Lepra: definitie, symptomen, oorzaken, hoe het te behandelen

Definitie van lepra (lepra)

Lepra oftewel lepra of de ziekte van Morbus Hansen is een chronische besmettelijke infectie die het zenuwstelsel, de huid, de slijmvliezen van de neus en de ogen aantast.

Deze huidziekte is de oudste ziekte ter wereld en bestaat al sinds 600 voor Christus. In het verleden werd aangenomen dat deze ziekte een vloek van God was en vaak met zonde werd geassocieerd.

Omdat het invaliditeit, verminking (losraken van een ledemaat zoals een vinger), zweren en andere schade kan veroorzaken, is melaatsheid een van de meest gevreesde ziekten geworden, vooral in de oudheid.

Lepra kan volledig worden genezen als de patiënt de juiste behandeling krijgt. Patiënten kunnen ook terugkeren naar hun normale leven, zoals werken, naar school gaan en verschillende andere activiteiten doen.

In Indonesië zijn er twee soorten lepra die vaak voorkomen, waaronder:

• Basiler paus (PB). Dit type lepra wordt gekenmerkt door het verschijnen van ongeveer 1-5 witte vlekken op de huid. De witte vlekken die verschijnen lijken erg op tinea versicolor.
• Multi bacillair (MB). Het meest zichtbare symptoom van deze aandoening is het verschijnen van roodachtige vlekken en gaat gepaard met verdikking van de huid, vergelijkbaar met ringworm. Deze roodachtige vlekken kunnen verschijnen en zich verspreiden over meer dan vijf.

Hoe vaak komt lepra (lepra) voor?

Elke twee minuten wordt er bij iemand lepra vastgesteld. Volgens een rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie eind 2015 waren er 176 duizend gevallen van lepra in 138 landen, waaronder Indonesië.

Lepra is een veel voorkomende ziekte in veel landen, vooral in landen met een tropisch of subtropisch klimaat. Deze ziekte kan door alle mensen worden ervaren, ongeacht geslacht of leeftijd.

Tekenen en symptomen van lepra (lepra)

Over het algemeen is het meest kenmerkende symptoom van deze ziekte een gevoel van gevoelloosheid of gevoelloosheid op de delen van de huid die vlekken onthullen. Dit gevoelloze gevoel zorgt ervoor dat de patiënt de verandering in temperatuur niet kan voelen.

Als gevolg hiervan verliezen degenen die deze ziekte ervaren het gevoel van aanraking en pijn op hun huid. Dit zorgt er ook voor dat patiënten geen pijn voelen, zelfs als hun vingers worden afgesneden.

Afgezien van de hierboven genoemde, zijn hier enkele andere tekenen en symptomen van lepra waarvan u op de hoogte moet zijn.

• Droge en afgebladderde huid.
• Gebieden die voorheen met haar of haar waren bedekt, kunnen eruit vallen.
• Zwakte of verlamming van spieren in de handen of voeten.
• Verminking, of een gevoel van gevoelloosheid waardoor de patiënt zich niet bewust is wanneer hij een wond op zijn lichaam heeft.
• Er verschijnt een rode blaar of uitslag op de huid.
• Vergroting van de perifere zenuwen, meestal rond de ellebogen en knieën.
• Een brok lijkt op een steenpuist maar doet geen pijn bij aanraking.
• Drastisch gewichtsverlies.
• Gynaecomastie (vergrote borsten bij mannen), als gevolg van hormonale onbalans.

Vaak lijken de symptomen van deze ziekte op die van andere ziekten, waardoor er vertraging ontstaat bij het krijgen van de juiste behandeling. Sommige ziekten waarvan de symptomen vergelijkbaar zijn met lepra zijn psoriasis, tinea versicolor, ringworm, vitiligo en nog veel meer.

Wanneer moet ik naar een dokter?

Als u denkt dat u een of meer van de bovengenoemde symptomen van lepra heeft, raadpleeg dan onmiddellijk een arts.

Onthoud dat ieders lichaam anders functioneert. Raadpleeg een arts als u zich zorgen maakt over bepaalde symptomen.

Oorzaken van lepra

Deze besmettelijke huidziekte wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie van de bacil, Mycobacterium leprae (M. leprae​BacteriënM. leprae zichzelf reproduceert zeer langzaam en de incubatietijd van de ziekte wordt geschat op ongeveer 5 jaar.

Tot nu toe begrijpen experts niet echt hoe lepra wordt verspreid. Deskundigen vermoeden echter dat deze ziekte kan worden overgedragen door het speeksel van een geïnfecteerde persoon te spatten tijdens het niezen, hoesten of praten.

De bacteriën in deze plons zullen de neus en andere ademhalingsorganen binnendringen. Vervolgens verplaatsen de bacteriën zich naar de zenuwcellen.

Omdat ze houden van plaatsen met koude temperaturen, komen de bacteriën in de huidzenuwcellen rond de lies of hoofdhuid die een lagere temperatuur hebben.

De zenuwcellen zullen ook een thuis worden voor bacteriën om zich te vermenigvuldigen. Deze bacteriën hebben meestal 12-14 dagen nodig om zich te verdelen. In dit stadium ontwikkelt een geïnfecteerde persoon geen symptomen van lepra.

Later, als er steeds meer bacteriën zijn gegroeid, zal het immuunsysteem reageren door witte bloedcellen te verwijderen om de bacteriën te bestrijden. Pas dan begint het lichaam symptomen zoals gevoelloosheid in de huid te voelen.

Hoewel het een chronische infectieziekte is, zullen sommige mensen het misschien nooit krijgen, zelfs niet als ze worden blootgesteld aan bacteriën.

Dit komt doordat ongeveer 95 procent van de wereldbevolking natuurlijke immuniteit heeft tegen lepra. Ondertussen heeft slechts vijf procent de mogelijkheid om lepra op te lopen.

Van de vijf procent zal maar liefst 70 procent van de mensen vanzelf herstellen. Alleen de overige 30 procent lijdt echt aan lepra en moet medisch behandeld worden.

Degenen die het risico lopen lepra te krijgen

Deze ziekte kan inderdaad iedereen treffen. De grootste risicofactor voor het oplopen van de ziekte is echter langdurig direct contact met een besmette persoon.

Degenen die in endemische gebieden met slechte omstandigheden wonen, zoals onvoldoende huisvesting en geen schone waterbronnen hebben, lopen ook het risico deze ziekte te ontwikkelen.

Bovendien kunnen slechte voeding (ondervoeding) en een zwak immuunsysteem als gevolg van bepaalde medische aandoeningen, zoals HIV, ook het risico op het ontwikkelen van deze ziekte vergroten.

Complicaties van lepra

Lepra die onbehandeld blijft of zelfs laat wordt ontdekt, kan lichamelijke handicaps veroorzaken die tijdelijk of permanent zijn.

Volgens de nationale richtlijnen voor het leprabestrijdingsprogramma van het ministerie van Volksgezondheid van de Republiek Indonesië zijn lichamelijke handicaps als gevolg van deze ziekte onderverdeeld in twee soorten, namelijk:

• Primaire defecten. Kan de patiënt gevoelloos maken. Primaire puistjes veroorzaken huidvlekken zoals tinea versicolor die meestal snel en in korte tijd verschijnen. De pleisters kunnen ontstoken raken, opzwellen en koorts veroorzaken. Behalve dat, klauw hand aka gebogen handen en vingers kunnen ook voorkomen.
• Secundair defect. Is een vergevorderd stadium van het primaire defect, als de bacteriën die zich hebben verspreid zenuwbeschadiging hebben veroorzaakt. De patiënt zal verlamming ervaren in de handen, voeten, vingers of een verminderde knipperreflex. De huid kan ook droog en schilferig worden.

Naast lichamelijke handicaps lopen mensen met deze ziekte ook een verhoogd risico op:

• schade aan het neustussenschot,
• glaucoom,
• blindheid,
• erectiestoornissen, en
• nierfalen.

Diagnose en behandeling

Hoe wordt lepra vastgesteld?

Het eerste dat een arts kan doen om een ​​diagnose van deze ziekte te stellen, is door te vragen naar uw medische geschiedenis en uw gezondheidstoestand grondig te controleren. Fysieke en laboratoriumonderzoeken zijn ook nodig om de diagnose te bevestigen.

Als de kans groot is dat u aan lepra lijdt, zal de arts een bacterioscopisch onderzoek uitvoeren. Het is een procedure waarbij een monster van huidweefsel onder een microscoop wordt genomen en onderzocht op de aanwezigheid van bacteriën M. Lepra.

Andere tests omvatten histopathologie, een procedure met als doel weefselveranderingen als gevolg van infectie te zien en serologische onderzoeken om de antilichaamreactie op de infectie te bepalen.

Bij bacillaire pauslepra zullen geen bacteriën worden gedetecteerd. Omgekeerd kunnen bacteriën worden gevonden in huiduitstrijkjes van mensen met multibacillaire lepra.

Geneesmiddelen tegen melaatsheid

Om lepra te behandelen, zullen artsen meestal een combinatie van medicamenteuze therapie of multi-medicamenteuze therapie (MDT). Deze behandeling wordt over het algemeen binnen zes maanden tot 1-2 jaar uitgevoerd, afhankelijk van het type lepra en de ernst ervan.

Enkele van de medicijnen die artsen vaak voorschrijven bij het uitvoeren van MDT-therapie, zijn onder meer de volgende.

• Rifampicine. Antibiotica die werken door de groei van leprabacteriën in het lichaam te remmen. Het geneesmiddel is in capsulevorm en wordt meestal een uur vóór de maaltijd of twee uur na de maaltijd ingenomen. Bijwerkingen zijn onder meer verkleuring van de urine, buikpijn, koorts en koude rillingen.
• Clofazimine. Antibiotica worden soms samen met andere geneesmiddelen zoals cortison voorgeschreven om wonden door lepra te behandelen. Dit geneesmiddel kan met voedsel worden ingenomen en het gebruik ervan moet op voorschrift van een arts gebeuren om de symptomen niet te verergeren.
• Dapsone. Deze medicijnen, een sulfon-klasse van antibiotica, werken om ontstekingen te verminderen en de groei van bacteriën te stoppen. Medicijnen worden meestal één keer per dag ingenomen of op doktersrecept. Gebruik regelmatig en indien nodig op hetzelfde uur voor een optimaal resultaat.

In bepaalde gevallen kan een operatie ook worden uitgevoerd als vervolgproces na een antibioticabehandeling. Deze operatie wordt uitgevoerd om beschadigde zenuwen of een misvormd lichaam te helpen herstellen, zodat de patiënt normale activiteiten kan uitvoeren zoals voorheen.

Is deze ziekte volledig te genezen?

Ja, melaatsheid kan volledig worden genezen. Zolang u zich maar altijd de twee belangrijkste sleutels herinnert bij de behandeling van deze ziekte, namelijk niet te laat komen om een ​​arts te bezoeken en gedisciplineerd te zijn tijdens de behandeling.

Naast het voorkomen van complicaties, zal een vroege behandeling ook weefselschade in het lichaam voorkomen. Let daarom altijd op de conditie van uw lichaam. Raadpleeg onmiddellijk een arts als u symptomen van lepra begint te voelen.

Nadat u de diagnose heeft gekregen en medicijnen heeft gekregen, moet u zich strikt houden aan de regels van de arts. Neem het geneesmiddel regelmatig op het juiste moment in en stop niet zonder toestemming van de arts.

Door vaak medicatie te vergeten of te stoppen, zullen de bacteriën zich blijven vermenigvuldigen en resistent worden. Deze sterkere bacteriën kunnen ook gemakkelijk het lichaam van andere mensen verplaatsen en infecteren.

Met andere woorden, de mensen die het dichtst bij u staan, kunnen deze ziekte op een later tijdstip krijgen als u niet regelmatig medicijnen gebruikt.

Huismiddeltjes

Naast het regelmatig slikken van medicijnen, moeten mensen met lepra ook letten op hun voedingsinname. Dit wordt gedaan om de genezing van lepra te versnellen.

Hieronder staan ​​enkele voedingskeuzes waaraan mensen met lepra zouden moeten voldoen.

• Vitamine E. Het is bekend dat deze vitamine gunstig is voor de gezondheid van de huid en natuurlijk is het goed voor consumptie door mensen met lepra. Je kunt het krijgen door de consumptie van rauwe noten en zaden, zoals amandelen, crackers en pinda's.
• Vitamine A.Deze vitamine dient om het gezichtsvermogen, de lichaamsgroei en de immuniteit te behouden. U kunt vitamine A krijgen uit worter, zoete aardappelen, spinazie, papaja, runderlever en zuivelproducten en eieren.
• Vitamine D. Het gebruik van deze vitamine biedt voordelen voor de gezondheid van de botten en uw immuunsysteem. Afgezien van blootstelling aan direct zonlicht, kunt u deze vitamine-inname ook krijgen van levertraan, zalm, sardines, makreel, eieren en verrijkte granen met vitamine D.
• Vitamine C. Vitamine C werkt bij de vorming van collageen en bevat antioxidanten die u beschermen tegen vrije radicalen. De inhoud is te vinden in citrusvruchten (sinaasappels en citroenen), mango's, aardbeien, tot groenten zoals tomaten en broccoli.
• Vitamine B. Deze vitamine is goed voor de gezondheid van het zenuwstelsel en de aanmaak van rode bloedcellen. Je kunt het krijgen door kip, bananen, aardappelen en champignons te eten.
• Zink. Zink speelt een rol bij wondgenezing en onderhoudt het immuunsysteem van het lichaam. Profiteer van de voordelen van het nuttigen van oesters, kaas, cashewnoten en havermout.

Raadpleeg bij vragen uw arts voor de beste oplossing voor uw huidprobleem.