Foundation komen fracturen als gevolg van botfragiliteit voor bij 1 op de 2 vrouwen en 1 op de 5 mannen in de wereld die ouder zijn dan 50 jaar. Naar schatting krijgen miljoenen mensen in de wereld elk jaar fracturen als gevolg van botbreekbaarheid.
U kunt fracturen voorkomen door de risicofactoren die deze kunnen veroorzaken te verminderen. Raadpleeg uw arts voor meer informatie.
Soorten fracturen
Breuken of breuken hebben verschillende typen. In grote lijnen zijn enkele van de meest voorkomende soorten fracturen:
- Een open fractuur, dat is wanneer een gebroken bot door de huid breekt zodat het kan worden gezien.
- Gesloten fractuur, dat is wanneer een bot breekt, maar niet door de huid dringt of de huid nog intact is.
- Gedeeltelijke fractuur, een aandoening waarbij het bot volledig of onvolledig is gebroken.
- Volledige breuk, dat wil zeggen wanneer een bot volledig of volledig wordt gebroken, zodat het bot in twee of meer delen wordt verdeeld.
Van de vier hoofdtypen zijn fracturen onderverdeeld in verschillende typen. Elk type breuk vereist verschillende technieken en procedures om het te repareren. Overleg met uw arts hoe u het op de juiste manier kunt aanpakken, afhankelijk van uw toestand.
Tekenen en symptomen van fracturen
Tekenen en symptomen van breuken kunnen van persoon tot persoon verschillen, afhankelijk van het type, de locatie en de ernst die wordt ervaren. Maar over het algemeen zijn de symptomen van een breuk of breuk die vaak worden gevoeld:
- Pijn of pijn die over het algemeen ernstig is in het gebied van het bot dat is gebroken.
- Zwelling in het gebied van het bot dat is gebroken.
- Vervorming of misvorming die duidelijk zichtbaar is in het gebied van het lichaam dat de breuk heeft.
- Moeilijkheden om het lichaamsdeel in het gebied van het gebroken bot te verplaatsen.
- Roodheid, blauwe plekken en warmte op de huid rond het deel van het lichaam dat is gebroken.
- Gevoelloosheid en tintelingen in het getroffen deel van het lichaam.
Er kunnen tekenen en symptomen zijn die hierboven niet worden vermeld. Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt over bepaalde symptomen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als u de bovengenoemde tekenen en symptomen ervaart, kunt u het beste uw arts raadplegen. U heeft ook spoedeisende zorg nodig als u een open type fractuur heeft, waardoor u een groter risico op infectie loopt.
Het lichaam van iedereen reageert op verschillende manieren. Raadpleeg altijd een arts om de juiste diagnose en behandeling te krijgen op basis van uw toestand.
Oorzaken en risicofactoren voor fracturen
Breuken ontstaan als gevolg van druk of sterke impact op het bot, die de sterkte van het bot zelf overtreft. Dit is meestal het gevolg van een blessure, zoals een val, een ongeval of een sterke directe impact op een deel van het lichaam, of een herhaalde beweging waardoor een bot breekt.
Niet alleen dat, de oorzaak van de breuk kan ook een zwakke botaandoening zijn. Over het algemeen wordt dit veroorzaakt door bepaalde ziekten of aandoeningen die de botten verzwakken, zoals osteoporose of botkanker.
Wat zijn de factoren die het risico op fracturen verhogen?
Hoewel het iedereen kan overkomen, zijn er verschillende factoren die het risico van een fractuurziekte verhogen. Enkele van de risicofactoren voor fracturen zijn:
- Oudere leeftijd of ouder dan 50 jaar.
- Vrouw.
- Roken gewoonte.
- Alcohol drinken.
- Gebruik corticosteroïden.
- Gebrek aan voedingsstoffen, vooral calcium en vitamine D.
- Niet actief bewegen of sporten.
- Er is een geschiedenis van reumatoïde artritis of reuma.
- Chronische aandoeningen, zoals coeliakie, de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa (ontsteking van de darmen).
- Heb een eerdere fractuur gehad.
- Familiegeschiedenis, vooral van fracturen die optreden in het bekken.
Breukcomplicaties
Als fracturen niet onmiddellijk worden behandeld, kunnen ze complicaties veroorzaken die uw gezondheid verder zullen beïnvloeden. Deze complicaties kunnen variëren afhankelijk van het gebied van het bot dat is gebroken of gebroken.
Over het algemeen zijn complicaties van een fractuur die kunnen optreden als deze niet wordt behandeld:
Malunion is een aandoening die optreedt wanneer de botten zijn genezen en samengesmolten, maar niet in de juiste positie of uit zichzelf verschoven zijn.
Als er een snee in de huid of een open fractuur is, kunnen bacteriën het bot of beenmerg binnendringen en infecteren. In deze toestand krijgt de patiënt over het algemeen antibiotica en moet hij in het ziekenhuis worden opgenomen.
Compartimentsyndroom is een aandoening waarbij er sprake is van verhoogde druk in gesloten delen van het lichaam (compartimenten) die de bloedtoevoer naar spieren en zenuwen afsnijden. Deze aandoening wordt meestal veroorzaakt door bloeding en een hematoom (een ophoping van bloed buiten een bloedvat) rond het gebroken bot.
Als de breuk niet onmiddellijk wordt behandeld, kan het bot zijn essentiële bloedtoevoer verliezen. In deze toestand kan er afsterven van botweefsel optreden of wordt dit avasculaire necrose genoemd.
Een aandoening waarbij het bloeden in de gewrichtsruimte ervoor zorgt dat het gewricht opgezwollen raakt.
Als gevolg van een fractuur die niet direct wordt behandeld, kunnen bloedstolsels in de bloedvaten ontstaan. Deze aandoening kan het hele lichaam aantasten.
Als de breuk niet onmiddellijk wordt behandeld, kunnen de organen of weefsels rond het bot worden verwond. De hersenen kunnen bijvoorbeeld gewond raken of beschadigd raken door een schedelbreuk, organen in de borstkas kunnen beschadigd raken als een ribbe breekt, enzovoort.
Bij een kind dat nog steeds groeit, kunnen breuken beide uiteinden van het bot aantasten. Deze aandoening kan verstoring van de botgroei veroorzaken en het risico op botafwijkingen in de toekomst vergroten.
Diagnose en behandeling van fracturen
De verstrekte informatie is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg ALTIJD uw arts.
Om een diagnose van een fractuur te stellen, zal uw arts u vragen naar eventuele medische aandoeningen die u heeft, ook als u een verwonding of een ongeval heeft, en welke symptomen u heeft. Daarna zal de arts een lichamelijk onderzoek en verschillende andere tests uitvoeren om de diagnose te bevestigen.
Hieronder volgen enkele van de tests die u mogelijk moet ondergaan om uw arts te helpen bij het bepalen van de diagnose van een breuk of breuk:
Deze test produceert afbeeldingen van uw interne weefsels, botten en organen, zodat ze eventuele veranderingen, zoals scheuren of breuken, in uw botten kunnen laten zien.
Deze test maakt gebruik van magneten, radiofrequentie en een computer om meer gedetailleerde afbeeldingen van lichaamsstructuren te produceren. Over het algemeen wordt MRI gebruikt voor een kleiner type breuk, een spanningsfractuur genaamd.
Deze testprocedure maakt gebruik van een combinatie van röntgenstralen en computertechnologie om gedetailleerde afbeeldingen te maken van botten, spieren, vet en organen.
Botscantest (botten scan) kan breuken en andere abnormale aandoeningen in het bot detecteren, die mogelijk niet te zien zijn op röntgenfoto's of andere beeldvormende tests.
Hoe breuken behandelen?
De behandeling van fracturen is er in het algemeen op gericht het botfragment op zijn oorspronkelijke plaats te herstellen, pijn onder controle te houden, het bot de tijd te geven om te genezen, complicaties te voorkomen en de aangetaste lichaamsfunctie weer normaal te maken.
Het type behandeling dat wordt gegeven, verschilt van persoon tot persoon, afhankelijk van het type fractuur, de locatie van het aangetaste bot en de algehele conditie van de patiënt. Op basis hiervan zijn enkele van de medicijnen die over het algemeen worden gegeven om fracturen te behandelen:
- Gipsverband of glasvezelom de uiteinden van de gebroken botten in de juiste positie te houden en beweging te verminderen, terwijl de botten genezen.
- Het gebruik van tractie om het bot opnieuw te stabiliseren en de spieren en pezen rond het gebroken bot te strekken.
- Geneesmiddelen om pijn te verlichten.
- Operatie of fractuuroperatie om de botten weer op hun plaats te krijgen.
- Fysiotherapie om de spierkracht en bewegingsfunctie in het getroffen deel van het lichaam te helpen herstellen.
Wat betreft open fracturen, waarbij het bot door de huid breekt en kan bloeden, is noodhulp nodig om infectie en shock te voorkomen.
Home remedies voor fracturen
Breuken kunnen binnen enkele weken of maanden na medische behandeling genezen. Om te helpen bij het genezingsproces, kunt u de volgende huismiddeltjes of levensstijlveranderingen doen:
- Laat zoveel mogelijk van het gebroken gebied rusten.
- Vermijd het tillen van zware gewichten of rijden totdat het gebroken of gebroken bot is genezen.
- Wees voorzichtig met het gipsverband, maak het bijvoorbeeld niet nat of vermijd directe hitte als het gipsverband niet op zijn plaats zit.
- Vervul de voedingsstoffen die uw botten helpen genezen, zoals vitamine D of voedsel voor andere patiënten met fracturen.
- Stoppen met roken.
- Als u hersteld bent, oefen dan oefeningen in delen van het lichaam met breuken om de spierkracht, gewrichtsbeweging en flexibiliteit te helpen herstellen. Raadpleeg hiervoor uw arts of fysiotherapie.
Preventie van fracturen
Breuken treden meestal op als gevolg van verwondingen door vallen of ongevallen en osteoporose. Om breuken te voorkomen, moet u daarom deze oorzaken vermijden en verschillende factoren vermijden die het risico kunnen vergroten.
Stappen om breuken te voorkomen
Hier zijn enkele stappen die u kunt oefenen:
- Een veilig thuis creëren voor u en uw gezin, vooral voor kinderen. Bijvoorbeeld het installeren van leuningen op trappen zodat ze niet vallen, roosters op ramen installeren of draden van de vloer verwijderen.
- Gebruik van antislip vloerkleden in huis.
- Gebruik beschermende uitrusting wanneer u buitenshuis lichamelijk actief bent of sport. Bijvoorbeeld helmen, elleboogbeschermers, kniebeschermers of pols- en beenbeschermers tijdens het fietsen.
- Zorg voor een goede verlichting in uw huis en rondom uw huis als het donker is.
- Schoenen met rubberen zolen dragen.
- Let tijdens het lopen op uw omgeving.
- Een uitgebalanceerd dieet volgen, vooral vitamine D en calcium om botten te versterken.
- Regelmatige lichaamsbeweging doen om botten te versterken, inclusief krachttraining.
- Stoppen met roken.
- Alcoholgebruik vermijden.
- Raadpleeg een arts als u risico loopt op osteoporose.
Als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts voor de beste oplossing voor uw probleem.